ΑΠΟΨΕΙΣ

Αφού αποφύγετε τα δύο θανάσιμα λάθη που περιγράψαμε πριν δύο Κυριακές, μάλλον θα πρέπει να σκεφθείτε να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση των παιδιών σας.

Τι εννοούμε;

Σίγουρα κι εσείς έχετε παρόμοια βιώματα από τους δικούς σας γονείς στο θέμα της μεταλαμπάδευσης γνώσεων και εμπειριών για το θέμα της διαχείρισης του πλούτου. Αναλογιστείτε λοιπόν τα δικά σας συναισθήματα όταν ακούγατε τον πατέρα σας ή τη μητέρα σας να σας διηγούνται τα του οικογενειακού πλούτου και της ορθής του διαχείρισης. Αν ήταν θετικά, τότε σκεφθείτε τί ήταν εκείνο που σας κάνει να θυμάστε αυτές τις διηγήσεις με νοσταλγία και επαναλάβετέ το με τα δικά σας παιδιά. Αν ήταν αρνητικά, σκεφθείτε τι πήγε λάθος τότε, το οποίο δεν πρέπει να επαναληφθεί σήμερα.

Επιπρόσθετα, κάντε μία «άσκηση αναστοχασμού» με σκοπό να καταγράψετε τα μηνύματα που λάβατε, ούτως ώστε να μπορέσετε να μεταδώσετε τα σωστά δικά σας μηνύματα στα παιδιά σας. Σκεφθείτε ποιες ιστορίες (επιτυχημένες και αποτυχημένες) πρέπει να διηγηθείτε και να περιγράψετε, για να μεταδώσετε τις αξίες σας και τη φιλοσοφία σας σε σχέση με τον πλούτο που δημιουργήσατε και διαχειριστήκατε. Προς αυτή την κατεύθυνση, ένας πολύ καλός σύμβουλός σας μπορεί να είναι ο σύζυγος ή η σύζυγός σας. Ειδικά αν είναι ο συνοδοιπόρος σας σε όλη την πορεία δημιουργίας πλούτου, τότε θα σας βοηθήσει τα μέγιστα για ν’ αποφύγετε τις «κακοτοπιές» της διήγησής σας. Χώρια που αν το προετοιμάσετε μαζί, τότε η συμπλήρωση της διήγησης από τον ή την σύντροφό σας θα αυξήσει τις πιθανότητες να περάσετε τα μηνύματα που εσείς θέλετε στα παιδιά σας.

Μία ακόμη τακτική που έχει αποδειχθεί στην πράξη 100% επιτυχημένη είναι η δημιουργία μίας σχέσης «Μέντορα» - «Μεντορευόμενου» για τα μέλη της επόμενης γενιάς. Ένας «Μέντορας» για τα παιδιά μας μπορεί να αποτελέσει ισχυρό παράγοντα επιρροής για την ανάπτυξή τους και τη γενικότερη εξέλιξη. Δυστυχώς εμείς οι γονείς δεν είμαστε οι καλύτεροι δάσκαλοι για τα παιδιά μας. Πιθανόν να μην μας ακούνε όσο θα θέλαμε, ενώ βλέπουμε ότι έναν «τρίτο» τον ακούν και μάλιστα με «ενεργητική ακοή.» Οπότε, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» όσο κι αν μας πληγώνει αυτό!

Δυστυχώς πολύ συχνά οι νέοι συγχέουν τις προσπάθειες των γονιών να διδάξουν τις βασικές αρχές διοίκησης και οικονομίας μίας επιχείρησης µε τις καθημερινές πατρικές ή μητρικές συμβουλές. Επιπλέον, η αγωνία και ανησυχία των γονιών για τη δική τους αναμενόμενη αποχώρηση από την ενεργό ηγεσία υποσκάπτει την όλη προσπάθεια. Ο ρόλος του γονιού είναι συνήθως ολοκληρωτικός, µε τη σημασία του ότι συμπεριλαμβάνει τα πάντα σχετικά µε τη ζωή και ανάπτυξη του παιδιού. Μέσα στα καθήκοντα το γονιού συμπεριλαμβάνονται και ζητήµατα πειθαρχίας και ακόµη πιθανής τιµωρίας. Αυτό είναι το σημείο που δυσκολεύει τη διαδικασία του mentoring. Οπότε για να επιτύχουμε τον σκοπό μας, πρέπει να βρούμε έναν «τρίτο άνθρωπο» να αναλάβει τη δουλειά.

Πώς όμως θα βρούμε τον κατάλληλο «Μέντορα;» Η απάντηση είναι απλή: προσπαθήστε να καταλάβετε ποιους ενήλικες από το περιβάλλον σας ο υποψήφιος «Μεντορευόμενος» θαυμάζει, μιλά γι’ αυτούς, έχει μια καλή σχέση, επιδιώκει να συγχρωτιστεί μαζί τους, κ.ο.κ.. Συνήθως αυτοί είναι άτομα είτε από οικογενειακό μας περιβάλλον, είτε από το επαγγελματικό μας. Διερευνήστε μέσω συζητήσεων αν το παιδί σας ενδιαφέρεται να ξεκινήσει μια στενότερη σχέση με τον υποψήφιο «Μέντορα». Αν ναι, τότε ρωτήστε τον τι ελπίζει να μάθει από τις συζητήσεις μαζί του και αν ο άνθρωπος αυτός μπορεί να του δώσει ιδέες και να τον κατευθύνει να επιτύχει τους στόχους του.

Σε κάθε περίπτωση, ο «Μέντορας» μπορεί και πρέπει να προσφέρει την πλέον σημαντική υπηρεσία προς τον «Μεντορευόμενο» και την οικογένειά του: την απόκτηση της ανεξαρτησίας του και του απογαλακτισμού του από την οικογένεια. Αν θυμάστε από παλαιότερο άρθρο μας, πρόκειται για την πρώτη από τις επτά συνήθειες των υποψηφίων διαδόχων που την ονομάσαμε «καθιέρωση της ανεξαρτησίας». Στο πλαίσιο αυτό μία κόρη -υποψήφια διάδοχος- το παράδειγμα είναι πραγματικό…- πρότεινε να παρασχεθούν πρόσθετες υπηρεσίες στους πελάτες της οικογενειακής επιχείρησης. Κάτω από την καθοδήγηση του «Μέντορά» της που ήταν ο Οικονομικός Διευθυντής της οικογενειακής επιχείρησης, έγραψε και παρουσίασε το δικό της επιχειρηματικό σχέδιο στο οποίο απέδειξε την οικονομική βιωσιμότητα της πρότασής της. Χρησιμοποιώντας κεφάλαια από την οικογένειά της δημιούργησε τη δική της επιχείρηση. Είχε την πλήρη ευθύνη για την επιτυχία ή όχι του εγχειρήματος, κι έτσι κατάφερε να αποκτήσει την ανεξαρτησία της.

Αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τότε τι είναι;