ΑΠΟΨΕΙΣ

Επανέρχομαι στα γυναικεία θέματα. Ή για να το θέσω πιο σωστά, δεν αποχώρησα ποτέ από αυτήν την ατζέντα.

Μιλώντας με γυναίκες που έχουν αναλάβει θέσεις ευθύνης, τα μηνύματα που λαμβάνω είναι αμφιλεγόμενα. Υπάρχουν δημαρχίνες που μου έχουν πει σε συνεντεύξεις τους πως έχουν υποστεί μπούλινγκ όταν ανέλαβαν τον θώκο. Άλλες πάλι ισχυρίζονται πως είχαν από την αρχή ισότιμη αντιμετώπιση με τους άρρενες συναδέλφους τους. Ότι κατάφεραν να επιβληθούν με την πρώτη και χωρίς κόπο.

Δεν είμαι σίγουρη για το τι ισχύει πραγματικά. Πριν από λίγες μέρες, μία συνάδελφος δημοσιογράφος μου ευχήθηκε συγχαρητήρια για τα νέα μου καθήκοντα και πρόσθεσε «μη μασήσεις από το μπούλινγκ».

Προσωπικά μασάω και από το μπούλινγκ και ακόμα περισσότερο από τις φωνές. Οι υψηλοί τόνοι είναι κάτι που δεν μπορώ να διαχειριστώ. Και λυπάμαι που το λέω, είναι η πλειοψηφία των αντρών που ανεβάζει τον τόνο της φωνής για να επιβληθεί. Η γυναικεία υστερία, που ηθελημένα μας καταλογίζουν, δεν έχει βρει αντίστοιχη έκφραση με την αντρική υστερία -δηλαδή την καθιερωμένη αντρική επιβολή μέσω του υψώματος της φωνής. 

Οι γλωσσολόγοι θα σπεύσουν να με διορθώσουν, η υστερία προέρχεται από το hysterie,δηλαδή το ύστερο (ο πλακούντας και οι υμένες που βγαίνουν ύστερα από τον τοκετό). Προσθέστε σε όλα αυτά το ρήμα υστερώ (δηλαδή υπολείπομαι) και καταλαβαίνετε πόσες έμφυλες διακρίσεις επιβάλλει η γλώσσα χωρίς να το καταλαβαίνουμε. 

Καταλογίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη στις γυναίκες υστερία που σύμφωνα με το λεξικό σημαίνει: Νεύρωση η οποία εκδηλώνεται με παροδικές διαταραχές της σκέψης, της αισθητικότητας ή της κίνησης ή και με διάφορα μονιμότερα χαρακτηριστικά (παράλυση, πόνους, σπασμούς κτλ.) 2. Έξαλλη, ανεξέλεγκτη συναισθηματική κατάσταση που φθάνει ως το παραλήρημα. Αποδίδουμε δηλαδή στο γυναικείο φύλο μία λέξη με απόλυτα σεξιστική ιστορία.

Μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτούμε; Όπως επίσης και το εξής: Σκεφτείτε γυναίκες και άντρες σε θέσεις ευθύνης. Αναλογιστείτε μόνες/μόνοι σας τις συμπεριφορικές διαφορές. Σκεφτείτε αρετές όπως δίκαιη/ος, εργατικός/ή, οραματίστρια, οραματιστής.

Εάν τα σκεφτήκατε πιθανώς θα διαπιστώσατε ότι οι διαφορές δεν έχουν να κάνουν με το φύλο αλλά με τον άνθρωπο, τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Απλά όταν οι ηγέτες είναι άντρες είναι αποφασιστικοί, όταν οι ηγέτιδες είναι γυναίκες είναι σκύλες. Όταν οι άντρες φωνάζουν είναι άντρες, όταν οι γυναίκες φωνάζουν είναι υστερικές, ανέραστες κτλ. Όταν ένας άντρας δειλιάσει είναι προσεχτικός ή στην χειρότερη καχύποπτος, όταν το κάνει μία γυναίκα είναι κότα.

Την επόμενη φορά που θα πείτε κάτι αντίστοιχο, σκεφτείτε το καλύτερα.

Υ.Γ. Αφορμή για το άρθρο, μία ερώτηση συναδέλφου της Χριστίνας Συμεωνίδου για το θηλυκό του καντηλανάφτης. Το σωστό είναι καντηλανάφτισσα.

Υ.Γ. Όλες οι προαναφερθείσες αρετές είναι γένους θηλυκού. Μαχητικότητα. Αποφασιστικότητα κ.ο.κ. όπως και η αρετή εξάλλου. Και η ανδρεία. Αυτά είναι.