Δεν θα χάσω το δικό μου και το δικό σας κυρίως χρόνο, αναμασώντας όλα όσα κακώς έκανε και κακώς δεν έκανε η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση σε σχέση με τη δημιουργία ενός στιβαρού επενδυτικού πλαισίου στη χώρα. Θα έλθω στο σήμερα, έπειτα από ένα τρίμηνο διακυβέρνησης της καθ’ όλα φιλελεύθερης ως προς την οικονομική πολιτική Νέας Δημοκρατίας. Αν βγάλετε από το κάδρο το εμβληματικό πλην προεξοφλημένο project «Ελληνικό», έχουμε τις 145 σελίδες του αναπτυξιακού νομοσχεδίου «Επενδύω στην Ελλάδα», που έφερε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης. Εδώ να πω καθαρά και χωρίς αστερίσκους ότι ο εν λόγω υπουργός είναι ο καλύτερος doer πολιτικός που έχω δει τα τελευταία 30 χρόνια. Και το λέω, έχοντας σαφή διάσταση από το ιδεολογικοπολιτικό του στίγμα.

Ως εκτελεστική εξουσία λοιπόν, διότι η κυβέρνηση είναι εκτελεστική εξουσία όχι να ’χαμε να λέγαμε, το «Επενδύω στην Ελλάδα» ασυζητητί είναι και λεπτομερές και γενναίο. Αλλά η εφαρμογή του των 20 βασικών αξόνων, ακόμη κι αν γίνει τέλεια, αν δεν πάθουν κρίση οι μονιμάδες ανευθυνοϋπεύθυνοι της κρατικής γραφειοκρατίας, αν δεν ανακαλυφθούν διακόσιοι λόγοι να μην υπογράφουν τα κ@όχαρτα, μην και παρανομήσουν -γι’ αυτό είμαστε… η πιο διεφθαρμένη χώρα με τη μεγαλύτερη ανομία και παρανομία- ακόμη κι έτσι λοιπόν δεν αρκεί, τελεία και παύλα!

Διότι πολύ απλά είναι πλαίσιο που πρέπει στη συνέχεια να… γεμίσει, ν’ αποκτήσει περιεχόμενο κι εκεί λίγα πράγματα μπορεί να κάνει ο ένας υπουργός. Εκεί πρέπει να κάνουν πράγματα τουλάχιστον δέκα υπουργοί και οι υφυπουργοί τους μαζί με τα επιτελεία τους. Το έχουν αντιληφθεί; Το έχουν ως κορυφαία προτεραιότητα; Γνωρίζουν πώς προσελκύονται οι επενδυτές στρατηγικοί ή άλλοι; Έχουν αντιληφθεί ότι κάθε «περιπτωσούλα» για την οποία καλούνται να αποφασίσουν έτσι ή αλλιώς είναι ένα σπρώξιμο προς τα εμπρός ή προς τα πίσω κι ότι οι έλληνες ή ξένοι επενδυτές δεν περιμένουν στην ουρά παρά μόνο για 10 - 15 σίγουρα μεγάλα projects; Αυτά θα αλλάξουν τους δείκτες ή τα δεκάδες εκατοντάδες μικρότερα σε όλη τη χώρα και σε διαφορετικά πεδία;

Το αναιμικό πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που είναι στα 5 δισ. ευρώ ή το ότι οι επιχειρηματικές επενδύσεις είναι στο 6% του ΑΕΠ όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι στο 13%, τους λέει κάτι; Υπάρχει ανά υπουργείο ή έστω εκπονείται ώστε να υπάρξει ένα σαφές λεπτομερές σχέδιο έργων και δράσεων με αναπτυξιακό ελκυστικό πρόσημο; Υπάρχει ο μηχανισμός που μετά τις χαμογελαστές φωτογραφίες και τις δηλώσεις θα παρακολουθεί στενά την πορεία ενός project, ώστε να μη βαλτώσει ή να μην μείνει σχέδιο; Υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις του κυβερνητικού μηχανισμού, ώστε να επικρατήσει η managerial λογική κι όχι η μικροπολιτική καμαρίλα που κατέστρεψε και την οικονομία μας πέραν όλων των άλλων που κατέστρεψε;

Η χώρα δεν έχει βγει από την κρίση, είναι στην έξοδο, αλλά δεν έχει βγει… Η αυτοδυναμία της ΝΔ διασφαλίστηκε στη βάση του «αυτοί ξέρουν και μπορούν» σε αντίθεση με τους προηγούμενους. Αυτό ή θα δικαιωθεί ή θα διαψευσθεί, δεν υπάρχει μέση οδός… Δεν θέλω λοιπόν καν να σκεφτώ το δεύτερο σενάριο.

