Η απόφαση του Κώστα Κεντέρη να αφήσει το 400άρι και να αφοσιωθεί στο 200άρι, όπως και να συνεργαστεί με τον προπονητή Χρήστο Τζέκο, είχε ως ορίζοντα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, το 2000. Ο Μυτιληνιός σπρίντερ πήγε στην Αυστραλία με ατομικό ρεκόρ 20.25, που καταδείκνυε μεν ότι κάτι καλό μπορούσε να γίνει, αλλά δεν προδιέθετε για βάθρο.

Ο Κεντέρης κέρδισε με 20.57 την πρώτη κούρα στα προκριματικά, ενώ στα προημιτελικά κατετάγη δεύτερος, αλλά με νέο πανελλήνιο ρεκόρ (20.14). Στην ημιτελική σειρά του ήταν πρώτος με 20.20 και στα δημοσιογραφικά θεωρεία του σταδίου άρχισε να ακούγεται το όνομά του.

Στον τελικό της 28ης Σεπτεμβρίου 2000 ο Κεντέρης φαινομενικά δεν ξεκίνησε καλά, αφού στην στροφή των πρώτων 100 μέτρων ήταν πέμπτος. Όπως αποδείχθηκε, ήταν μέρος της τακτικής του. Στην τελική ευθεία άνοιξε τον διασκελισμό του και με νέο πανελλήνιο ρεκόρ (20.09) ταπείνωσε τους αντιπάλους του.

Η Ελλάδα ακόμη θρηνούσε τα θύματα που άφησε πίσω του το δυστύχημα του "Εξπρές Σάμινα" και ο Κεντέρης στις δηλώσεις του είπε πως "αφιερώνω τη νίκη μου στην Ελλάδα και αν είναι δυνατόν, το χρυσό μου μετάλλιο να αποτελέσει μικρό βάλσαμο στον πόνο όσων έχασαν τους ανθρώπους τους στο ναυάγιο".

Εκείνο το βράδυ ο Κώστας Κεντέρης έπαψε να είναι αουτσάιντερ και το απέδειξε με τα χρυσά μετάλλιά του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Έντμοντον το 2001 και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Μονάχου το 2002.

Η αποκαθήλωση εντός έδρας

Το όμορφο "παραμύθι" του Κώστα Κεντέρη, μαζί του και εκείνα των Κατερίνας Θάνου και Χρήστου Τζέκου, είχε πικρό τέλος εκείνον τον Αύγουστο του 2004.

Ο Τζέκος δεν ήθελε να μπουν οι αθλητές του στο Ολυμπιακό Χωριό πολύ νωρίτερα από τους προγραμματισμένους αγώνες τους, αφού θεωρούσε ότι κινδύνευαν να αποσπαστεί η προσοχή τους. Στο μυαλό του Κεντέρη, όμως, πριν και από την πολυαναμενόμενη κούρσα του στα 200 μέτρα, τον αγώνα με τα περισσότερα προπωλημένα εισιτήρια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, είχε προηγηθεί η "δίψα" για τη συμμετοχή του στην τελετή έναρξης, όπου θα ήταν ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος ανάβοντας την Ολυμπιακή Φλόγα.

Αυτά που ακολούθησαν, πλήγωσαν τον ελληνικό αθλητισμό και την κοινωνία γενικότερα και αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας από την ελληνική δικαιοσύνη.

Η ουσία είναι πως μέσα σε τέσσερα χρόνια ο Κώστας Κεντέρης βίωσε το ζενίθ και το ναδίρ, σε βαθμό που λίγοι αθλητές μπορούν να αφηγηθούν.