ΑΠΟΨΕΙΣ

Aφορμή για το σημερινό σημείωμα μου έδωσε μία έρευνα που δημοσιεύει η «ΜτΚ» σε άλλες σελίδες, σχετικά με το πώς θέλουν οι Θεσσαλονικείς τη γειτονιά και την πόλη τους. Το αποτέλεσμα δεν εξέπληξε κανέναν. 

Προφανώς ισχύει το «καλύτερα νέος, πλούσιος και υγιής, παρά γέρος, φτωχός και άρρωστος», ή για να το μεταφέρουμε σε επίπεδο πόλης, καλύτερα να ζεις κοντά σε πάρκα, να έχεις δημόσιες συγκοινωνίες και ελεύθερα πεζοδρόμια, παρά να ζεις στη Θεσσαλονίκη. 

Από το 2021 που δημοσιεύτηκε η πρώτη αντίστοιχη έρευνα, τα ποσοστά δυσαρέσκειας αυξήθηκαν και ήταν αναμενόμενο, αφού στο μεταξύ ό,τι καθορίζει στοιχειωδώς την ποιότητα ζωής χειροτέρεψε, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δέντρα που κόβει σωρηδόν η δημοτική αρχή. Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες έρευνες, για το αστικό περιβάλλον, την καθημερινότητα στην πόλη ή τους λόγους π.χ. που κάνουν το 23% των ενηλίκων στην Κεντρική Μακεδονία να σκέφτονται να μεταναστεύσουν («ΜτΚ»16/04/2023).

Το ζήτημα είναι αν, όσοι παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον μας, τις διαβάζουν και κυρίως αν τις λαμβάνουν υπόψιν αυτές τις δημοσκοπήσεις. Γιατί δυστυχώς στην Ελλάδα, τη χώρα που επαίρεται ότι είναι το λίκνο της δημοκρατίας, οι πολίτες ερωτώνται μόνο από τους δημοσκόπους. 

Τοπικά δημοψηφίσματα δεν γίνονται ποτέ στην Ελλάδα -παρότι από το 2006 προβλέπονταν για συγκεκριμένα θέματα και από το 2018 δεν υπήρχε κανένας περιορισμός ως προς τη θεματολογία. Ήρθε αργότερα η παρούσα κυβέρνηση να αναστείλει τη διεξαγωγή δημοτικών και περιφερειακών δημοψηφισμάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της τρέχουσας δημοτικής και περιφερειακής περιόδου. Αφήστε που το φιάσκο του 2015, έχει στιγματίσει την έννοια του δημοψηφίσματος, σε μια χώρα που ούτως ή άλλως δεν έχει την κουλτούρα του διαλόγου και της συμμετοχής στα κοινά.

Οι πρωτοβουλίες συμμετοχικού αστικού σχεδιασμού και συμμετοχικού προϋπολογισμού είναι σπάνιες και εξωτικές, κάτι σαν τα παραδείσια πουλιά. Οι δημοτικές κοινότητες είναι διακοσμητικές, αφού τις αποφάσεις παίρνει το δημοτικό συμβούλιο. Και αν ρωτήσετε τους δημάρχους θα σας πουν ότι είναι με δεμένα τα χέρια, γιατί οι αρμοδιότητες και οι πόροι είναι στην κεντρική κυβέρνηση. Την οποία εκλέγουμε εμείς οι πολίτες. Αλλά μοιάζει να μας ακούνε μόνο όταν απαντάμε σε δημοσκοπήσεις. Όχι σε όλες. Μόνο σε αυτές που μας ρωτάν τι κόμμα θα ψηφίσουμε στις εκλογές.

Μία παλιά διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας είχε ως σλόγκαν το «Μιλάτε, σας ακούμε». Δεν ξέρω πόσο επιτυχημένη ήταν ως διαφήμιση, πάντως ήταν επιτυχημένη δημοσιογραφικά για τον σχολιασμό της υπόθεσης των τηλεφωνικών υποκλοπών.

Σκέφτομαι όμως ότι τελικά αυτό το σλόγκαν θα μπορούσε να αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση της συμμετοχικής δημοκρατίας: μιλάτε, σας ακούμε, και λαμβάνουμε υπόψιν τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τους προβληματισμούς σας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29-30.04.2023