ΑΠΟΨΕΙΣ

Αυτή η ιστορία έχει ένα σταθερό αμαρτωλό στοιχείο από την αρχή της. Από το μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κράτος περιστοιχιζόμενο από μάλλον εχθρικά έως απολύτως εχθρικά προς αυτό κράτη. Αυτό το κράτος μεγάλωσε τα σύνορα του μετά από απελευθερωτικούς πολέμους ενώ πέρασε από την φρίκη και των δύο Παγκοσμίων Πολέμων . Στον Β’ Παγκόσμιο δε , αυτό το μικρό κράτος έγινε παράδειγμα σ’ όλο τον κόσμο καθώς μια χούφτα Έλληνες ύψωσαν όπλα και ανάστημα απέναντι στις δυνάμεις του Άξονα. Αυτό το κράτος συνεχίζει και μετά την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας να έχει εχθρούς με βασικότερο όλων την εξαιρετικά ισχυρή στρατιωτικά Τουρκία. Τούτων δοθέντων το μικρό αυτό κράτος ιστορικά, έπρεπε να είναι πάντα ετοιμοπόλεμο τόσο από πλευράς ανθρώπινων όσο και από πλευράς εξοπλιστικών πόρων. Τι θα κάνατε εσείς αν έπρεπε να διαχειριστείτε μια τέτοια κορυφαία κατάσταση; Ασφαλώς θα επενδύατε ό,τι είχατε και δεν είχατε διαχρονικά προς δύο κατευθύνσεις: Στην παραγωγή και συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων και στην άρτια εκπαίδευση των ένστολών σας.

Το δεύτερο το αφήνω στην άκρη καθώς το τι συμβαίνει στους 9 μήνες της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας το ξέρουμε δυστυχώς όλοι. Το πρώτο όμως δεν το αφήνω καθόλου διότι τα λεφτά και τα δίναμε και τα δίνουμε και θα τα δίνουμε... Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Διότι εγκρίθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής, κατά πλειοψηφία, το σχέδιο νόμου «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Άμυνας του Κράτους του Ισραήλ και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας για την προμήθεια Εξοπλισμού και Υπηρεσιών Άμυνας». Ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος είπε στη Βουλή ότι στο ταξίδι του πρωθυπουργού και της κυβερνητικής αποστολής στο Ισραήλ, « δώσαμε διαβεβαιώσεις για εντατικοποίηση των επαφών με ισραηλινές εταιρείες στον χώρο της παραγωγής αμυντικού υλικού, οι οποίες ενδιαφέρονται για συνέργειες και συνεργασία, ακόμα και με όρους συμπαραγωγής στην Ελλάδα, με ελληνικές εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας, σε μια πλειάδα αμυντικού υλικού». Αυτό το «ακόμη» με τσάκισε. Όχι διότι έχει κάπου λάθος ο Υπουργός, το αντίθετο... Αλλά διότι το Ισραήλ ένα εξίσου μικρό κράτος περιστοιχιζόμενο από μάλλον εχθρικά έως απολύτως εχθρικά προς αυτό κράτη, που ιδρύθηκε μόλις το 1948, είναι σήμερα παγκόσμιος leader στον χώρο της αμυντικής βιομηχανίας.

H λίστα Πέτσα

Ο τρόπος χρηματοδότησης μια καμπάνιας Υγείας για τον γενικό πληθυσμό έχει ένα βασικό στόχο: Την κάλυψη του μεγαλύτερου δυνατού κοινού, δηλαδή να την δουν ή να την ακούσουν σχεδόν όλοι...

Υπ’ αυτή την έννοια τα κριτήρια πρέπει να είναι απλά και καθαρά: Αναγνωσιμότητα, ακροαματικότητα τηλεθέαση αφενός, γεωγραφική κάλυψη αφετέρου και σταθμισμένη κατανομή βάσει φύλου και ηλικίας. Η περίφημη λίστα Πέτσα κατηγορήθηκε και επικρίθηκε πολύ σκληρά για την επιλεκτική της λογική βάσει πολιτικών κριτηρίων. Ισχύει; Ασφαλώς έως ασφαλέστατα, αλλά πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι κάποιοι παρουσίασαν. Δηλαδή πράγματι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αποκλείει ΜΜΕ επειδή ασκούν σφοδρή έως συκοφαντική κριτική στην κυβέρνηση, διότι μια καμπάνια Υγείας αφορά σε όλον τον πληθυσμό δηλαδή και σε όσους... βρίζουν την κυβέρνηση! Επίσης ΜΜΕ με πολύ χαμηλά νούμερα αναγνωσιμότητας εισέπραξαν δυσανάλογα υψηλά ποσά, άλλα δυσανάλογα χαμηλά ενώ χρηματοδοτήθηκαν έως και ανύπαρκτα ΜΜΕ . Ότι πήρε διαφήμιση ένα site μαγειρικής ή ένα site μόδας είναι παντελώς ανόητο επιχείρημα όπως ανόητο είναι και το επιχείρημα περί διαφήμισης στον ειδικό Τύπο . Είπαμε όλοι πρέπει να ενημερωθούν και ναι εκατοντάδες χιλιάδες έως εκατομμύρια διαβάζουν sites life style περιεχομένου και δεν διαβάζουν τα ενημερωτικά sites γιατί έτσι γουστάρουν. Δεν θα τους ενημερώσουμε αυτούς ή αυτές; Τώρα για να το λήξουμε αν ήταν σοβαρό το σύστημα που διαχειρίστηκε την υπόθεση πέρα από αυτά, δεν έκανε το αναμενόμενο: Σοβαρή καμπάνια στα social media ώστε να πιάσει τη νεολαία .

