Οι αναγνώστες της στήλης είμαι βέβαιος πως μου αναγνωρίζουν όχι μόνο το θάρρος της γνώμης, αλλά πώς στα δύο χρόνια που σε λίγο καιρό συμπληρώνονται, αυτά της πανδημίας υπήρξα με τις λέξεις μου υπεύθυνος, ακόμη και σκληρός όπου χρειαζόταν χωρίς να ισορροπώ ανάμεσα σε «χάιδεμα» αυτιών και τι πρέπει να γίνει.

Έτσι και σήμερα δεν θα κρυφτώ πίσω από τις αντιδράσεις ούτε τις πραγματικές ούτε εκείνες με τον μανδύα της προοδευτικότητας και της δημοκρατικότητας που όμως δεν έχουν αντιπρόταση που μπορεί να σταματήσει το κακό αύριο το πρωί και θα πω πως τάσσομαι αναφανδόν υπέρ της υποχρεωτικότητας, ακόμη και των προστίμων.

Όσο κι αν φαίνεται σκληρό και να συμφωνήσω κι εγώ πώς είναι και επειδή δεν έχει κανένα νόημα να πω για πολλοστή φορά πώς φτάσαμε ως εδώ και ποιοι έχουν τις ευθύνες της προφανούς αποτυχίας, το παιχνίδι είναι στα πέναλτι πια. Κάθε προσπάθεια για πειθώ εξαντλήθηκε στα λεπτά της παράτασης και πλέον η κυβέρνηση αλλά και εμείς, η μεγάλη πλειονότητα που κάναμε το χρέος μας απέναντι σε εαυτούς και αλλήλους τηρώντας μέτρα, μένοντας σπίτι και εμβολιαζόμενοι και δυο και τρεις φορές, έχουμε να κάνουμε με ώτα μη ακουόντων.

Οι επίμονοι αρνητές του εμβολιασμού μετά από δύο χρόνια πανδημίας και ένα χρόνο διάθεσης των θαυματουργών σκευασμάτων, όχι μόνο δεν ακούν κανέναν, αλλά δεν συγκινούνται καν, δεν δείχνουν ανθρωπιά, δεν λυγίζουν ούτε μπροστά στο θάνατο.

Είτε από παράκρουση και τρικυμία εν κρανίω, είτε από θρησκευτικό φανατισμό, είτε ως θιασώτες της διεθνούς συνωμοσιολογικής ατζέντας που δεν ασχολείται με την ορθοδοξία και το «θηρίο» όπως οι δεύτεροι, αλλά με τον Σόρος, τον Γκέιτς και τα τσιπάκια, μεγάλη ή έστω ικανή για τον όλεθρο που βλέπουμε γύρω μας, ομάδα αρνείται να κάνει το εμβόλιο, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να καταφύγει σ’ αυτό το μέτρο του 100άρικου στους άνω των 60, ανθρώπων που έχουν μεγαλύτερα ποσοστά θνητότητας σε περίπτωση που τους πετύχει ο ιός ανεμβολίαστους.

Όμως, όπως επικροτώ την αποφασιστικότητα των κυβερνώντων που προχώρησαν σ’ αυτό το μέτρο που σίγουρα θα τους στοιχίσει εκλογικά, οφείλω να επικρίνω το γεγονός πως πρόκειται για μισό μέτρο κι όχι ολόκληρο. Εβδομάδες τώρα επιμένω πως η κυβέρνηση δείχνει εμφανή αδυναμία να προχωρήσει στον υποχρεωτικό εμβολιασμό των επικίνδυνων ομάδων, δηλαδή όσων δημόσιων υπαλλήλων έρχονται σε άμεση επαφή με το κοινό. Πρώτοι και καλύτεροι οι αστυνομικοί που ελέγχουν όλους τους άλλους εάν έχουν πιστοποιητικά, δεύτεροι οι ιερωμένοι που -ας μην κρυβόμαστε- έχουν στις τάξεις τους το μεγαλύτερο ποσοστό αρνητών των εμβολίων και της επιστήμης και παίρνουν στο λαιμό τους ανθρώπους, όπως μάθαμε και στην τραγική περίπτωση της Πάττυς Κουτμερίδου και τρίτοι οι λοιποί υπάλληλοι του δημοσίου που εξυπηρετούν πολίτες.

Μέχρι να γίνουν όλα αυτά ή έστω να μας βγάλει η Κομισιόν από τη δύσκολη θέση επιβάλλοντας υποχρεωτικό εμβολιασμό όλων, μεγάλη προσοχή γιατί το ελληνικό αλφάβητο όσο πάει και γίνεται πιο επικίνδυνο...

