Προσπάθησα να κατανοήσω τη σκοπιμότητα στο διαχωρισμό που έκανε ο πρ. υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης μεταξύ των μολότοφ που πετούν οι τρομοκράτες και των μολότοφ που πετούν «τα παιδιά». Επειδή δεν βρήκα καμία διαφορά… στις μολότοφ, μια που αμφότερες λαμπαδιάζουν το ίδιο, εστίασα στα κίνητρα. Ας πούμε ότι οι μεν επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν και ενεργούν βάσει σχεδίου. Οι δε, δηλαδή «τα παιδιά», τι κάνουν δηλαδή; Εκεί που διαδηλώνουν ειρηνικά, βρίσκουν στη γωνία τυχαία 5-6 μολότοφ, τις αρπάζουν και τις πετάνε για να γελάσουμε; Πάλι δεν βλέπω τη διαφορά!

Οπότε πάμε ακόμη πιο συγκεκριμένα, στο ότι οι μεν, οι τρομοκράτες, πέρα από τις μολότοφ, πετάνε και καμιά σφαίρα, καμιά ρουκέτα, κανέναν εκρηκτικό μηχανισμό, ενώ «τα παιδιά» μόνο μολότοφ, καμιά πέτρα και πολλά καδρόνια.

Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτό το σκεπτικό, ανεξαρτήτως τού αν λαμπαδιάσει κανένα κτίριο και πεθάνουν από τους καπνούς τρεις άνθρωποι, αν καούν μέσα σε κλούβα αστυνομικοί ή καρφωθεί καμιά φωτοβολίδα στο πόδι κάποιου περαστικού -να ξαναδείτε το βίντεο με τη δικηγόρο στα Εξάρχεια που ούρλιαζε από τον πόνο, καθώς καιγόταν με τη φωτοβολίδα στο μηρό- πρέπει να δοθεί το ελαφρυντικό του… «μη τρομοκράτη», διότι αν ψάξουν οι αρχές, δεν θα βρουν στα σπίτια τους Καλάσνικοφ. Μάλιστα!

Αν τίποτα «παιδιά» μαζευτούν σε καμιά πλατεία, φορέσουν κράνη και κουκούλες, αρπάξουν στειλιάρια και βάλουν στα σακίδια φωτοβολίδες και μολότοφ, και πάνε να τα σπάσουν σε κάποιο κτίριο που φιλοξενεί μετανάστες, εμπλακούν με την αστυνομία και γίνουν παρόμοια σκηνικά, θα είναι «παιδιά» ή θα είναι επικίνδυνα φασιστόμουτρα, ρατσιστές, νεοναζί κτλ.; Τα νεαρά Χρυσαύγουλα δεν ήταν τρομοκράτες όταν αλώνιζαν και ασκούσαν βία, ήταν «παιδιά», διότι δεν θα βρουν όπλα οι αρχές αν ψάξουν στα σπίτια τους;

Έχει χρώμα η βία της τρομοκράτησης των άλλων, η ομαδική βία, η προετοιμασμένη, καθώς όλοι αυτοί βγαίνουν έτοιμοι για επεισόδια και ανάλογα με τον αν είναι βαθύ μαύρο ή βαθύ κόκκινο τη διαχωρίζουμε; Χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι η απενοχοποίηση των μεν οδηγεί στην απενοχοποίηση των δε, αρέσει δεν αρέσει; Η δημοκρατία αντέχει τέτοιου είδους υποκειμενικούς διαχωρισμούς, τέτοιες ακροβασίες στο κενό; Και θα δοκιμάσουμε ξανά τις αντοχές της κοινωνίας με σοφιστείες αντί να καταστήσουμε σαφές ότι η βία δεν είναι ανεκτή;

Τέλος, αλλά όχι τελευταίο, επί 4,5 χρόνια η αριστερά κυβέρνησε, άρα γνωρίζει και κυρίως ευθύνεται. Αν υπήρχε κάποιο νέο μοντέλο, κάποια επαναστατική προσέγγιση στο θέμα, είχε άφθονο χρόνο να την εφαρμόσει ως κυβέρνηση. Δεν είδαμε κάτι… Απολύτως τίποτα, θα έλεγα… Οπότε η επάνοδος στο προηγούμενο κινηματικό της προσωπεί, είναι και υποκριτική

Τα «Θεία»… των άλλων!

Ένα παλιό ανέκδοτο λέει ότι κάποιος βαριεστημένος βασιλιάς ζήτησε από το γελωτοποιό του να κάνει μια επική γκάφα και μετά να τη διορθώσει με μία ακόμη μεγαλύτερη. Ο γελωτοποιός σκέφτηκε λίγο και μετά όρμησε στο θρόνο του βασιλιά, τον άρπαξε με πάθος και τον φίλησε στο στόμα! Ο βασιλιάς έγινε έξαλλος άρπαξε το σπαθί του για να τον αποκεφαλίσει, οπότε ο γελωτοποιός του φώναξε «Έλεος, μεγαλειότατε, ένα λάθος έκανα! Συγνώμη! Συγνώμη, νόμιζα ότι ήσασταν… η μεγαλειοτάτη».

