ΑΠΟΨΕΙΣ

Η στασιμότητα στο ΠΑΣΟΚ σε συνδυασμό με συγκεκριμένες πολιτικές ανακολουθίες και τα γνωστά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ έφεραν κοντά στελέχη και των δύο κομμάτων που συζητούν για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Μέχρι στιγμής φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις πως το άθροισμα και των δύο κομμάτων θα υπολείπεται του ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας. Συνεπώς, μόνον οι ενωμένες δυνάμεις τους θα μπορούσαν να προσφέρουν μία αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Αυτό συζητήθηκε σε συναντήσεις που έγιναν την Κυριακή 3 Μαρτίου σε Θεσσαλονίκη και σε Αθήνα.

Υπάρχει σε αυτόν τον σχεδιασμό ένα σοβαρό πρόβλημα. Οι «συνωμότες» λογαριάζουν χωρίς τον Ανδρουλάκη και τον Κασσελάκη. Διότι το σενάριό τους προβλέπει για την αρχηγία του κοινού σχήματος τρίτο πρόσωπο, κοινής αποδοχής. Φυσικά, οι δύο αρχηγοί, μάλλον ενήμεροι για τις κινήσεις αυτών των στελεχών, δεν ανησυχούν. Έχουν κτίσει τους εσωκομματικούς μηχανισμούς τους, οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποχωρήσει ή περιθωριοποιηθεί, ενώ στο ΠΑΣΟΚ οι διαφωνίες στην κοινοβουλευτική ομάδα είναι αμφίβολο αν έχουν ανταπόκριση στη βάση.

Έτσι, είναι μοιραίο αν πρόκειται μετά τις ευρωεκλογές να γίνει μία προσπάθεια σύγκλισης ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η προσπάθεια να γίνει με την έγκριση των δύο ηγετών. Και επειδή ουδείς εκ των δύο είναι διατεθειμένος να παραχωρήσει την πρωτοκαθεδρία στον άλλον ή σε κάποιον τρίτο, η όλη υπόθεση θα ναυαγήσει πριν καν ξεκινήσει. Άλλωστε και ο Ανδρουλάκης και ο Κασσελάκης είναι πολύ νέοι για να περάσουν σε δεύτερο πλάνο. Ξέρουν πως αν δώσουν τον πρώτο λόγο σε τρίτο πρόσωπο κοινής αποδοχής αυτοί θα κινούνται μόνον στο παρασκήνιο. Ο βασικός παίκτης θα είναι ο άλλος. Δεν είναι ανόητοι να το κάνουν.

Δεν τα γνωρίζουν αυτά τα στελέχη των δύο κομμάτων που σχεδιάζουν το κοινό σχήμα; Προφανώς και τα γνωρίζουν, αλλά ελπίζουν… σε ένα δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα για το κόμμα τους που θα ανοίξει το ζήτημα είτε της αλλαγής ηγεσίας είτε τη δημιουργία αυτού του νέου φορέα με διαδικασίες βάσης. Δηλαδή σκέψεις επιπέδου φοιτητικής παρέας. Πάντα σε αυτές τις ζυμώσεις κάποιοι επιζητούν ρόλους, άλλοι απλώς συμμετέχουν για να είναι μέσα σε κάθε εξέλιξη. Και άλλοι κατασκοπεύουν. Χάρη σε αυτή την τελευταία κατηγορία πληροφορούμαστε όλοι εμείς που σχολιάζουμε, τι γίνεται στο παρασκήνιο των κομμάτων και της πολιτικής.

Τελικά αυτές οι ευρωεκλογές από μία υπόθεση ρουτίνας -διότι διεξάγονται ένα χρόνο μετά τις βουλευτικές εκλογές που έδωσαν συντριπτική νίκη στη Νέα Δημοκρατία- αρχίζουν και αποκτούν ένα ευρύτερο ενδιαφέρον. Τι θα γίνει στην Κεντροαριστερά, τι θα γίνει στη ριζοσπαστική Αριστερά και τέλος, τι θα γίνει στη δεξιά πολυκατοικία που αρχίζει και κτίζει καινούριους ορόφους. Ψηλώνει.

Για να επανέλθω στο αρχικό θέμα, ένα καλό ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο ρόλος του Αλέξη Τσίπρα την επόμενη μέρα, αν βέβαια υπάρξει ρόλος ή αν έχει διάθεση να τον αναλάβει. Το σίγουρο είναι πως αυτή τη στιγμή έθεσε τον εαυτό του εκτός κομματικού παιχνιδιού. Είτε από λάθος εκτίμηση είτε γιατί αυτό επέλεξε. Επίσης σίγουρο είναι πως αν επανέλθει, η επιστροφή του θα έχει τον χαρακτήρα της υπέρβασης. Προς το παρόν οι Ανδρουλάκης και Κασσελάκης ας μην ανησυχούν.