*********************************************************************************

Όμως αυτή την εβδομάδα εκτός από την υποχρεωτικότητα, η υπόλοιπη συζήτηση αναφορικά με την πανδημία κινήθηκε γύρω από τις ΜΕΘ, τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας που στα προ-Covid χρόνια ήταν αποστειρωμένοι θάλαμοι που γνώριζαν μόνο όσοι είχαν την ατυχία να μπουν ή οι συγγενείς τους, όμως τα δύο τελευταία χρόνια μπήκαν στο καθημερινό λεξιλόγιο και στους εφιάλτες όλων μας.

Από τη μια η γνωστή και ατυχής φράση του πρωθυπουργού για τις πιθανότητες θανάτου ενός διασωληνωμένου ασθενούς εντός ή εκτός ΜΕΘ, από την άλλη η θλιβερή πραγματικότητα της καθημερινής αύξησης των διασωληνωμένων που έχουν ξεπεράσει πλέον τους 700, αλλά και τα επίσημα στοιχεία από το ΕΚΑΒ και τους γιατρούς πώς δεκάδες άνθρωποι βρίσκονται σε λίστα αναμονής για ένα κρεβάτι που θα τους δώσει κάποιες πιθανότητες επιβίωσης, οι ΜΕΘ από μονάδες φροντίδας έγιναν αντικείμενο διαφωνίας, πολιτικής αντιπαράθεσης και δυστυχώς θανάτου χωρίς τέλος.

Κι ήρθε μέσα σ’ αυτά και η είδηση πως ο γνωστός και μη εξαιρετέος μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς, ένας από τους πιο φανατικούς αρνητές της ίδιας της πανδημίας που ήταν σε διαδικασία πειθαρχικού ελέγχου από την ίδια την ιεραρχία, αφού καταστρατήγησε τα μέτρα κατά του κορονοϊού το Πάσχα, οδηγώντας στη νόσηση αλλά και στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους, όχι μόνο βρήκε κρεβάτι ΜΕΘ, αλλά αυτό είναι στην κορυφαία των Βαλκανίων, αυτή του «Ευαγγελισμού».

Όπως έγινε γνωστό, ο αρνητής ιερωμένος ενώ νοσούσε αρνούνταν ακόμη και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο του Αγρινίου (αυτό το γνωστό με την 100% θνητότητα ένα φεγγάρι του COVID), ενώ όταν τον πήγαν με το ζόρι, άνοιξε πόλεμο με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές για να μην τον διασωληνώσουν. Και καλά οι γιατροί έπραξαν το χρέος τους και μπράβο τους, ενώ είχαν τόσο κόσμο σε αναμονή και τόση κούραση, όμως δεν ξέρω ποιος όρκος του Ιπποκράτη, ποια παράγραφός του λέει πως ενώ υπάρχει λίστα αναμονής 100 και βάλε ανθρώπων, ένας μεγαλόσχημος την υπερπηδά και ταξιδεύει 300 και χιλιόμετρα όχι απλώς για να βρει κλίνη, αλλά την καλύτερη και με διαφορά. Φαίνεται πώς κάποιοι διοικούντες και κάποιοι που μπορούν να επηρεάσουν καταστάσεις με το πατροπαράδοτο ελληνικό «μέσο», δεν την έχουν ακούσει την παροιμία «κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας».

Φυσικά, δε λέω πώς δεν έπρεπε να βρεθεί κρεβάτι επειδή ήταν αρνητής αλλά για όλα τα άλλα που περιγράφω πιο πάνω, ενώ ελπίζω να μην αληθεύουν οι καταγγελίες γιατρών που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου πώς άφησαν εκτός και πολύ νεότερους ανθρώπους με καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης που προηγούνταν και στη σειρά για να νοσηλεύσουν τον μητροπολίτη.

Για το θέμα ΜΕΘ, όμως πέραν της καταγραφής και του σχολιασμού των επίκαιρων θεμάτων της τελευταίας εβδομάδας, θέλω να προσθέσω πώς είναι αδιανόητο να γίνονται αντικείμενο κόντρας για ψηφοθηρικούς λόγους και είναι επίσης αδιανόητο να μιλάμε όλοι για θέματα που δε γνωρίζουμε. Δουλειά ημών είναι να κάνουμε το χρέος μας και να μην υπάρχει ανάγκη για ΜΕΘ κορονοϊού, ενώ δουλειά υμών είναι να δεχτείτε πως η έκτακτη ανάγκη κρατά παραπάνω απ’ όσο υπολογίζαμε ή αντέχει η τσέπη του κράτους και να κάνετε ό,τι είναι δυνατόν και κυρίως να επιτάξετε έτοιμες κλίνες, με έτοιμο προσωπικό. Γιατί ούτε το γενικό κι αόριστο «φτιάχτε περισσότερες ΜΕΘ» αντέχει στην οικονομία και τη λογική, ούτε οι διασωληνώσεις εκτός αυτών και η αναστολή των έκτακτων χειρουργείων μπορούν να συμβαίνουν σε πολιτισμένα κράτη τον 21^ο αιώνα.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 05.12.2021