Υπάρχουν μυριάδες σλόγκαν για την έννοια της αυταπάτης. Σου δίνει η ζωή μια ένδειξη κι εσύ επιμένεις να λες «ας μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα, είναι νωρίς». Στέλνεις μηνύματα, δεν παίρνεις απάντηση και βλακωδώς λες στον εαυτό σου «μάλλον θα ήταν πολύ απασχολημένος».

Ο νέος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ από τον Σεπτέμβριο κατέκτησε και κυρίευσε με την εικόνα του τα κανάλια τα οποία οσμίσθηκαν τηλεθέαση και έτρεξαν να του δώσουν απίστευτα πολύ τηλεοπτικό χρόνο.

Κι όμως αυτή η έστω απλά επικοινωνιακή δυναμική δεν έφερε κανένα κέρδος στο δοκιμαζόμενο σκληρά από τα λάθη του και τη μοίρα του κόμμα της -προς το παρόν- αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο ντε και καλά λαμπερός Κασσελάκης δεν προσέφερε καμμία δυναμική, καμμία έστω και μικρή εισροή ψήφων στους υποψήφιους που υποστήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα τα ποσοστά έπεσαν ακόμα πιο πολύ.

Υπάρχουν και οι πιο απαισιόδοξοι που πιστεύουν ότι με την Αχτσιόγλου νεοεκλεγείσα πρόεδρο οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ θα είχαν καλύτερες επιδόσεις.

Ο Στέφανος Κασσελάκης που απογοήτευσε ακόμα περισσότερους τρέχοντας στις ΗΠΑ για να παντρευτεί ενώ το κόμμα του έδινε μάχη ύπαρξης εκλογικά και επικοινωνιακά, έχει πιθανότατα ένα ραντεβού με την μοίρα στις επερχόμενες ευρωεκλογές.

A date with fate όπως έλεγε το αμερικάνικο σλόγκαν της αιώνιας ταινίας «Καζαμπλάνκα», για τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Ίνγκριντ.

Είναι ένας ηγέτης σπαρασσόμενου από εσωτερικές έριδες και όχι συμπαθούς στην πλειοψηφία του λαού κόμματος, ενώ και ο ίδιος ερχόμενος από το πουθενά βαδίζει προς το άγνωστο.

Αυτό που μένει είναι η απορία πως παλιά , αναγνωρισμένα στελέχη της ανανεωτικής και της ριζοσπαστικής Αριστερά λένε πολύ λίγα και αργούν χαρακτηριστικά πολύ να δράσουν σώζοντας σε συνειδησιακό επίπεδο ό,τι σώζεται.

Πιθανότατα ο νέος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν προλαβαίνει να γίνει η ανατρεπτική απειλή κόντρα στον Μητσοτάκη.

Η φύση και η πολιτική όμως απεχθάνονται τα κενά.