ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι στιγμές στα αεροδρόμια με την επανέναρξη των πτήσεων και την άφιξη των πρώτων τουριστών ήταν πραγματικά ιστορικές και θα μείνουν στην συλλογική μας μνήμη ως μία ξεχωριστή στιγμή στην πανδημία του 2020.Όμως παρά την επιτυχή διαχείριση της πανδημίας στην χώρα μας, βρισκόμαστε σε ένα δύσκολο δρόμο.

Κι αυτό γιατί σε αυτόν τον κόσμο δεν είμαστε μόνοι και η επιτυχής διαχείριση κλεισμένοι σε σπίτια και με κλειστά σύνορα είναι προφανώς πιο εύκολη από ότι με τα ανοιχτά σύνορα και την ελεύθερη διακίνηση.

Στην Χαλκιδική και σε άλλες παραλίες της Βόρειας Ελλάδας, οι επιχειρήσεις περιμένουν εναγωνίως τους τουρίστες από τις γειτονικές χώρες για να δουν το χρώμα του τουριστικού χρήματος και να δουλέψουν, έστω και λίγο.

Περιμένουν κυρίως επισκέπτες που έρχονται οδικώς από χώρες οι οποίες στην πρώτη φάση της πανδημίας, πήγαν πολύ καλά και είχαν καλά αποτελέσματα, ορισμένες και καλύτερα από την Ελλάδα.

Όμως στη δεύτερη φάση που, όπως φαίνεται βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη με την επανάκαμψη του ιού, τα αποτελέσματα των γειτονικών χωρών δεν είναι καλά.

Όπως φάνηκε οι κοινωνίες και οι εξουσίες τους, δεν είχαν την ευελιξία να προσαρμοστούν και να αντεπεξέλθουν στις δύσκολες καταστάσεις μιας κανονικότητας με τον κορονοϊό παρόντα.

Κάποιοι ήθελαν να κάνουν εκλογές, κάποιοι ήθελαν να μην χάσουν την υποστήριξη της εκκλησίας, κάποιοι ήθελαν να καρπωθούν μία επιτυχία για την οποία δεν είχαν στρώσει τον δρόμο με αποτέλεσμα ο ιός να επανέλθει δριμύτερος και φονικότερος.

Το κακό είναι ότι ο ελληνικός τουρισμός από αυτούς περιμένει να ζήσει. Αλλά δεν μπορούμε είμαστε βέβαιοι ούτε για ιατρική ανταπόκριση, ούτε για την πολιτική επάρκεια στην διαχείριση της κρίσης. Δεν μας έχουν πείσει.

Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το αίσθημα της ατομικής ευθύνης που διακρίνει τον ελληνικό τουριστικό κλάδο.

Αλλά κι εδώ για ελάχιστους θα βάλουμε το χέρι μας στη φωτιά. Διότι πολλά χρόνια μέχρι τώρα, ούτε αυτοί μας είχαν πείσει ότι διαθέτουν υψηλό αίσθημα ατομικής ευθύνης.

Όταν οι αργοναύτες έπρεπε να περάσουν τις Συμπληγάδες πέτρες, έστειλαν πρώτα ένα περιστέρι. Και μόλις εκείνο πέρασε και εκείνες έκλεισαν και ξανάνοιξαν, πέρασε και η Αργώ.

Εφέτος το καλοκαίρι, όσοι θέλουμε να πάνε στις ελληνικές παραλίες, αναζητούμε ένα περιστέρι που δεν ξέρουμε καν πως είναι...

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 05.07.2020.