ΑΠΟΨΕΙΣ

Είχα διαβάσει πρόσφατα ότι ανάμεσα στα αιτήματα των φοιτητών, τα οποία προέκυψαν λόγω κορονοϊού, ήταν να αυξηθεί ο αριθμός των δικαιουμένων δωρεάν γευμάτων.

Δεν ξέρω μέσα από ποια διαδικασία αναδείχτηκαν αυτά τα αιτήματα, αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Άλλωστε και εκλογές για Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων δεν έγιναν, αλλά αυτό δεν έχει θέσει σε αμφισβήτηση τη νομιμότητα όσων θέτουν τα αιτήματα εκπροσωπώντας τους φοιτητές.

Από όσο γνωρίζω, το αίτημα δεν έγινε επισήμως δεκτό, αλλά ακούγεται ότι η διαδικασία ταυτοποίησης των δικαιουμένων έχει γίνει ελαφρώς πιο χαλαρή. Λόγω κορονοϊού.

Αυτήν την εβδομάδα ετέθη όμως το επόμενο αίτημα. Να αλλάξει το φαγητό διότι είναι άθλιο. Από όσο γνωρίζω, η παρασκευή των συγκεκριμένων γευμάτων έχει ανατεθεί σε μία εταιρεία και παρασκευάζονται με κάποιες προδιαγραφές. Αλλά περί ορέξεως...

Αν δεν αρέσει το φαγητό στους ωφελούμενους από την δωρεάν διανομή του πρέπει να αλλάξει. Όμως δεν προκύπτει από πουθενά ότι οι ωφελούμενοι έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκεια τους για την ποιότητα των γευμάτων.

Οι εκπρόσωποι των φοιτητών όμως επικαλούνται κάποιους εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο, οι οποίοι προφανώς δεν είναι ωφελούμενοι.

Αλλά τη διαπίστωση τους την υιοθέτησαν οι φοιτητές. Για την ακρίβεια οι ίδιοι φοιτητές που πριν λίγο καιρό ζητούσαν να τρώνε περισσότεροι αυτό το φαγητό, το οποίο τώρα χαρακτηρίζουν άθλιο.

Καλό θα ήταν να ζητήσουν και μία συγγνώμη από αυτούς που τόσο καιρό έτρωγαν το άθλιο φαγητό που λογικά δεν θα ήταν αυτοί που ανέδειξαν το πρόβλημα. Διότι αν αυτοί που το ανέδειξαν, έτρωγαν το φαγητό, θα είχαν καταλάβει ότι το φαγητό είναι άθλιο όταν θα το έτρωγαν.

Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα του δημόσιου διαλόγου στην Ελλάδα. Κάποιοι οι οποίοι ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν κάποιους άλλους, θέτουν κάποια αιτήματα για λογαριασμό άλλων και μετά τα αλλάζουν. Αλλά αισθάνονται εξίσου νομιμοποιημένοι να συνεχίσουν να τα συζητούν.

Όπως σε ένα σχολείο της Θεσσαλονίκης, ανησυχούντες μπαμπάδες και ανησυχούσες μαμάδες εισηγήθηκαν δημοσίως με συγκεντρώσεις και επιστολές να μειωθούν οι μαθητές ανά τμήμα σε κάτω από 20 για να μην αναγκάζονται τα παιδιά να φορούν μάσκες.

Σωστό το αίτημα και απόδειξης βαθιάς ευαισθησίας. Αν είχε και το σχολείο έστω ένα τμήμα, πάνω από 20 παιδιά, θα ήταν και εύλογο...