ΑΠΟΨΕΙΣ

Αν και νομίζω ότι το θέμα γάμος ατόμων του ίδιου φύλου δεν είναι από τα του κεντρικού ενδιαφέροντος βλέπω ότι η κυβέρνηση το φέρνει στην επικαιρότητα σε βάρος άλλων θεμάτων που μας απασχολούν αυτή την περίοδο. Η επιστολική ψήφος, η ανάπτυξη, τα παραρτήματα ξένων ΑΕΙ είναι προφανώς μεγαλύτερου ενδιαφέροντος.

Εύλογα η κοινωνία θα είναι καλό να στραφεί σε φιλελεύθερες ιδέες από ό,τι σε συντηρητικές. Αυτονόητα, αν δύο άτομα του ίδιου φύλου θέλουν να ζήσουν μαζί και να μοιράζονται όλα τα θέματα τους, είναι -ή πρέπει να είναι- αυτονόητο ότι δεν πρέπει η υπόλοιπη κοινωνία να τους θέσει στο περιθώριο και επίσης δεν πρέπει αυτά να θεωρούν ότι η δική τους επιλογή πρέπει να είναι η κυρίαρχη.

Όπως πρέπει να τους σέβονται οι άλλοι, έτσι πρέπει και αυτοί να σέβονται τους άλλους. Προφανές θα πείτε, αλλά σε μία κοινωνία που είναι το λιγότερο εγωπαθής δεν είναι καθόλου εύκολο. Αυτός/αυτή που διπλοπαρκάρει, που προσπαθεί να μπει μπροστά στην ουρά, που θεωρεί ότι έχει δίκαιο και η βούληση του είναι νόμος, δύσκολα θα αποδεχτεί την διαφορετική άποψη και πράξη του άλλου. Φυσικά, η αποδοχή των συνηθειών, που δεν προσβάλλουν τους άλλους, δεν σημαίνει μίμηση. Αυτονόητα ο σεβασμός και η αποδοχή του διαφορετικού είναι συστατικό μίας φιλελεύθερης κοινωνίας. Απέχουμε από αυτό αλλά μακάρι να γίνουμε.

Το μόνο δύσκολο θέμα είναι η παρουσία παιδιών στο διαφορετικό αυτό νοικοκυριό. Αυτονόητα πάλι ένα παιδί που ζει σε ένα περιβάλλον που το φροντίζουν και το διαπαιδαγωγούν μεγαλώνει και αναπτύσσεται καλύτερα από ό,τι αν μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον αποκλεισμών και απαγορεύσεων. Αυτονόητα πάλι το παιδί αυτό πρέπει να έχει μπροστά του όλες τις διαθέσιμες επιλογές της ζωής του. Και αυτό χαρακτηρίζει μία φιλελεύθερη κοινωνία, και από αυτό απέχουμε πολύ.

Θα μπορούν να κάνουν παιδιά δύο άτομα του ιδίου φύλου; Αυτονόητα πάλι είναι αδύνατον. Μία γυναίκα με φυσικό ή τεχνητό τρόπο μπορεί να κυοφορήσει. Ένας άντρας όχι. Ένας άντρας μπορεί να αναγνωρίσει δικό του ένα παιδί που γεννάει μία γυναίκα. Και αυτή; Θα του δώσει την απόλυτη κηδεμονία;

Αν φυσικά ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που ζουν περισσότεροι ενήλικες, αυτονόητα πρέπει να απολαμβάνει την κηδεμονία όλων. Είναι άλλο θέμα πως το παιδί αυτό θα αντιμετωπίζεται στην κοινωνία. Όταν στο σχολικό περιβάλλον το διαφορετικό σε ύψος, βάρος, χρώμα επιδερμίδας -ακόμη και προτίμησης ομάδας, αντιμετωπίζεται διαφορετικά όλοι καταλαβαίνουμε τι θα συμβεί!

Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό είναι ότι σύμφωνα με τις επιστημονικές θεωρήσεις της εξελικτικής βιολογίας και της εξελικτικής ψυχολογίας, όλοι οι έμβιοι οργανισμοί είναι γενετικά προγραμματισμένοι να επιδιώκουν την επιβίωσή τους και την εξάπλωσή του είδους τους.

Τα βασικά ένστικτα προϋπάρχουν της μνήμης που προκύπτει από τη μάθηση και παραμένουν αναλλοίωτο χαρακτηριστικό ενός βιολογικού είδους. Κατά την διάρκεια της ζωής του ο άνθρωπος θα εκπαιδευτεί και θα καθοδηγηθεί, αρχικά από γονείς και στη συνέχεια από σχολείο, φίλους και κοινωνία. Με απλά λόγια οι συμπεριφορές του θα προγραμματιστούν από άλλους ώστε να είναι κοινωνικά αποδεκτές.

Θα δούμε και θα ξεχάσουμε γρήγορα…