ΑΠΟΨΕΙΣ

Αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα είναι η συμπλήρωση 81 χρόνων από το λεγόμενο μαύρο Σάββατο: Μαύρο Σάββατο, όταν 9.000 συμπολίτες μας υπέστησαν εξευτελισμούς και βασανιστήρια στην πλατεία Ελευθερίας, τον Ιούλιο του 1942. Επί εβδομήντα και πλέον χρόνια αυτή η ιστορική πλατεία, ο τόπος που είναι συνδεδεμένος όσο κανένας άλλος με το Ολοκαύτωμα... ήταν χώρος πάρκινγκ.

Μπορεί τα γεγονότα της πλατείας Ελευθερίας να αποτέλεσε το προοίμιο μίας τραγωδίας, κατά την οποία να χάθηκαν 45.000 Θεσσαλονικείς, αλλά η πόλη συμπεριφερόταν σαν να ήταν ένα θέμα που δεν την αφορούσε. Την φωτογραφία από τα βασανιστήρια την έβλεπαν κάθε χρόνο οι χιλιάδες επισκέπτες του Holocaust Memorial, στο Βερολίνο, αλλά για τους Θεσσαλονικείς ήταν κάτι άγνωστο.

Τα πράγματα άλλαξαν άρδην με τη δημαρχία Μπουτάρη και το περίφημο μότο του «δεν μπορείς να σχεδιάσεις το μέλλον σου αν δεν γνωρίσεις το παρελθόν σου». Ένα τεράστιο κεφάλαιο αποσιωπημένης ιστορίας ήρθε στο φως και η πόλη ψηλάφισε τις πληγές της.

Το 2013 η δημοτική αρχή αποφάσισε να αποδώσει την οφειλόμενη τιμή και να μετατρέψει την πλατεία (και τότε πάρκινγκ ήταν) σε πάρκο μνήμης. Οι προθέσεις ήταν καλές, αλλά οι διαδικασίες αμείλικτες: μέχρι να ολοκληρωθεί ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών, να βρεθούν τα χρήματα, να γίνουν όλες οι απαιτούμενες μελέτες, να γίνει η έξωση του διαχειριστή του πάρκινγκ, να τελεσφορήσει ο διαγωνισμός και να εγκατασταθεί ο εργολάβος στο έργο φτάσαμε στο 2019.

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Ο εργολάβος πτώχευσε και η νέα δημοτική αρχή αντί να απευθυνθεί στον δεύτερο μειοδότη αποφάσισε να αρχίσει φτου κι από την αρχή. Έκανε το εργοτάξιο πάρκινγκ -προσωρινά, μέχρι να ληφθούν οριστικές αποφάσεις για το αν θα κατασκευαστεί υπόγειο πάρκινγκ. Έκτοτε ζούμε μία κατάσταση με παλινωδίες και υπεκφυγές, με τον κ. Ζέρβα να διαβεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία ότι θα γίνει το πάρκο μνήμης αλλά να μην κάνει κάτι γι’ αυτό.

Στα τέλη του 2021 παρήγγειλε μία τεχνική έκθεση που θα τον βοηθούσε να αποφασίσει για το αν αξίζει τον κόπο να γίνει ένα υπόγειο πάρκινγκ. Πέρασε ενάμισης χρόνος, η μελέτη παραδόθηκε ήδη από τον Νοέμβριο, αλλά η δημοτική αρχή δεν αποφασίζει ούτε το ένα ούτε το άλλο, δεν ενημερώνει το δημοτικό συμβούλιο, ούτε προχωρά σε διαβούλευση με την πόλη, όπως είχε υποσχεθεί. Απλώς αφήνει τον χρόνο να περάσει.

Η πόλη θα μπορούσε να έχει εδώ και τέσσερα χρόνια μια βιοκλιματικά ανασχεδιασμένη πλατεία που θα αποτελούσε πνεύμονα πρασίνου και έναν τόπο μνήμης. Αντ’ αυτού η μνήμη δεν βρίσκει χώρο να παρκάρει. Προηγούνται τα αυτοκίνητα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 16.07.2023