Ο αριθμός των αγώνων του ΠΑΟΚ υπό την καθοδήγηση του Πάμπλο Γκαρσία συνιστούν ένα σχετικά ασφαλές δείγμα, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα. Στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, είδαμε περίπου ό,τι και στις αναμετρήσεις σε Αγρίνιο και Ριζούπολη.Για τον Δικέφαλο τα μαντάτα είναι και καλά και κακά.

Για τρίτο συνεχόμενο ματς στο πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ έφτασε στο σημείο να ψάχνει γκολ στο τέλος του αγώνα. Και στις τρεις περιπτώσεις το βρήκε. Το ζητούμενο για την ομάδα είναι να "καθαρίζει" τα ματς νωρίτερα, ειδάλλως "μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη..." και περιθώριο για απώλεια βαθμών δεν υπάρχει.

Ο ΠΑΟΚ δεν θα έφτανε σε τέτοιες καταστάσεις άγχους, αν δεν δεχόταν γκολ με την πρώτη ευκαιρία του αντιπάλου. Το κατάφεραν και ο Παναιτωλικός και ο Απόλλων Σμύρνης και ο ΠΑΣ Γιάννινα.

Το καλό νέο, φυσικά, είναι πως η πίεση στα τελευταία λεπτά αποδίδει καρπούς και αυτό πιστώνεται και στον Γκαρσία, που παρεμβαίνει στους αγώνες με αλλαγές τόσο στα πρόσωπα, όσο και στα συστήματα.

Το πιο σημαντικό όλων είναι πως ο ΠΑΟΚ μοιάζει (και είναι) πολύ διαφορετική ομάδα χωρίς Γιαννούλη και Ελ Καντουρί στο γήπεδο. Ο Περέιρα δεν είναι έτοιμος ποδοσφαιριστής, υπό την έννοια ότι θέλει χρόνο ακόμη και για να διαμορφώσει τα βασικά συστατικά του παιχνιδιού του. Από την άλλη, ο Βιεϊρίνια, που ρίχτηκε κατευθείαν στη μάχη, ασφαλώς και δεν μπορεί να είναι από τώρα ο ποδοσφαιριστής που γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια της παρουσίας του στον ΠΑΟΚ.

Στην περίπτωση του Ελ Καντουρί, ο Μαροκινός έπρεπε να ξεκινήσει το δεύτερο ημίχρονο και για να συμβεί αυτό, αντικαταστάθηκε ο Εσίτι, που δεν ήταν κακός. Ο Γενάρης πλησιάζει και ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να βρει λύσεις για το βάθος του ρόστερ. Καμία ομάδα δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό, αν βασίζεται σε ένα-δύο ποδοσφαιριστές.