Μία από τις πλέον "μαύρες" σελίδες της αμερικανικής ιστορίας, η περίοδος της Ποτοαπαγόρευσης, η οποία είχε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα απ' όσα ήθελαν ή έλεγαν πως ήθελαν οι εμπνευστές καθώς οδήγησε σε γιγάντωση της μαφίας αλλά και σε χιλιάδες θανάτους από ακατάλληλο αλκοόλ, λαμβάνει τέλος.

Κι αυτό, καθώς επικυρώνεται από το Αμερικανικό Κογκρέσο η 21η Τροπολογία, με την οποία καταργείται η Ποτοαπαγόρευση.

Όλα ξεκίνησαν πολλά χρόνια πριν όταν τον Ιανουάριο του 1919 επικυρώθηκε μετά από προσπάθειες πολλών χρόνων η 18η Τροπολογία του Συντάγματος της Αμερικής. Ο Χάουαρντ Χιντ Ράσελ μέσω της Μ.Κ.Ο. «Anti-Saloon League» και με την βοήθεια της «Χριστιανικής Ένωσης Γυναικών για την Εγκράτεια» πίεζαν όσο χρειαζόταν για περισσότερα από 20 χρόνια το κράτος να επικυρώσει την 18η Τροπολογία. Υποστήριζαν πως το αλκοόλ διέφθειρε την Αμερικανική κοινωνία.

Το 75% των πολιτειών της Αμερικής έγινε «σύμμαχος» και «υποστηρικτής» της 18ης Τροπολογίας, η οποία ανέφερε πως η παρασκευή, διακίνηση, πώληση, εισαγωγή και εξαγωγή αλκοολούχων ποτών όδευε σε πλήρης απαγόρευση κι έτσι η επίμαχη Τροπολογία, τίθεται σε ισχύ με τον νόμο «Βόλστιντ» στις 16 Ιανουαρίου του 1920.

Στους επόμενους μήνες η μαύρη αγορά άρχιζε να ανθίζει, ενώ ο νόμος έκανε τον Αλ Καπόνε πλούσιο κάθε μέρα που περνούσε, ζημιώνοντας παράλληλα το αμερικανικό δημόσιο με 500 εκατ. τον χρόνο από την φορολογία που είχαν στο αλκοόλ.

Το 1932, ο υποψήφιος των Δημοκρατικών, Φραγκλίνος Ρούσβελτ βάζει στο πρόγραμμά του την Άρση της Ποτοαπαγόρευσης και έναν χρόνο αργότερα το καταφέρνει καθώς επικυρώνεται από Κογκρέσο η 21η Τροπολογία και η Ποτοαπαγόρευση αποτελεί παρελθόν.