Toυ Κώστα Καραελευθερίου 

Αυξημένες πιθανότητες να κακοποιήσουν τα κατοικίδια τους τα παιδιά όπου έχουν υποστεί βία, επισημαίνει μια έρευνα όπου ανέδειξε η πρόεδρος της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας, Ειρήνη Μολφέση, στην ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στη Zootechnia, με τίτλο «Η Προστασία, η Ευζωία και η Κακοποίηση των Ζώων στην Ελλάδα: Υπάρχουσα Κατάσταση και Νέοι Προσανατολισμοί».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα της Ascione, που ανέφερε η κ. Μολφέση, το 36,8% των αγοριών και το 29,4% των κοριτσιών θυμάτων σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, έχουν κακοποιήσει το κατοικίδιο τους.

Τη συζήτηση στην ημερίδα άνοιξε η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Ολυμπία Τελιγιορίδου, η οποία δήλωσε πως: «Σε μια πολιτισμένη κοινωνία του 21ου αιώνα, δεν μπορούμε να αδιαφορούμε για την ευζωία των ζώων και για την ποιότητα της ζωής τους. Πρέπει να προστατεύουμε όλα αυτά τα πλάσματα που δεν έχουν την δυνατότητα να εκφραστούν με το λόγο. Έχουν συναίσθημα, ψυχή και οφείλουμε να τα προστατεύουμε. Αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο στα ζώα συντροφιάς, αλλά και στα παραγωγικά και σε κάθε πλάσμα του πλανήτη».

Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Σάββας Αναστασιάδης, Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος τόνισε πως «η εκπαίδευση για τη φροντίδα και τη σωστή αντιμετώπιση των ζώων, θα πρέπει να ξεκινήσει μέσα από την οικογένεια και από τις πρώτες ακόμα τάξεις του σχολείου».

«Η κακοποίηση των ζώων ξεκινάει από εκεί που τελειώνει η ευζωία», ανέφερε ο Δημήτρης Τόντης, Αν. Καθηγητής και Διευθυντής Εργαστηρίου Παθολογικής Ανατομικής στο Τμήμα Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, λέγοντας, στη συνέχεια, πως ο ορισμός της κακοποίησης είναι διαφορετικός στον καθένα από εμάς.

Η ομιλία της κ. Δήμητρας Παρδάλη, Επίκουρη Καθηγήτρια τους Τμήματος Κτηνιατρικής του Α.Π.Θ., είχε ως θέμα τους αδέσποτους σκύλους με λεϊσμανίαση, αλλά και το τι είναι -ή δεν είναι- εφικτό στην αντιμετώπιση τους νοσήματος, σήμερα. «Στόχος είναι να επιβεβαιώσουμε ή να αποκλείσουμε αν το συγκεκριμένο ζώο νοσεί και να πράξουμε αμέσως την καλύτερη αντιμετώπιση της ασθένειας», είπε η ίδια. Τελείωσε την ομιλίας της, λέγοντας πως, εάν έχουμε ζώα με κλινική λεϊσμανίαση, θα πρέπει να τα θεραπεύουμε με την χρήσης ενός φαρμάκου το οποίο ονομάζεται «Αλλοπουρινόλη» και σε καμία περίπτωση με το θάνατο τους, εκτός από εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις, όπου, δυστυχώς, δεν μπορεί να υπάρξει κάποια άλλη λύση στην κατάσταση της υγείας τους.

Για το τι συμβαίνει γύρω από την κακοποίηση των ζώων, αλλά και το γιατί, μίλησε ο Δημήτριος Δούκας, MSc, PhD, Συμβασιούχος Διδάσκων στο Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής του Τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Η κακοποίηση των ζώων είναι μια προβληματική πτυχή των σχέσεων τους με τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος αλληλεπιδρά με διαφορετικούς τρόπους στα ζώα. Από την φιλοζωία μέχρι την κακοποίηση», δήλωσε ο ίδιος, συνεχίζοντας πως «οι άνθρωποι που κακοποιούν ή δολοφονούν ζώα έχουν πολλά κίνητρα, τα οποία δεν είναι φυσιολογικά. Κάποια από αυτά είναι πως: A) θέλουν να έχουν τον έλεγχο επάνω στα ζώα, B) τα τιμωρήσουν για να τα εκδικηθούν ύστερα από κάποιο πιθανό "σφάλμα" που μπορεί να έχουν κάνει, Γ) τα θανατώνουν γιατί νομίζουν πως έτσι τα γλυτώνουν από την ταλαιπωρία τους -αν είναι αδέσποτα- αλλά και το ότι με το θάνατο τους θα προφυλάξουν την κοινωνία από πιθανούς "κινδύνους". Επίσης, κάποια άτομα κακοποιούν τα ζώα γιατί με αυτόν τον τρόπο εκδικούνται τον ιδιοκτήτη τους, γιατί θέλουν να κερδίσουν τον σεβασμό και την δημοφιλία στην παρέα τους, γιατί μπορεί να είναι κτηνόφιλοι και πολλά άλλα».