ΑΠΟΨΕΙΣ

Κι αν το μετρό δεν γίνει ποτέ;

 10/09/2019 15:00

Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν θυμάμαι πότε προσδιόριζε ο Σωτήρης Κούβελας, το 1989, ότι η Θεσσαλονίκη θα έχει μετρό.

Επίσης δεν θυμάμαι πότε ο Κώστας Λαλιώτης, που διαχειρίστηκε το θέμα από το 1994 έως το 2001, είχε υπολογίσει ότι η πόλη θα αποκτήσει μετρό.

Θυμάμαι όμως ότι η Βάσω Παπανδρέου, που είχε επαναπροκηρύξει το έργο το 2003, ήταν αισιόδοξη ότι αν ακολουθηθούν οι διαδικασίες, η πόλη θα αποκτούσε μετρό συντόμως. Όπως επίσης θυμάμαι ότι ο Γιώργος Σουφλιάς, που είχε ακολουθήσει τις διαδικασίες της κ. Παπανδρέου, έλεγε ότι μετρό θα έχουμε με τα 100 χρόνια της ελληνικής Θεσσαλονίκης, τον Οκτώβριο του 2012.

Αλλά θυμάμαι ότι ο Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος υπερηφανευόταν ότι ξεμπλόκαρε το έργο -δίνοντας στους εργολάβους μέσω διαιτησίας με επικεφαλής την κ. Θάνου τα επιπλέον χρήματα που διεκδικούσαν- είχε πει πως τον Νοέμβριο του 2019 θα αρχίσουν τα πρώτα δοκιμαστικά δρομολόγια.

Μετά βέβαια το πήγε προς το 2020 και με το σταθμό της Βενιζέλου το 2022 προς το 2023. Πριν από λίγες ημέρες ο τελευταίος της σειράς των υπουργών Υποδομών είπε το 2023. Πάνω κάτω κάθε υπουργός δίνει αέρα μιας τετραετίας στην ολοκλήρωση του έργου. Είμαι πεπεισμένος ότι κανείς από όλους τους προηγούμενους δεν είχε κακές προθέσεις. Όλοι θα ήθελαν να τελειώσει το μετρό και η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει το μέσο. Χρειάστηκε όμως 17 χρόνια από το 1989, για να ξεκινήσει το έργο το 2006 και θα φτάσουν άλλα 17 για να ολοκληρωθεί το 2023. Αν βέβαια ο κ. Καραμανλής είναι ακριβής στην πρόβλεψή του και τελειώσει το έργο τότε.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι γιατί δεν τα καταφέρνουν.

Προφανώς κάτι άλλο συμβαίνει. Προφανώς κάτι πηγαίνει λάθος, ή για την ακρίβεια κάτι δεν μπορεί να πάει σωστά.

Και αυτό το κάτι δικαιούνται να το ξέρουν οι κάτοικοι αυτής της πόλης.

Δεν μπορεί να είναι ζήτημα σχεδίου. Ακόμη και τα σχέδια που βγαίνουν λάθος, διορθώνονται. Δεν μπορεί να είναι ζήτημα χρημάτων, διότι ο Σπίρτζης τα έδωσε όλα.

Μήπως είναι ζήτημα βιωσιμότητας του έργου; Διότι αν είναι, το έργο δεν θα γίνει ποτέ και γι’ αυτό κάθε υπουργός ζητάει μία τετραετία αέρα. Για να προλάβει να το χρεωθεί ο διάδοχός του...

*Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 8/9/2019.