Ο έρωτας, ωραίος σε όλες τις ηλικίες, είναι για πολλούς καθοριστικός στην εφηβεία, αφού όπως συνηθίζουμε να λέμε «Η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται», ενώ συνήθως διέπεται από τα πιο αγνά συναισθήματα. Τι είναι όμως ο εφηβικός έρωτας; Πώς βιώνεται και τι προβληματισμούς μπορεί να προκαλέσει σε αυτούς που τον αισθάνονται;

«Για μένα ο έρωτας είναι γεμάτος από εξερευνήσεις, από ανακαλύψεις και απρόσμενες ανατροπές τις οποίες τις βρίσκεις με το αγαπημένο σου πρόσωπο», «Ο εφηβικός έρωτας έχει ένταση, αφοσίωση και στιγμές που είναι άλλοτε όνειρο και άλλοτε εφιάλτης», «Ο εφηβικός έρωτας για μένα μερικές φορές είναι μυστήριος και μερικές φορές είναι αξέχαστος», «Ο εφηβικός έρωτας είναι πάρα πολύ εύθραυστος και είναι κάτι που θέλει προσοχή και αγάπη», «Ο εφηβικός έρωτας είναι κάτι αληθινό και ταυτόχρονα άπιαστο», «Ο εφηβικός έρωτας είναι όπως η πραγματική αγάπη που υπάρχει σε όλες τις ηλικίες», «για μένα ο εφηβικός έρωτας είναι να αγαπώ χωρίς κανέναν όρο και κάθε φορά που τον σκέφτομαι ή τη σκέφτομαι να λαμβάνω από αυτόν ένα γραπτό μήνυμα».

Είναι μερικές μόνο από τις απαντήσεις που δίνουν τα παιδιά του αγγλόφωνου θεατρικού ομίλου Drama Club του Κολλεγίου Ανατόλια στο πλαίσιο της παράστασης «Teenage Love». Αξιοσημείωτο είναι ότι το έργο αλλά και τη δράση επί σκηνής δημιούργησαν τα ίδια τα παιδιά, αφού φέτος η ομάδα πρωτοτυπεί και ασχολείται με το επινοητικό θέατρο. «Είναι η μετάφραση του όρου devising στα αγγλικά. Είναι το θέατρο της επινόησης, δεν είναι το θέατρο του αυτοσχεδιασμού. Στη διάρκεια των προβών η ομάδα μέσα από διάφορες τεχνικές φτιάχνει υλικό. Η διαφορά με το παραδοσιακό θέατρο είναι ότι εδώ δεν έχουμε τον συγγραφέα Θεό που γράφει κάτι το οποίο μπορεί να αφορά ή να μην αφορά την ομάδα, ούτε τον σκηνοθέτη που φτιάχνει την παράσταση. Εδώ η ομάδα η ίδια επιλέγει το πώς θα μιλήσει για το θέμα. Ο σκηνοθέτης δένει τα αποτελέσματα. Πρόκειται για κάτι πολύ ομαδικό και δημιουργικό, λέει στο makthes.gr ο καθηγητής – σύμβουλος Drama Club Βαγγελης Μανιτάκης.

Το θέμα ήταν ιδέα δική του. «Το επέλεξα γιατί, παρόλο που πέρυσι η παράστασή μας στο σχολείο ήταν μια κωμωδία που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, παρατήρησα ότι στο κοινό δεν ήταν πολλοί μαθητές. Όταν άρχισα να σκέφτομαι γιατί συμβαίνει αυτό συνειδητοποίησα ότι η παράσταση που ανέβασα πέρυσι δεν είχε θεματική που να αφορά άμεσα τους μαθητές. Αναρωτιόμουν τι μπορώ να βρω που θα επιστρέψει τους μαθητές πίσω στο θέατρο. Κάποια στιγμή σε μια διαδρομή που έκανα αναζητώντας κάτι πέρασα από δύο σχολεία και τελικά έφτασα στο δικό μας. Ήταν η ώρα του σχολάσματος. Είδα στην αυλή αυτό που βλέπουμε πολλοί καθηγητές των λυκείων, δηλαδή ζευγαράκια να κουβεντιάζουν, κάτι που για εμάς τους μεγάλους είναι εφηβικός έρωτας. Τότε είπα ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για αυτό. Απλά ενώ στην αρχή το προσέγγισα πολύ πιο τρυφερά και ρομαντικά, όταν η ιδέα έπεσε στην ομάδα τα μέλη της το αντιμετώπισαν πολύ πιο απόλυτα, ένθερμα, παθιασμένα, σοβαρά από ότι περίμενα. Και έθεσαν και τους δικούς της προβληματισμούς και αγωνίες», επισημαίνει ο κ. Μανιτάκης.

Ο ίδιος θεωρεί ότι οι έφηβοι μαθητές με τους οποίους δούλεψε αντιμετωπίζουν το θέμα πολύ πιο ώριμα, με νου και γνώση. «Πολύ πιο ανοιχτά από ότι η δική μας γενιά. Ήξεραν πότε να μιλήσουν και πότε όχι, έχουν αίσθηση, έχουν τα όριά τους, ότι ως έναν βαθμό ξέρουν τι τους γίνεται. Το δεύτερο που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση είναι ότι συνέχισαν να το βιώνουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το βιώνουμε εμείς δηλαδή με ένταση, με μια απολυτότητα, με ένα πάθος. Δεν είδα κάτι διαφορετικό από το τότε και το τώρα, παρόλο που η τεχνολογία φαινομενικά έχει αλλάξει τα πάντα», τονίζει.

Η διάρκεια της παράστασης είναι 1 ώρα και 15 λεπτά. «Προσπαθούμε πάρα πολύ έντονα, παρόλο που υπάρχουν μικροί μονόλογοι, να υπάρχει δράση και κίνηση και να είναι ο ρυθμός γρήγορος. Τουλάχιστον αυτή είναι η σκηνοθετική οδηγία. Δεν έχω αισθανθεί ότι το έργο αυτό γίνεται βαρετό, υπάρχει συνεχώς κάτι το οποίο συμβαίνει. Περιλαμβάνει πολλά στοιχεία, αλλά και κωμικές ανάσες, υπάρχουν χαρακτήρες, τραγούδια, κίνηση, αστειάκια. Είναι μια κανονική παράσταση», υπογραμμίζει ο κ. Μανιτάκης.

Η εναλλακτική σκηνή που ακολουθεί την τεχνική του Πίτερ Μπρουκ μεταμορφώνεται με διάφορους τρόπους, το σκηνικό είναι λιτό, ενώ τα κοστούμια είναι καθημερινά.

Ο αγγλόφωνος θεατρικός όμιλος του Κολλεγίου ανεβάζει έργα του διεθνούς ρεπερτορίου τα τελευταία 44 χρόνια και έχει αποτελέσει φυτώριο πολλών γνωστών ηθοποιών.

Παραστάσεις: 24, 25, 26 Φεβρουαρίου 2023

Έναρξη παραστάσεων: 8μμ – Θέατρο Raphael Hall – Κολλέγιο Ανατόλια