Ο Γιακουμής, η Τζέλα Δελαφράγκα, η Λαυρεντία Μπισμπίκη, ο αδέκαστος Μπάρας και φυσικά οι «25 ηλιοκαμένοι λεβέντες» ζωντανεύουν ξανά, 20 χρόνια μετά, την κυκλοφορία της ταινίας-ύμνος στον ελληνικό κινηματογράφο «Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο». 

Το έργο των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου που μας θύμισε την ιστορία της Ελλάδας και του ελληνικού κινηματογράφου, που έδωσε νέο νόημα στο γέλιο και τη σάτιρα και που για αρκετούς από εμάς έντυσε με τις ατάκες και τους διαλόγους του τα νεανικά μας χρόνια, γίνεται παράσταση από την «3ple Threat Productions». Συνολικά 30 χορευτές και ηθοποιοί, θαυμαστές του έργου, επιχειρούν αυτό που άλλοτε θα φάνταζε ακατόρθωτο: Ενώνουν και πάλι όλους τους… ιδιαίτερους χαρακτήρες που συνθέτουν το «Κλάμα» και μας δίνουν την ευκαιρία να «γνωρίσουμε από κοντά» τον Γιακουμή και τη Τζέλα, να «ταξιδέψουμε» με τον Παρνασσό και τη Γκιώνα και να ακούσουμε την «αηδονοφλογέρα» του Λιάκου.

«Είμαστε τουλάχιστον 30 φαν του ‘Κλάματος’ που το αγαπάμε και μεγαλώσαμε με αυτό. Οι παρέες μας ‘δούλευαν’ με τα κείμενα του έργου. Είναι μέσα στο DNA μας αυτή η ταινία και όταν βρεθήκαμε όλοι οι συνεργάτες ξέραμε ήδη μεγάλο μέρος του κειμένου απέξω. Επιχειρούμε κάτι μεγάλο και δύσκολο. Μιλάμε για περίπου 30 ηθοποιούς και χορευτές. Είναι ένα κινηματογραφικό σενάριο που πρέπει να προσαρμοστεί και να ανέβει πάνω στη σκηνή με τους όρους και τους περιορισμούς που έχει η σκηνή. Αποφασίσαμε να κάνουμε την αγαπημένη μας ταινία θεατρικό. Μπήκαμε αμέσως μέσα σε αυτό και ποτέ δεν σκεφτήκαμε να κάνουμε πίσω λόγω της δυσκολίας που έχει αυτό το εγχείρημα», εξηγεί ο Άγγελος Κουρέπης.

«Ποιος θα μπορέσει να κάνει τον Γιακουμή ή την Τζέλα;». Αυτή ήταν η πρώτη φράση που άκουσα από πολλούς όταν μαθεύτηκε ότι το «Κλάμα» γίνεται θεατρικό έργο με συντελεστές άλλους από αυτούς της ταινίας. Η παγίδα της σύγκρισης είναι αναμενόμενη σε ένα βαθμό αλλά πρέπει να ξεπεραστεί από το κοινό όπως ξεπεράστηκε και από τον ίδιο τον σκηνοθέτη της παράστασης ο οποίος πλέον κάνει λόγο για μία ιστορία με αναφορές στην ταινία αλλά ενταγμένη στην σύγχρονη πραγματικότητα.

«Τον περσινό Οκτώβρη με άγχωνε η σκέψη της σύγκρισης της παράσταση με την ταινία. Κάποια στιγμή όμως σκέφτηκα ότι πρέπει να σταματήσουμε κι εμείς οι ίδιοι, της παραγωγής, να βλέπουμε την ταινία και να φύγουμε από αυτό. Αυτό το σενάριο είναι ίσως το καλύτερο των Ρέππα - Παπαθανασίου και σκεφτήκαμε πως μπορεί να ανέβει στη σκηνή παρά τις δυσκολίες του. Επίσης το υποκριτικό υλικό της Θεσσαλονίκης είναι πάρα πολύ κάλο οπότε θα συμβούν ωραία πράγματα. Θέλουμε να υπάρχουν στην παράσταση αναφορές στην ταινία αλλά πρέπει οπωσδήποτε να περάσουμε τη σύγκριση. Είναι μία καινούρια ιστορία αυτό που θα δείτε. Ένα από τα πράγματα που κάνουν διαχρονικό το έργο είναι ότι πρόκειται για μία ταινία-ύμνο στον ελληνικό κινηματογράφο ο οποίος είναι άμεσα συνδεδεμένος με τα τραύματα και τις πληγές της Ελλάδας και την ιστορία της. Εμείς φροντίσαμε να μην αναφερθούμε σε ταινίες αλλά σε μία δική μας πραγματικότητα», αναφέρει ο ίδιος.

Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας αυτής της μεγάλης και πολυαναμενόμενης παραγωγής ο κ. Κουρέπης επικοινώνησε με τον Μιχάλη Ρέππα ενώ η πρωταγωνίστρια της παράστασης θα φέρει επί σκηνής ένα… αντικείμενο που «έπαιξε» στην ταινία.

«Επικοινωνήσαμε με τον Μιχάλη Ρέππα και μας έδωσε τα δικαιώματα για την παράσταση ενώ η ενδυματολόγος της ταινίας έδωσε στην πρωταγωνίστριά μας το κοστούμι της ‘Λόλας’, από το πρώτο σχέδιο. Επιχείρησα να μην ρωτήσω τον Ρέππα κάτι για το σενάριο γιατί έχω μεγάλη αγάπη για αυτή τη δουλειά και προτίμησα να κάνω έρευνα για το σενάριο και το έργο. Πολλές φορές αγαπάμε κάτι χωρίς να το έχουμε μελετήσει και στο θέατρο η έρευνα βοηθάει πολύ. Κανείς δεν έχει μελετήσει δραματουργικά το έργο των Ρέππα - Παπαθανασίου».

Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, αυτή του η αναζήτηση τον οδήγησε σε πολλά και άγνωστα στο ευρύ κοινό «διαμάντια» γύρω από το «Κλάμα». Κρατώντας λοιπόν το καλύτερο για το τέλος ο σκηνοθέτης μάς αποκαλύπτει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον «fun fact» για κάποιες σκηνές της ταινίας και μετά από αυτό τίποτα δεν θα είναι το ίδιο για τους φανατικούς θαυμαστές του έργου:

«Βρήκα σπουδαίο υλικό και βρήκα πολλά στοιχεία που δεν είναι γνωστά. Ένα από αυτά τα στοιχεία ήταν το εξής: Κάποιες σκηνές από το κλάμα είναι μαζικές, όπου βλέπουμε όλους τους πρωταγωνιστές στην ίδια σκηνή και κάποιες είναι σπαστές, όπως π.χ. η σκηνή με τον ‘Γιακουμή’ με το πινέλο και την ‘Τζένη’. Σε αυτές τις σκηνές λοιπόν, που οι ηθοποιοί δεν φαίνονται στο ίδιο πλάνο, κανένας από τους ηθοποιούς δεν έχει παίξει με τον άλλο ηθοποιό. Ήταν τόσο αστείο το σενάριο που δεν μπορούσαν να γυρίσουν τις σκηνές και χρειάστηκε να συμμετέχουν βοηθοί από την παραγωγή για να γίνει το γύρισμα. Στη σκηνή που ανέφερα, δεν έπαιξε ποτέ πραγματικά η Τζόυς Ευείδη με τον Ρέππα γιατί δεν μπορούσαν να τελειώσουν τη σκηνή από τα γέλια. Αυτό συνέβη και σε εμάς. Μέχρι πρόσφατα δεν μπορούσαμε να ξεπεράσουμε κάποιες σκηνές από τα γέλια και ακόμα πρέπει να γίνουν πρόβες σε αυτές τις σκηνές», καταλήγει. 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

«Το κλάμα βγήκε από τον παράδεισο»

Ημέρες παραστάσεων: Από 8 Οκτωβρίου 2021 κάθε Παρασκευή και Σάββατο

Ώρα παραστάσεων: 9.15 μ.μ.

Τοποθεσία: Metropolitan Urban Theater (πρώην Blackbox - Φλέμινγκ 2, Θεσσαλονίκη), τηλ: 2311-28 4773

Εισιτήρια: https://www.ticketservices.gr

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Οκτωβρίου 2021