ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Mήπως ο κορονοϊός τα... έβαλε με τους πλούσιους;

Ο καθηγητής Φυσιολογίας Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ Γιώργος Ανωγειανάκις και ο Βιοστατιστικός Κώστας Τζάνας γράφουν για τις "συνήθειες" του Covid-19

 16/04/2020 14:53

Mήπως ο κορονοϊός τα... έβαλε με τους πλούσιους;

Σε προηγούμενη δημοσίευση, με αφορμή την πανδημία Covid-19 (κορονοϊού), γράφαμε ότι ο μάχιμος ιατρός πρέπει να προσπαθεί να θεραπεύσει τον ασθενή – όχι να πολεμήσει τη νόσο.

Αφορμή ήταν η διαπίστωση ότι τα περισσότερα κρεβάτια ΜΕΘ δεν αποτελούν την κρίσιμη απάντηση για τη μείωση των θανάτων. Πράγματι, καθώς οι μολύνσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν ξεπεράσει τις 650.000 και οι θάνατοι τους 54.500, αποδεικνύονταν ξεκάθαρα η γύμνια της απαίτησης για περισσότερα κρεβάτια ΜΕΘ: δεν υπήρχε καμία συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των κλινών ΜΕΘ (ανά 100 χιλιάδες πληθυσμού) που διαθέτει μία χώρα και του αριθμού των θανάτων από τον Covid-19 (ανά εκατομμύριο πληθυσμού). Σήμερα, καθώς οι μολύνσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ξεπεράσει τις 940.000 και οι θάνατοι τους 84.000 η παραπάνω έλλειψη συσχέτισης εξακολουθεί να είναι κραυγαλέα!

Κοιτώντας όμως την εξέλιξη της λοίμωξης και την εξέλιξη του αριθμού των θανάτων από τον COVID – 19 στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε 28 χώρες, προκύπτουν και άλλα παράδοξα! Πράγματι, εφαρμόζοντας το στατιστικό υπόδειγμα της πολυμεταβλητής γραμμικής παλινδρόμησης για τα στοιχεία του COVID-19 μέχρι 14/4, φαίνεται ότι :

  • ούτε το μέγεθος (του πληθυσμού) μιας χώρας,
  • ούτε η διάμεσος της ηλικίας του πληθυσμού (που είναι μία καλή ένδειξη της γήρανσης),
  • ούτε , όπως είδαμε, ο αριθμός των κλινών ΜΕΘ (ανά 100 χιλιάδες πληθυσμού),
  • ούτε το χρονικό διάστημα που παρήλθε από την εμφάνιση του πρώτου περιστατικού σε μία χώρα
  • ούτε ο αριθμός των ελέγχων για τον COVID–19 ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων,

δεν συσχετίζονται στατιστικά σημαντικά κατά κανένα τρόπο με την εξέλιξή του είτε του αριθμού των κρουσμάτων, είτε του αριθμού των θανάτων ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού σε μία χώρα!

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι η μόνη παράμετρος που συσχετίζεται ισχυρά – και μάλιστα στατιστικώς πολύ σημαντικά, γεγονός που μας επιτρέπει να είμαστε πολύ σίγουροι γι’ αυτό το συμπέρασμα – είναι, τι άλλο; Ο Πλούτος μιας χώρας! Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση, όσο πιο πλούσια είναι μία χώρα (είτε αυτό το μετράει κανείς με τη διάμεσο του εισοδήματος, είτε με το μέσο εισόδημα των ενηλίκων κατοίκων της), τόσο περισσότερες μολύνσεις από COVID–19 και τόσο περισσότερους θανάτους ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων αντιμετωπίζει! (χαρακτηριστικά τα γραφήματα παρακάτω)

1.png
2-B2eNS.png

Πού οφείλεται αυτό το εύρημα της διαστρωμάτωσης της πανδημίας COVID – 19 στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Σίγουρα δεν οφείλεται στην πιθανή συνωμοσιολογική υπόθεση ότι οι πλούσιοι έχουν πολλά χαρτονομίσματα «να μετρήσουν» και ο ιός μεταδίδεται από τα χαρτονομίσματα! Οι συναλλαγές των πλουσίων, τουλάχιστον, γίνονται απόλυτα ηλεκτρονικά. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι τα καλύτερα αμειβόμενα επαγγέλματα στις, κατά κύριο λόγο, αστικές κοινωνίες της Ευρώπης συναλλάσσονται με μεγαλύτερο αριθμό ατόμων από ότι τα λιγότερο καλά αμειβόμενα ή ταξιδεύουν πιο συχνά.

Πρόκειται για ένα «πεδίον δόξης λαμπρό» για νέες ερευνητικές προσπάθειες για τις Κοινωνικές Επιστήμες. Μέχρι τότε, μακριά από συνωμοσιολογικές και ιδεολογικού τύπου προσεγγίσεις!