***************************************************************************************************************

Όλο και πιο κάτω

Προς επίρρωσιν όσων έγραψα -ελαφρώς θυμωμένη- ήρθε η έκθεση του World Economic Forum (WEF) για το 2019, που καταγράφει νέα υποχώρηση της Ελλάδας στην προσέλκυση επενδύσεων. Όπως αναφέρει και το σχετικό δελτίο του ΣΕΒ, η σχέση επενδύσεων προς ΑΕΠ στη χώρα μας το 2018 ήταν στο χαμηλότερο παγκοσμίως επίπεδο, εξαιρουμένων χωρών σε ιδιάζουσα κατάσταση (πολεμικές συγκρούσεις, πτώχευση κ.ά.) με συνέπεια την υποβάθμιση του κατά κεφαλήν εισοδήματος σε επίπεδα χαμηλότερα από το 2000. Για το 2018 λοιπόν καταγράφεται υποχώρηση της Ελλάδας, κατά 2 θέσεις (στην 59η θέση σε 141 χώρες), και κατά 12 θέσεις περίπου σωρευτικά από το 2015 και μετά, καθώς και μείωση την ίδια περίοδο της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας κατά 1,7%. Ο ΣΕΒ υπογραμμίζει ότι η υποχώρηση της Ελλάδας στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας καθιστά εξαιρετικά δύσκολη και την αναβάθμιση της πιστοληπτικής της ικανότητας σε επενδυτική βαθμίδα «σε σύντομο χρονικό διάστημα, και κατά προτίμηση μέχρι το 2021 όταν η Ελλάδα θα γιορτάσει τα 200 χρόνια από την εθνική παλιγγενεσία του 1821». Συμπληρώνει ωστόσο ότι το εγχείρημα δεν είναι και ακατόρθωτο…

Ένας απρόσμενος σύμμαχος…

Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος βρήκε έναν… απρόσμενο υποστηρικτή ως προς το νομικό σκέλος της υπόθεσής του. Ο Τάκης Μπαλτάκος, υποστήριξε ως νομικός, πως το κατηγορητήριο εναντίον του είναι αστήρικτο. «Η κακουργηματικού τύπου κατάχρηση εξουσίας δεν μπορεί να σταθεί, διότι επτά υποθέσεις έχουν αρχειοθετηθεί, άρα η κυρία Τουλουπάκη δεν είναι φυσικός αυτουργός και κατά συνέπεια δεν μπορεί να υπάρχει ηθικός αυτουργός…». Εκτίμησε ότι η Επιτροπή θα φτάσει σε αδιέξοδο και σχολίασε πως «το κουτσομπολιό δεν είναι ποινικό αδίκημα» και πρόσθεσε ότι «η κυρία Ράικου δεν έχει ασκήσει ποινική δίωξη σε κανέναν. Άρα δεν μπορεί ο Παπαγγελόπουλος να είναι ηθικός αυτουργός της Ράικου, αφού η Ράικου δεν άσκησε διώξεις. Η ΝΔ οδηγείται σε μία παγίδα, σε ένα νομικό αδιέξοδο που δεν θα μπορεί να βγει». Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι ο Τ. Μπαλτάκος ήταν ο στενότερος συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά, γεγονός που όσο να ’ναι δημιουργεί μια σύγχυση!

Διαβάστε το βιβλίο μου

Ο Γιάνης Βαρουφάκης και οι βουλευτές του ΜέΡΑ25 Σοφία Σακοράφα, Γιώργος Λογιάδης, Μαρία Απατζίδη, Φωτεινή Μπακαδήμα και ο υπεύθυνος Τύπου Νίκος Καραμπάσης κάλεσαν δημοσιογράφους για γεύμα στο γνωστό στέκι «Γιάντες» των Εξαρχείων. Όπως έγραψε ο «Βηματοδότης», το μενού ήταν εξαιρετικό: Σαλάτα με ντοματίνια, φρέσκα κρεμμυδάκια και τσαλαφούτι Ρούμελης, μελιτζάνες με φρέσκο κόλιανδρο και βουτυράτη φέτα, τυροκροκέτες με λιναρόσπορο, χοιρινά μαριναρισμένα μπριζολάκια και πατάτες σοτέ με σάλτσα μοσχαριού, φρέσκες παπαρδέλες με κιμά, κόλιανδρο και κατσικίσια γραβιέρα, ριζότο με μανιτάρια και λάδι λευκής τρούφας και για γλυκό σπασμένο μιλφέιγ με παγωτό. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, διαπιστώνοντας ότι οι περισσότεροι δεν είχαν διαβάσει το βιβλίο του «Ενήλικες στην αίθουσα» είπε: «Διαβάστε το, διασταυρώστε όσα λέω και εγκαλέστε με αν χρειαστεί, αλλά διαβάστε το». Και σε σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα δεν άφησε καμία αμφιβολία. Όταν ρωτήθηκε για μελλοντικό θέμα συνεργασίας του κόμματός του με τον ΣΥΡΙΖΑ, έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση του χεριού προς το λαιμό: «Καλύτερα να κόψω το λαιμό μου…».

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 13/10/2019.