Η διάταξη για την ποινικοποίηση της βλασφημίας των Θείων, που υπήρχε στο νέο ποινικό κώδικα, προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, σάλο. Προοδευτικό σάλο, καθώς μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω και σε εποχές που δεν μας πολυαρέσει να θυμόμαστε! Αυτή η λανθασμένη διάταξη λοιπόν αποσύρθηκε, αλλά με ποιο σκεπτικό είχε επανέλθει; Όπως μας εξήγησε ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας ήταν στο πλαίσιο μίας «προσπάθειας προστασίας των δικαιωμάτων θρησκευτικών μειονοτήτων καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε γεγονότα που εξελίσσονται με αρνητικό τρόπο στην ελληνική κοινωνία και μιλώ για την αντιπαράθεση μεταξύ ομάδων μεταναστών που εγκαθίστανται στην ενδοχώρα και δημιουργούνται εντάσεις». Εγώ τώρα τι να πω και τι να σχολιάσω;

Δόμνα, dear!

Δεν ξέρω αν πρέπει ή δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικός από κάποιο σημείο και πέρα ο απολύτως ελεγχόμενος πολιτικός λόγος μελών της κυβέρνησης, πάντως το βέβαιο είναι ότι κάποιοι αδικούν τον εαυτό τους… Εκτός κι αν δεν τον αδικούν, οπότε αλλάζει το θέμα. Η Δόμνα Μιχαηλίδου δηλώνει τεχνοκράτης και προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα αν δήλωνε ταυτόχρονα ότι θα μιλάει μόνο για τα θέματα του υπουργείου. Αυτό έχει κληθεί να κάνει και γι’ αυτό θα κριθεί. Αν τα πάει καλά, εμείς μαζί της. Αν όχι, υποθέτω ότι ο πρωθυπουργός θα την αλλάξει…

Όμως μέχρι στιγμής έρχεται στο προσκήνιο γι’ αυτά που λέει ή ανακοινώνει γενικώς! Δεν θα αναφερθώ στο σκηνικό που ξέθαψαν οι σύντροφοι για να την προβοκάρουν, αλλά θα αναφερθώ στον επικό «εθελοντές» για το έπος του 1940, που έγινε δικαιολογημένα viral.

Τι δεν κατάλαβε η υφυπουργός; Τη φύση του πολέμου ή την ελληνική γλώσσα στα βασικά της; Και σε λιγότερο από έναν μήνα ήρθε το επόμενο χτύπημα καθώς εμφανώς μπέρδεψε την επικαιρότητα και ταύτισε την έφοδο στη γιάφκα τρομοκρατών με την έφοδο στην ΑΣΟΕΕ. Οπότε είπε το εκπληκτικό ότι στο πανεπιστήμιο βρέθηκαν όπλα σαν κι αυτά που έχουν στην εμπόλεμη Συρία. Νέο viral στα social media, νέα δημοσιεύματα και σχόλια…

Πιστεύει έστω κι ένας από το επιτελείο της ότι δι’ αυτού του τρόπου, μέσω δηλαδή της αρνητικής χαβαλέ δημοσιότητας, γίνεται πιο γνωστή; Μπορεί… Τόσοι και τόσοι ψηφίστηκαν σ’ αυτήν τη χώρα έχοντας πει ανάλογα ή χειρότερα.

Χλωμό ως προοπτική

Υπάρχουν εισηγήσεις προς το Μέγαρο Μαξίμου να περνάει ο πρωθυπουργός πολλές ώρες τις μισές μέρες της εβδομάδας στο γραφείο που διατηρεί στη Βουλή. Γιατί; Διότι, όπως λένε οι πηγές, έτσι θα δημιουργηθεί μια πολύ πιο ουσιαστική και αποτελεσματική πολιτικά σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους βουλευτές της ΝΔ, κάτι που φάνηκε καθαρά από την πολύ καλή ατμόσφαιρα που υπήρχε στην άτυπη συνεδρίαση της ΚΟ του κόμματος σε παραλιακό ξενοδοχείο της Αθήνας. Λένε επίσης ότι οι βουλευτές θέλουν να έχουν απευθείας επαφή με τον πρωθυπουργό «όποτε κρίνεται βέβαια απαραίτητο ή όποτε ένα ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί σε επίπεδο υπουργών ή κατώτερων βαθμίδων». Τώρα ως σκέψη δεν απορρίπτεται μεν, αλλά δεν μπορεί να ισχύσει πρακτικά για τόσο συχνές και πολύωρες «απουσίες» από το Μαξίμου. Διότι το σύστημα της «καγκελαρίας» που έχει επιλεγεί είναι συγκεντρωτικό και λειτουργεί ανάλογα. Τώρα οι κακές γλώσσες λένε ότι υπάρχει ακόμη ένας λόγος που έγινε η συγκεκριμένη εισήγηση. Ότι δεν είναι καθόλου μα καθόλου ευχαριστημένος ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Σταύρος Καλαφάτης από την… αραιή παρουσία πολλών βουλευτών, κάτι που δυσκολεύει πρακτικά το νομοθετικό και κοινοβουλευτικό έργο. Ε, η παρουσία του πρωθυπουργού σίγουρα θα τους κινητοποιήσει.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Νοεμβρίου 2019