ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της πληροφορίας... Η παγκοσμιοποίηση των πληροφοριών,  η ευκολία στην πρόσβαση, η οπτικοακουστική προβολή, η ταχύτητα μετάδοσης, ο τεράστιος όγκος τους και η δυνατότητα των απλών πολιτών να συνδιαμορφώνουν μέσω των social media την προβαλλόμενη «πραγματικότητα», είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που υποχρέωσαν την πολιτική επικοινωνία να αλλάξει απότομα. Σήμερα, κορυφαίες ηγετικές μορφές του 19ου ή του 20ού αιώνα δεν θα εκλέγονταν ούτε δημοτικοί σύμβουλοι, και αντίστροφα πολιτικοί που παλιά θα κρίνονταν ανίκανοι ακόμη και για δημοτικοί σύμβουλοι, εκλέγονται πρόεδροι και πρωθυπουργοί.

Θα μου πείτε, «σιγά τα νέα!». Τα γνωρίζουμε όλα αυτά, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και το μέλλον θα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό, σε σχέση με την χρήση των νέων τεχνολογιών και τον αντίκτυπο στη διαμόρφωση της πολιτικής.

Όμως ενώ από τη μία πλευρά γεφυρώνονται τεράστια χάσματα σε επίπεδο πρόσβασης στην πληροφορία, από την άλλη διευρύνονται τα ήδη υπάρχοντα χάσματα σε επίπεδο οικονομικοκοινωνικών ανισοτήτων. Αν πριν 100 χρόνια, οι λίγοι παγκοσμίως που διάβαζαν και αγόραζαν εφημερίδα επεξεργάζονταν τις οικονομικές πληροφορίες κατά Α τρόπο, σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία που βλέπει, ακούει ή διαβάζει 24/7 πλέον τις παγκόσμιες πληροφορίες, πώς ακριβώς τις διαχειρίζεται;

«Σφυρίζουν δισ. πάνω απ’ το κεφάλι μου. Πού είναι αυτά, πού πάνε αυτά;» μου είχε πει πριν μερικά χρόνια ένας μεσαίος έμπορος. Αυτές οι πληροφορίες έχουν μπει στην καθημερινότητα, στον σκληρό δίσκο της κοινωνικής συνείδησης. Ένας ινδός καθηγητής Οικονομικών είχε πει σε μια διάλεξη ότι τρέμει τη στιγμή που μ’ ένα κινητό που θα στοιχίζει λίγες εκατοντάδες ρουπίες θα αντιληφθείς πόσα τρις ρουπίες κινούνται γύρω σου.  Και εφόσον κινούνται -μαζί με τη γη- δεκάδες εκατοντάδες ή δισ. και τρισ. δολάρια, δεν δημιουργείται μοιραία η προσδοκία της συνεχούς βελτίωσης της ζωής όλων; Αυτό ακριβώς δηλαδή που πέτυχε τον 20ό αιώνα ο «κακός» καπιταλισμός και γι' αυτό κυριάρχησε; Αν λοιπόν στη Δύση για Χ -παντελώς ακατανόητους για τους πολίτες- λόγους, τα δισ. ίπτανται, ενώ αυτοί είτε παραμένουν στάσιμοι και πιο αγχωμένοι για το μέλλον τους, είτε φτωχοποιούνται σαν μια τεράστια μάζα αρνητικά ξαφνιασμένων, αδικημένων αστών, πώς ακριβώς θα αντιδράσουν; Και κυρίως, πώς θα αντιδράσουν πολιτικά στη δημοκρατία των δισ. που μετεξελίσσεται σε αριστοκρατία των δισ.;

Αλλού είναι η είδηση

Η είδηση αφορούσε την ένταση -ή καβγά, ή όπως αλλιώς παρουσιάστηκε- μεταξύ του υφυπουργού Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ και του προέδρου της Eπιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη. Όπου ο μεν ένας υποστήριζε ότι δεν μπορεί να μείνει πάνω από 15 έως 20 λεπτά και ότι αυτό του είχε πει ο Αλ. Τριανταφυλλίδης. «Έχω κι άλλες δουλειές. Έχω τον γερμανό πρόεδρο» είπε χαρακτηριστικά, ο δε δεύτερος έλεγε ότι δεν μπορούσε να προβλέψει πόσες ερωτήσεις θα έθεταν οι συνάδελφοι και ότι ο Τ. Κουίκ δείχνει ασέβεια στην επιτροπή. «Καθίστε κάτω. Γιατί εκνευρίζεστε, κύριε Κουίκ; Γυρίσατε την πλάτη σας στο Σώμα και αυτό είναι ανεπίτρεπτο» κτλ. Για μένα η πραγματική είδηση πάντως δεν είναι ο καβγάς. Είναι ότι οι βουλευτές της Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς ήθελαν να ενημερωθούν και να ρωτήσουν ό,τι ήθελαν να ρωτήσουν, τέλος πάντων, τον υφυπουργό Εξωτερικών!

Η σωστή ερώτηση

Διότι η σωστή ερώτηση προς τον κ. Κουίκ δεν ήταν τι κάνει -αν κάνει, όπου κάνει- στις 5 ηπείρους, αλλά τι θα κάνει με τη συμφωνία των Πρεσπών και πώς σχολιάζει τις δηλώσεις Καμμένου. «Το υπουργείο Εξωτερικών μέσω του αναπληρωτή υπουργού Γ. Κατρούγκαλου έδωσε απάντηση, εκεί μπορώ να σταματήσω» είπε, όχι στην Επιτροπή, αλλά στο ραδιόφωνο το Κόκκινο fm ο Τέρενς Κουίκ. Κοινώς, πήρε τις αποστάσεις του. Κι επειδή είχε μείνει στην προηγούμενη χρονική φάση όπου όλα έδειχναν εκλογές στα Σκόπια και βλέπουμε, πρόσθεσε: «Προσωπικά θέλω να σταθώ με πολλή ευλάβεια στη συμφωνία ότι μέχρι τον Μάρτιο αυτό το θέμα δεν το αγγίζουμε, εγώ θα την τιμήσω...» Αλλά φρόντισε να κάνει και μία πολύ περίεργη διευκρίνιση: Ότι ο ίδιος ήταν «από τους δημοσιογράφους που από το 1992-1993 υποστήριζαν τη θέση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τη σύνθετη ονομασία, απέναντι στις απόψεις του Αντώνη Σαμαρά».

Στημένο ή γνήσιο;

Και τι είχε πει ο Γ. Κατρούγκαλος; «Μέχρι στιγμής οι προτάσεις του κ. Καμμένου δεν έχουν τεθεί στο υπουργικό συμβούλιο και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτικό σχέδιο της συμφωνίας των Πρεσπών». Και σε άλλο σημείο συνέδεσε την υπερψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή με ψήφο εμπιστοσύνης όπως είπε, όπως π.χ. συμβαίνει με τον προϋπολογισμό. «Έχω την πεποίθηση ότι υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση». Χωρίς τον Πάνο Καμμένο μεν, αλλά όχι χωρίς όλους τους βουλευτές του, καθώς κάποιοι διαφοροποιούνται. Διαζύγιο; Προφανώς, αλλά το αν η σύγκρουση θα είναι γνήσια ή στημένη, θα φανεί από το αν θα πάμε ή όχι σε εκλογές. Εκτίμησή μου; Αν πάμε στις κάλπες μέσα στο 2018, θα είναι στημένη.

 *Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ"