ΑΠΟΨΕΙΣ

Με ρωτούν καθημερινά για την κριτική που ασκώ στην κυβέρνηση, όσον αφορά τη διαχείριση της πανδημίας. «Μα τα βρίσκεις όλα λάθος;», απορούν. Το εναντίον. Θεωρώ ότι στην πλειοψηφία της η κυβέρνηση έχει κάνει ικανοποιητική διαχείριση της κρίσης και έχει καταφέρει να πείσει για τις επιλογές της έναν λαό που δύσκολα πειθαρχεί, μαζεύεται και εντέλει εφαρμόζει οτιδήποτε προέρχεται από την κεντρική εξουσία. Όμως…

Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουν γίνει σοβαρά λάθη που πιθανότατα να στοιχίσουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν δεν προλάβει η Ευρώπη να στείλει «καραβιές» χρημάτων που θα λειτουργήσουν σαν αντιβίωση για τα λάθη. Παρομοιάζω συχνά την κυβέρνηση με έναν γιατρό που επιλέγει μία αντιβίωση, μία θεραπεία ή ό,τι άλλο. Η επιτυχία του θα αξιολογηθεί από το αν ο ασθενής τελικά επιβιώσει ή όχι. Δε νομίζω ποτέ να είπατε, «είναι καλός γιατρός μωρέ άσχετα αν πέθανε ο ασθενής του». Κάποια πράγματα είναι απόλυτα. Σήμερα μετράμε τη δεύτερη υψηλότερη νεανική ανεργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κινδυνεύει με λουκέτο το 50% της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Και γι’ αυτά θα πρέπει να κριθεί η κυβέρνηση.

Θα κριθεί, επίσης, για τον τρόπο που επέλεξε να μοιράσει τα χρήματα στήριξης, αυτό τον τελευταίο χρόνο. Γιατί να υπάρχουν τόσες ανισότητες μεταξύ επαγγελμάτων; Θα σας αναφέρω ένα τραγικό λάθος του υπουργείου Οικονομικών και προσωπικά του κ. Σταϊκούρα -που μάλλον του ξέφυγε- τον οποίο κατά τα άλλα εκτιμώ. Η επιστρεπτέα προκαταβολή ήρθε να καλύψει υποτίθεται την απώλεια τζίρου. Λάθος μεγάλο. Τα εστιατόρια, έτσι, ήταν ο μεγάλος αδικημένος, ενώ τα τουριστικά πρακτορεία ο μεγάλος κερδισμένος. Γιατί τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, θα ρωτήσετε. Τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, λοιπόν, δεδομένης της έκδοσης εισιτηρίων παρουσίαζαν -πολύ σωστά- υψηλούς τζίρους. Όμως γνωρίζουμε όλοι πως το ποσοστό κέρδους στην έκδοση ενός εισιτηρίου είναι πολύ μικρό. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, σε ένα εισιτήριο 300 ευρώ μπορεί το κέρδος να είναι 5 ευρώ, ίδιο με το εισιτήριο μιας φτηνής αεροπορικής εταιρείας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρουσιάζεται μεγάλος τζίρος ο οποίος πολύ λογικά μειώθηκε, σχεδόν μηδενίστηκε λόγω του lockdown και έτσι τα συμπαθέστατα πρακτορεία πριμοδοτήθηκαν με αρκετές χιλιάδες ευρώ επιστρεπτέας προκαταβολής. Μιλάμε για πολλά λεφτά. Σκοπός της ανάλυσής μου δεν είναι να τα βάλω μαζί τους, αλλά να παρουσιάσω την αδικία του συστήματος που επιλέχτηκε. Και φυσικά, οφείλουμε να δούμε και πόσος κόσμος απασχολείται σε κάθε τομέα, που θα έπρεπε να είναι ο βασικός πυλώνας στήριξής του!

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που δεν ελήφθη υπόψιν, ήταν η ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που δεν κολλούσαν ΙΚΑ, αλλά πλήρωναν ΕΦΚΑ, δεν έχουν εισπράξει τα 534 ευρώ και δεν έχει μπει ούτε ένα ευρώ στο νοικοκυριό τους επί μήνες. Επέλεξε η κυβέρνηση με αυτόν τον τρόπο την εντελώς άδικη οριζόντια στήριξη των 534 ευρώ, άδικη ακόμα και για τους εργαζόμενους που αμείβονταν πολλά περισσότερα. Για να μη μιλήσω και για τον τρόπο με τον οποίο επιδεικτικά αδιαφορεί η κυβέρνηση για τα πάγια έξοδα που τρέχουν, τα δημοτικά τέλη που χρεώνονται με κλειστά μαγαζιά και για το αν και πως μπορούν ανοίξουν ξανά αυτές οι επιχειρήσεις..

«Και τί προτείνεις;», όσοι με ρωτούν προσθέτουν. Η λύση για μένα είναι μία. Να αποκτήσουν οι φορείς εκπροσώπησης τη θέση που τους αξίζει στο τραπέζι της κοινωνικής διεκδίκησης. Δεν υπάρχει κόντρα παραγωγικών φορέων και ηγεσίας υπουργείων, ο στόχος είναι κοινός. Φυσικά δεν μπορούν να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα των φορέων, αλλά στον τομέα της εστίασης, για παράδειγμα, έχουν στηριχθεί ελάχιστα. Γι’ αυτό και οι φορείς γελοιοποιούνται με μέτρα όπως οι επιδοτήσεις θερμαντικών σωμάτων και πολιτικές που δεν θυμίζουν σοβαρή κυβέρνηση.

Υπάρχει μέλλον; Όπως κάθε γιατρός, έτσι και η κυβέρνηση μπορεί ακόμα και τώρα να αλλάξει το κοκτέιλ «φαρμάκων» που χρησιμοποιεί στον ασθενή του και να βελτιωθεί η υγεία του. Αρκεί να ανοίξουν τα αυτιά τους, αυτοί που πρέπει. Αν θα το κάνουν; Όσο ζω, ελπίζω…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 28 Φεβρουαρίου 2021