Της Έλενας Ζάχου

Το όνομα του Ματίας Ζίντελαρ δεν λέει πολλά, ούτε καν στους μυημένους στο ποδόσφαιρο. Υπήρξε, ωστόσο, μία εμβληματική μορφή, που μία μέρα σαν σήμερα, στις 29 Ιανουαρίου 1939, είχε βρεθεί νεκρός υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες μαζί με την φίλη του Καμίλα Καστανιόλα στο σπίτι τους στη Βιέννη.

Το 1938, ο Αδόλφος Χίτλερ κατέλαβε τα εδάφη της Αυστρίας και ολοκλήρωσε το "Anschluss", την ένωση δηλαδή της Αυστρίας με τη ναζιστική Γερμανία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διαλυθεί η εθνική Αυστρίας, που μόλις είχε προκριθεί στο επόμενο παγκόσμιο κύπελλο.

Στις 3 Απριλίου του 1938 πραγματοποιήθηκε φιλικός αγώνας μεταξύ Αυστρίας και Γερμανίας στο στάδιο Πράτερ της Βιέννης, όπου προσκεκλημένοι ήταν αξιωματούχοι του Γ’ Ράιχ και είχε συμφωνηθεί να λήξει ισόπαλος. Ο Ζίντελαρ, αρχηγός της Αυστρίας, αποφάσισε να μην αγωνιστεί η ομάδα του για πρώτη φορά με τις παραδοσιακές στολές, αλλά με νέες σε χρώμα κόκκινο και άσπρο.

Σύμφωνα μάλιστα με εφημερίδες τις εποχής, ο Ζίντελαρ έχασε πολλές ευκαιρίες να σκοράρει βγάζοντας την μπάλα άουτ. Στάση βέβαια που άλλαξε 20 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα και ο "Μότσαρτ" σκόραρε, πανηγυρίζοντας επιδεικτικά μπροστά από την εξέδρα των επισήμων, που ήταν γεμάτη από αξιωματούχους των ναζί. Αντίστοιχο πάθος έδειξε και στον πανηγυρισμό του δεύτερου γκολ με σκόρερ τον φίλο του, Καρλ Σέστα.

Η γερμανική κατοχή επέφερε αλλαγές στην Αούστρια Βιέννης όπου και αγωνιζόταν ο Ζίντελαρ. Η ομάδα του πλέον ονομάστηκε SC Oastmark Wien και άλλαξε πρόεδρο, που έδιωξε όλους τους Εβραίους παίκτες. Ο ίδιος θα μπορούσε να είναι εξαίρεση, αλλά δεν το θεώρησε δίκαιο και αποχώρησε.

Επιπλέον, οι καλύτεροι παίκτες της Αυστρίας μετακινήθηκαν στην εθνική Γερμανίας, με τον Ζίντελαρ να αρνείται κάτι τέτοιο, προφασιζόμενος τραυματισμό και μεγάλη ηλικία, ενώ ο πραγματικός λόγος ήταν η απέχθειά του για το ναζιστικό καθεστώς.

Έτσι, άνοιξε μία καφετέρια, μιας και η ομάδα του δεν συμμετείχε σε αγώνες, παρά τις πιέσεις που δέχτηκε από το Εθνοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα.

Παρά ταύτα, στις 16 Δεκεμβρίου του 1938 αγωνίστηκε σε έναν αγώνα ενάντια στη Χέρτα Βερολίνου που έληξε 2-2 και μάλιστα ο ίδιος πέτυχε ένα γκολ.

Ένα μήνα αργότερα, στις 29 Ιανουαρίου 1939, ο Ζίντελαρ βρέθηκε νεκρός. Η επίσημη εκδοχή που δόθηκε από τις αρχές ήταν δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα και ο θάνατος του ίδιου και της φίλης του θεωρήθηκε αυτοκτονία και αποδόθηκε σε διαρροή γκαζιού.

Ωστόσο, ο φίλος του, Έγκον Ούλμπριχ, υπήρξε υποστηρικτής της άποψης ότι ο θάνατος του Ζίντελαρ ήταν μία καλά σκηνοθετημένη "αυτοκτονία" από τους ναζί, ώστε, μεταξύ άλλων, να μην κηδευτεί με τιμές. Ακόμη κι έτσι και παρά τις απαγορεύσεις των Γερμανών, στο τελευταίο αντί του "Μότσαρτ" των γηπέδων βρέθηκαν περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι, που αποχαιρέτησαν όχι μόνο τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της Αυστρίας, αλλά και ένα σύμβολο αντίστασης.