ΑΠΟΨΕΙΣ

Τι ζούμε τους τελευταίους μήνες. Την Κυριακή λίγο πριν τις 12 μια τεράστια διπλή νταλίκα (με μία εικόνα της Παναγίας στο πάνω μέρος της καμπίνας) διπλοπαρκάρισε στην οδό Μητροπόλεως και ο οδηγός της κορνάροντας συνέχεια προέτρεπε τον κόσμο να λάβει μέρος σε αντιεμβολιαστική συγκέντρωση.

Λίγες ώρες μετά ήρθε το εφιαλτικό σκηνικό στο Αιγίνιο, όπου μια ομάδα 11 καουμπόηδων πήρε το νόμο στα χέρια, φορώντας χειροπέδες στον γυμνασιάρχη του σχολείου επειδή εφάρμοζε τα μέτρα κατά του κορονοϊού. Οι λεβέντες και οι λεβέντισσες αυτοαποκαλούνταν «Οι θεματοφύλακες του Συντάγματος» και φώναζαν το σύνθημα «κάτω τα χέρια από τα παιδιά μας». Το ίδιο σύνθημα ακούστηκε την ίδια ημέρα και στη συγκέντρωση στη Χαλκίδα από μια ομάδα αντιεμβολιαστών που έκαψαν ένα βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά για την πανδημία στα σχολεία. Θυμίζοντας το κάψιμο εβραϊκών βιβλίων από τους ναζί το 1933.

Την επομένη έγινε γνωστός ο θάνατος του Γιώργου Τράγκα. Ο γνωστός δημοσιογράφος, που ήταν εδώ και χρόνια διαβητικός, παρέμεινε ακόμη και τώρα ανεμβολίαστος. «Δεν ήταν αρνητής, απλά φοβόταν πιθανές αλλεργίες που θα του προκαλούσε το εμβόλιο», έσπευσαν να τον δικαιολογήσουν οι πολιτικοί του φίλοι. Μάταια γιατί την αλήθεια την είπε ο γιατρός του που τον παρακολουθούσε επί 35 χρόνια. «Τον εκλιπαρούσα να κάνει το εμβόλιο, αλλά αυτός έφερνε συνεχώς δικαιολογίες και το καθυστερούσε», είπε. Και τελικά το πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή. Άξιζε άραγε όλο αυτό; Στο βωμό της αντίθεσης στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού να πεθάνει κανείς στα 72;

Ψάχνω να βρω τους λόγους που ένα ποσοστό ανθρώπων αρνούνται την απλή λογική που λέει ότι ο κορονοϊός είναι επικίνδυνος για όλους μας και ότι για να προστατευτούμε από τη βαριά νόσηση και το θάνατο αρκεί ένα απλό τσίμπημα. Όπως τσιμπιόντουσαν παλιά οι πατεράδες μας πριν πάνε στο στρατό, όπως κάναμε εμείς όταν είμασταν παιδιά με τα εμβόλια για την ανεμοβλογιά και τον τέτανο. Ίσως λίγο πιο ισχυρό που μπορεί να προκαλέσει μικρές παρενέργειες για λίγες ώρες. Αλλά τι είναι αυτό το ελάχιστο τσίμπημα και τα λίγα δέκατα μπροστά στην απώλεια μιας ζωής;

Κι όμως πολλοί δεν το κάνουν. Μπορεί από φόβο, μπορεί από αστείες ιδεολογικές εμμονές, όπως η συνωμοσιολογία και τα παραθρησκευτικά ή θρησκευτικά κωλύματα. Οι περισσότεροι αντιδρούν στο εμβόλιο από αντίδραση στο σύστημα εν γένει. Όπου σύστημα είναι οι κακές φαρμακευτικές εταιρίες, η κοινωνία που δεν τους φέρθηκε καλά και δεν τους άφησε να αναδειχτούν. Αντίδραση για την προσωπική αποτυχία και γιατί δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Είναι μια πολυεπίπεδη αντίδραση, που δεν αντιμετωπίζεται εύκολα. Και τελικά μάς αφορά όλους μας. Γιατί όσο δεν φτάνουμε στην ανοσία της αγέλης ο κορονοϊός δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Και έτσι ήρθε η Δέλτα και η τρίτη και έτσι ξεκίνησε η Όμικρον και θα φέρει την τέταρτη δόση.

Ώρες ώρες θέλω και εγώ να διαδηλώσω. Σαν τον οδηγό της νταλίκας. Με μάσκα και με αποστάσεις. Και στο βήμα τον Σωτήρη Τσιόδρα. Σε μια διαδήλωση υπέρ του εμβολίου!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19 Δεκεμβρίου 2021