«Που ήταν το κυλικείο, βρε παιδιά;» «Πως τον έλεγαν τον καντηλανάφτη στην Αγιά Σοφιά που μας έπαιρνε τις μπάλες, όταν πηγαίναμε για ποδόσφαιρο; «Ποιος είχε φάει τιμωρία να γράψει στον πίνακα 1000 φορές ότι δεν είναι ο θείος από την Αμερική;» «Θυμάστε τον θρυλικό ‘Λίγο απ’ όλα’».

Ερωτήσεις επί ερωτήσεων και αναμνήσεις επί αναμνήσεων περιείχε το reunion των αποφοίτων του 42^ου δημοτικού σχολείου Θεσσαλονίκης, που έγινε την Παρασκευή το βράδυ. Οι παλιοί συμμαθητές και συμμαθήτριες συναντήθηκαν για πρώτη φορά ύστερα από 48 χρόνια από την ημέρα που αποφοίτησαν από ένα δημοτικό σχολείο που στεγάζεται στην καρδιά της Θεσσαλονίκης. Στην οδό Ικτίνου, που σήμερα είναι πεζόδρομος, αλλά τότε ήταν δρόμος διπλής κατεύθυνσης!

Στο κάλεσμα που έγινε και με τηλεφωνήματα, αλλά και διαδικτυακά, ανταποκρίθηκαν συνολικά 29 παλιοί συμμαθητές και συμμαθήτριες από τα δύο τμήματα που αποφοίτησαν από το δημοτικό το 1975. Έχοντας ως δασκάλους την πολυαγαπημένη μας Καλλιόπη για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και τους κυρίους Κυριακόπουλο και Βλάχο για τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού.

Η συνάντηση ξεκίνησε στις 8 με τη βόλτα στην αυλή του σχολείου και την απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία στα σκαλιά του δημοτικού. Στο ενσταντανέ η πλειοψηφία ήταν σαφής: 12 αγόρια και μόνο 4 κορίτσια. H βραδιά συνεχίστηκε σε κοντινό μπαράκι επί της οδού Ικτίνου. Εκεί οι συμμετοχές αυξάνονταν συνεχώς.

Από τη Μηχανιώνα ήρθαν ο Γιώργος και ο Γρηγόρης, από την Ξάνθη η Σοφία, ο Θεόφιλος από το Κιλκίς και οι υπόλοιποι από όλα τα σημεία της Θεσσαλονίκης. Τελικά και όσο περνούσε η ώρα αυξάνονταν και το γυναικείο στοιχείο της συνάντησης, με αποτέλεσμα στις 11 το βράδυ οι συσχετισμοί στο παρουσιολόγιο να είναι κάπως πιο ισορροπημένοι: 19 αγόρια και 10 κορίτσια…

Τα στόματα παρά το γεγονός ότι είχαμε τόσα χρόνια να βρεθούμε άνοιξαν και η βραδιά κύλησε χαλαρά και άνετα, με πλατιά χαμόγελα και ατελείωτα γέλια. Δεκάδες οι αναμνήσεις από τη σχολική εποχή, συνεχή τα πειράγματα για τις ωραίες και τους ωραίους των τάξεων, αλλά και εξομολογήσεις για το σήμερα και το τι κάνει ο καθένας. Επαγγελματικά και προσωπικά. Για δουλειές, για παιδιά, για γάμους, για διαζύγια, αλλά και για εγγόνια. Για τις χαρές και τις λύπες της ζωής, δηλαδή.

Έτσι το ρολόι έδειχνε 1 και μισή όταν κτύπησε το κουδούνι για να πάμε σπίτια μας. Παίρνοντας μαζί μας πολύ ωραίες στιγμές και δύο φωτογραφίες από τις τάξεις εκείνων των χρόνων που ετοίμασε με μοναδική ακρίβεια η «Mrs-Οργάνωση» της βραδιάς Έλενα Τρεβεδίου.

Φεύγοντας όλοι ευχαριστήσαμε τον Γιώργο Μουμουζιά, τη Νάτασσα Φλώρου και την Έλενα Τρεβεδίου που είχαν την ιδέα και διοργάνωσαν τη βραδιά με τόση επιτυχία. Για την ιστορία στο reunion συμμετείχαν οι εξής: Σωκράτης Σαραβέλος, Κώστας Παπαδόπουλος, Νίκος Οικονόμου, Λεωνίδας Γκαβαλιάς, Μαρία Σουρμελίδου, Σοφία Αποστολίδου, Σοφία Ράλλη, Γιώργος Τζώτζας, Δημήτρης Μάνος, Γρηγόρης Κράνιας, Στράτος Χατζηεφραιμίδης, Τάσος Παπαθανασίου, Ναούμ Παπάζογλου, Αλέκος Μήλιος, Γιώργος Χαλβατζάκης, Γιώργος Μαυρίκος, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Γεωργία Μιχαήλ, Αννίτα Παρπούλα, Μανταλένα Κουνινή, Γιάννης Παναγιωτάκης, Ανέστης Πανίδης, Ντορίνα Σιρκελή, Παναγιώτης Ψωμιάδης, Θεόφιλος Μαγλουσίδης και Άρης Μούτσιανος

Κοινή και η υπόσχεση ότι δε θα χαθούμε και ότι σύντομα θα υπάρξει και νέα συνάντηση.