Ο Γιώργος Ανωγειανάκις είναι ιατρός, τ. Καθηγητής Φυσιολογίας Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ

* Ο Κώστας Τζάνας είναι Βιοστατιστικός, MSC



Σε προηγούμενη δημοσίευση, με αφορμή την πανδημία Covid-19 (κορονοϊού), γράφαμε ότι ο μάχιμος ιατρός πρέπει να προσπαθεί να θεραπεύσει τον ασθενή – όχι να πολεμήσει τη νόσο.

Αφορμή ήταν η διαπίστωση ότι τα περισσότερα κρεβάτια ΜΕΘ δεν αποτελούν την κρίσιμη απάντηση για τη μείωση των θανάτων. Πράγματι, καθώς οι μολύνσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν ξεπεράσει τις 650.000 και οι θάνατοι τους 54.500, αποδεικνύονταν ξεκάθαρα η γύμνια της απαίτησης για περισσότερα κρεβάτια ΜΕΘ: δεν υπήρχε καμία συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των κλινών ΜΕΘ (ανά 100 χιλιάδες πληθυσμού) που διαθέτει μία χώρα και του αριθμού των θανάτων από τον Covid-19 (ανά εκατομμύριο πληθυσμού). Σήμερα, καθώς οι μολύνσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ξεπεράσει τις 940.000 και οι θάνατοι τους 84.000 η παραπάνω έλλειψη συσχέτισης εξακολουθεί να είναι κραυγαλέα!

Κοιτώντας όμως την εξέλιξη της λοίμωξης και την εξέλιξη του αριθμού των θανάτων από τον COVID – 19 στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε 28 χώρες, προκύπτουν και άλλα παράδοξα! Πράγματι, εφαρμόζοντας το στατιστικό υπόδειγμα της πολυμεταβλητής γραμμικής παλινδρόμησης για τα στοιχεία του COVID-19 μέχρι 14/4, φαίνεται ότι :

  • ούτε το μέγεθος (του πληθυσμού) μιας χώρας,
  • ούτε η διάμεσος της ηλικίας του πληθυσμού (που είναι μία καλή ένδειξη της γήρανσης),
  • ούτε , όπως είδαμε, ο αριθμός των κλινών ΜΕΘ (ανά 100 χιλιάδες πληθυσμού),
  • ούτε το χρονικό διάστημα που παρήλθε από την εμφάνιση του πρώτου περιστατικού σε μία χώρα
  • ούτε ο αριθμός των ελέγχων για τον COVID–19 ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων,

δεν συσχετίζονται στατιστικά σημαντικά κατά κανένα τρόπο με την εξέλιξή του είτε του αριθμού των κρουσμάτων, είτε του αριθμού των θανάτων ανά ένα εκατομμύριο πληθυσμού σε μία χώρα!

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι η μόνη παράμετρος που συσχετίζεται ισχυρά – και μάλιστα στατιστικώς πολύ σημαντικά, γεγονός που μας επιτρέπει να είμαστε πολύ σίγουροι γι’ αυτό το συμπέρασμα – είναι, τι άλλο; Ο Πλούτος μιας χώρας! Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση, όσο πιο πλούσια είναι μία χώρα (είτε αυτό το μετράει κανείς με τη διάμεσο του εισοδήματος, είτε με το μέσο εισόδημα των ενηλίκων κατοίκων της), τόσο περισσότερες μολύνσεις από COVID–19 και τόσο περισσότερους θανάτους ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων αντιμετωπίζει! (χαρακτηριστικά τα γραφήματα παρακάτω)

1.png
2-B2eNS.png

Πού οφείλεται αυτό το εύρημα της διαστρωμάτωσης της πανδημίας COVID – 19 στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Σίγουρα δεν οφείλεται στην πιθανή συνωμοσιολογική υπόθεση ότι οι πλούσιοι έχουν πολλά χαρτονομίσματα «να μετρήσουν» και ο ιός μεταδίδεται από τα χαρτονομίσματα! Οι συναλλαγές των πλουσίων, τουλάχιστον, γίνονται απόλυτα ηλεκτρονικά. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι τα καλύτερα αμειβόμενα επαγγέλματα στις, κατά κύριο λόγο, αστικές κοινωνίες της Ευρώπης συναλλάσσονται με μεγαλύτερο αριθμό ατόμων από ότι τα λιγότερο καλά αμειβόμενα ή ταξιδεύουν πιο συχνά.

Πρόκειται για ένα «πεδίον δόξης λαμπρό» για νέες ερευνητικές προσπάθειες για τις Κοινωνικές Επιστήμες. Μέχρι τότε, μακριά από συνωμοσιολογικές και ιδεολογικού τύπου προσεγγίσεις!


Ο Γιώργος Ανωγειανάκις είναι ιατρός, τ. Καθηγητής Φυσιολογίας Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ

* Ο Κώστας Τζάνας είναι Βιοστατιστικός, MSC



ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία