ΑΠΟΨΕΙΣ

Άκουσα με πολλή προσοχή τους δύο πρώην πρωθυπουργούς τον κ. Σαμαρά και τον κ. Καραμανλή να τοποθετούνται στην παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη. Τοποθετήθηκαν επί των εθνικών, επί του πολιτικού συστήματος, επί των ευρωπαϊκών, αλλά και επί των κοινωνικών ζητημάτων, δηλαδή των ομόφυλων ζευγαριών.

Συζήτησα τις τοποθετήσεις τους με πολλούς δεξιούς. Ο πρώτος, ένας συνάδελφος με τον οποίο συνήθως τσακώνομαι για το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών επειδή στο θέμα είναι πολύ συντηρητικός. Ο ίδιος είναι φανατικός οπαδός του Μητσοτάκη με πολύ ξεκάθαρες απόψεις, και μόνη διαφωνία τα ομόφυλα, ενώ πολύ συχνά λέει πως νομοσχέδια σαν το συγκεκριμένο στέλνουν τον κόσμο να ψηφίζει ακροδεξιά. Η άποψή μου είναι πως η ανέχεια, στην απότοκο της ακρίβειας, είναι που στέλνει τον κόσμο, θυμωμένο να ψηφίσει την ακροδεξιά των λαϊκιστών ηγετών. Το σχόλιό του μόλις τον ρώτησα για την ομιλία Καραμανλή και Σαμαρά ήταν: «Ενώ ξέρεις ότι δεν τους εκτιμώ πολιτικά, τους άκουσα με πολλή προσοχή, συμφώνησα στα περισσότερα και μάλιστα αναρωτήθηκα μήπως εκείνοι ξέρουν πράγματα που εγώ δεν ξέρω». Μου εξήγησε και γιατί δεν τους εκτιμά πολιτικά.

Ρώτησα και μία φίλη μου, μεγάλη σε ηλικία, παλιά κλασσική δεξιά που αγαπάει τον Καραμανλή και έχει στηρίξει τη ΝΔ σε όλες της τις φάσεις. Η κυρία είναι αυτό που λέμε Καραμανλική. Η άποψή της για τις δύο παρεμβάσεις; «Δεν μου άρεσε αυτό που έγινε ούτε το βλέπω σαν πατριωτισμό. Αυτή τη στιγμή βγαίνουν κόντρα στον Μητσοτάκη».

Αν με ρωτάτε η ομιλία του Κώστα Καραμανλή ήταν πιο αιχμηρή, διότι απευθυνόταν στον πιο σκεπτόμενο δεξιό, σε αυτόν που στηρίζει τον Μητσοτάκη αλλά ασκεί και κριτική. Η ομιλία του Σαμαρά ακριβώς επειδή ήταν πιο σαφής και ακραία απευθυνόταν σε μικρότερο κοινό.

Υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίσει κανείς τι ς παρεμβάσεις. Ο ένας είναι ο καλοπροαίρετος. Να σκεφτεί κανείς πως οι δύο ηγέτες ανησυχούν για τα όσα συμβαίνουν και θέλουν να συνδράμουν τουλάχιστον συμβουλευτικά στην Κυβέρνηση. Να πιστέψει πως εκ του ρόλου τους, δουλειά τους είναι να κρούουν τον κώδωνα όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Και ότι, όπως εξήγησαν επιχείρησαν να τα πούν αλλά επειδή δεν βρήκαν ευήκοα ώτα τα είπαν και δημόσια.

Ο άλλος είναι ο πιο κριτικός. Που λέει πως δεν υπάρχει πατριωτόμετρο, πως ακόμα και αν η κοινωνία δεν είναι έτοιμη πρέπει κάποιες αποφάσεις να λαμβάνονται ακόμα και με πολιτικό κόστος. Και ότι οι δύο ηγέτες κάνουν αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η ακρίβεια, το ενεργειακό, το μεταναστευτικό και τα ομόφυλα θα αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Θα είναι μία νέα επανάσταση των ιδεολογιών, ή των οικονομικών; Θα είναι ένας νέος πόλεμος για το νερό και την κλιματική κρίση, ή ένας πόλεμος Τεχνητής Νοημοσύνης και συντηρητισμού; Ο χρόνος θα δείξει.