Λόγια του Βαρδάρη

Στο άκουσμα του αρκτικόλεξου ΟΑΣΘ έρχεται στο μυαλό μία κυριολεκτικότατη έννοια: η ταλαιπωρία. Χρόνια τώρα οι Θεσσαλονικείς ζουν το Γολγοθά τους εντός και εκτός (περιμένοντας δηλαδή) των κάθε άλλο παρά σύγχρονων προδιαγραφών αστικών του μοναδικό μέσου μεταφοράς της πόλης και όλοι έχουν να διηγηθούν μία απίστευτη -για Ευρωπαίους- ιστορία.

Όμως, μάλλον το χάλι του Οργανισμού (το οποίο έχει μεγαλώσει εσχάτως) δεν έχει όριο. Απόδειξη; Το φωτογραφικό στιγμιότυπο που παρουσιάζει αποκλειστικά το makthes.gr από το βράδυ της Πέμπτης στην παραλιακή λεωφόρο της πόλης. Τι βλέπουμε; Ένα χέρι επιβάτη να έχει εγκλωβιστεί εκτός του οχήματος την ώρα που αυτό τρέχει στη Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Δεν είναι προφανώς αστείο, αλλά άκρως επικίνδυνο για τον επιβάτη και όλους όσοι στριμώχνονται στα λιγοστά αστικά του Οργανισμού. 

Για να μην πούμε για την προφανή ξευτίλα της πόλης που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή, να αποτελεί προορισμό city break ή ό,τι άλλο μαρκετίστικο εφευρίσκουν κάθε φορά στον κεντρικό δήμο.