Φυσικά και είχε αντιρρήσεις!

Γιατί ξαφνιάστηκαν κάποιοι από τις αντιρρήσεις που εξέφρασε ο Χάρης Καστανίδης σε σχέση με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις διαδηλώσεις; Θεωρούν ότι ο πρώην Υπουργός είναι ας πούμε ένας συντηρητικών αντιλήψεων πολιτικός που θεωρεί ότι οι διαδηλώσεις και οι πορείες διαμαρτυρίας πρέπει να γίνονται βάσει πλαισίου; Ότι αντιλαμβάνεται την κατάχρηση από όποιον και ότι , σε βάρος όσων ταλαιπωρούνται από αυτό το δικαίωμα; Ότι θεωρεί αδιανόητο τον μόνιμο βανδαλισμό δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας που μετατρέπει σε πεδία μάχης αστικές περιοχές, αυτοκίνητα σε κουφάρια, κτίρια... λαμπόγυαλα και δρόμους σε πεδία μάχης; Μη με παρεξηγείτε... Οι αντιρρήσεις του κ. Καστανίδη έτσι όπως τις διατύπωσε στη Βουλή ήταν κυρίως νομικού τύπου αλλά όταν το- εύλογο ίσως- νομικό παραβλέπει το κοινό περί δικαίου αίσθημα μιας σιωπηλής τεράστιας πλειοψηφίας, τότε γίνεται μια πολιτική «δήλωση». Αυτήν κρίνω και θυμάμαι πολλά χρόνια πριν τον ίδιο μαζί με τους Γιάννη Μαγκριώτη, Παναγιώτη Λαφαζάνη και Τάσο Κουράκη να σείουν τα κάγκελα του ΟΛΘ μπροστάρηδες στην διαμαρτυρία για την «ιδιωτικοποίηση» του λιμανιού... Όπως έλεγε τότε συνδικαλιστής του χώρου «Ακόμα και εθνικοί λόγοι υπαγορεύουν να μην γίνει κάτι τέτοιο. Μια ιδιωτική επιχείρηση από την Κίνα, την Ινδία ή ποιος ξέρει από πού αλλού, θα ελέγχει την εμπορική πύλη εισόδου και εξόδου της βόρειας Ελλάδας». Και όσοι ήταν εκεί, στην πραγματικότητα προσυπέγραφαν.

Συμφωνεί απόλυτα

Το ωραιότερο σχόλιο για την ανεκδιήγητη δήλωση του Κωνσταντίνου Μπογδάνου ότι «το Netflix είναι το δεινότερο εργαλείο νεομαρξιστικής προπαγάνδας στον κόσμο» το έκανε ο πρώην Τσάρος της Οικονομίας Ευκλείδης Τσακαλώτος. Και το έκανε εξαπολύοντας μεν κεραυνούς αλλά... συμφωνώντας επί της ουσίας μαζί του ! «Παρατηρώντας τα παραληρήματα του κ. Μπογδάνου, και τις νομοθετικές παρεμβάσεις του κ. Χρυσοχοΐδη και της κ. Κεραμέως καταλαβαίνω ότι η ΝΔ δεν νιώθει άνετα με όσους και όσες βλέπουν Netflix, με όσους και όσες διεκδικούν και διαμαρτύρονται, με όσους και όσες έχουν καλλιτεχνικές ανησυχίες. Έτσι είναι όταν υιοθετείς το θατσερικό "Δεν υπάρχει κοινωνία" έτσι είναι όταν οικοδομείς ένα επιτελικό κράτος αποστειρωμένο από την κοινωνία, έτσι είναι όταν νιώθεις στο απυρόβλητο χάριν της προστασίας που απολαμβάνεις στην τηλεόραση. Για να θυμηθούμε και τον Hegel «Η κουκουβάγια της Αθηνάς ανοίγει τα φτερά της μόνο όταν έρχεται το λυκόφως». Με λίγα λόγια δεν θα αργήσει η κοινωνική κατανόηση αυτών των πραγμάτων». Μιλάμε για απολύτως τρελές καταστάσεις σε απολύτως τρελές εποχές…

ΥΓ Νομίζω ότι σε σχέση με την αρχική δήλωση Μπογδάνου πάντως , η συλλογιστική πλησιάζει επικίνδυνα στον Μακαρθισμό είτε το καταλαβαίνει είτε όχι ο πρώην συνάδελφος