ΑΠΟΨΕΙΣ

Η συμπαντική νομοτέλεια βρίσκει ερμηνεία και στο ελληνικό πολιτικό σύστημα μετά την τραγωδία των Τεμπών.

Χάσαμε 57 συνανθρώπους μας, άλλοι 200 ακόμα δεν μπορούν να κοιμηθούν και οι πολιτικοί μας μαλώνουν στα πάνελ και κρύβονται από την πραγματικότητα. Βαφτίζουν «τηλεδιοικήσεις» τα γραφεία των σταθμαρχών, πρώην υπουργοί εμφανίζονται αλάθητοι, νυν υπουργοί κρύβονται ή οδηγούνται σε παρουσίες φιάσκο μπροστά στις κάμερες.

Και κανένα παιδί του κομματικού σωλήνα που έπαιρνε χιλιάδες ευρώ μισθό για το παίζει μέλος του διοικητικού συμβουλίου δεν έχει ακόμα κατηγορηθεί για την απραξία του, για την υπογραφή του να κινούνται τα τρένα, για την ηθική αυτουργία του στο έγκλημα που συντελέστηκε τη νύχτα της τελευταίας μέρα του Φλεβάρη.

Αλλά δεν οδηγηθήκαμε εδώ από τη μία μέρα στην άλλη. Ήταν πολλά τα χρόνια που το πολιτικό μας σύστημα συμπεριφερόταν με αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους φυσικούς και ηθικούς κανόνες, τους νόμους του κράτους. Ήταν πολλά τα χρόνια που διέπραττε ύβριν σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες.

Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Δίας έστελνε στον υβριστή την «άτην», δηλαδή το θόλωμα, την τύφλωση του νου. Ο υβριστής -σαν τους πολιτικούς μας- συνέχιζε… τον χαβά του με αποτέλεσμα να έρχεται η «Νέμεσις», η οργή των θεών και τελευταία η «Τείσις» η τιμωρία και η συντριβή του.

Αυτός ο πανάρχαιος κανόνας σαν να ξεχάστηκε από το 2000 και έπειτα στην ελληνική πολιτική σκηνή. Η ενσυναίσθηση και η πολιτική ευθιξία άρχισε να δίνει την θέση της στο βόλεμα, την επικοινωνία, τον ωχαδερφισμό. Πρώτα εκπαιδεύτηκε η κοινωνία -μετά συνοδείας πολλών δανεικών ευρώ- και μετά έγινε φυσιολογική καθημερινότητα.

Τα Τέμπη δεν ήταν ούτε θυσία, ούτε είναι ευκαιρία να αλλάξουμε. Είναι μία μεγάλη εθνική τραγωδία. Που πρέπει να μας διδάξει πάρα πολλά. Να μάθουμε σαν πολίτες να μην βολευόμαστε με το ψέμα. Να μην το ανεχόμαστε. Είπες ψέματα; Δεν σε ψηφίζουμε ξανά. Σε στέλνουμε στο σπίτι σου.

Μας κορόιδεψες; Δεν έκανες αυτά που προεκλογικά υποσχέθηκες; Σου γυρνάμε εκλογικά την πλάτη και μπες στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Να έχουμε απαιτήσεις. Να μην δεχόμαστε έναν ΟΑΣΘ με πινακίδες στα γερμανικά, κόλλες Α4 για να δείχνουν το δρομολόγιο, κουμπιά να μην λειτουργούν, εκδοτήρια εισιτηρίων χωρίς να δίνουν ρέστα.

Να απαιτήσουμε να αποτελέσει παρελθόν ο υπουργός που μας εμπαίζει μέσα στα μούτρα μας ότι το Μετρό λειτουργεί. Την επόμενη στιγμή. Ακόμα και 100 συγνώμες να ζητήσει.

Γιατί εμείς οι πολίτες θα χτίσουμε το πολιτικό σύστημα από την αρχή. Για να έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Γιατί αυτοί που είναι σήμερα δεν μας αξίζουν… Δεν αξίζουν σε κανέναν…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25-26.03.2023