Οι 32οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν και επίσημα με την τελετή έναρξης στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο. Με αυξημένα μέτρα ασφαλείας, περιορισμένο αριθμό αθλητών, μόλις 1.000 προσκεκλημένους και χωρίς θεατές στις κερκίδες, οι διοργανωτές ετοίμασαν μία τελετή λιτή, αλλά γεμάτη από εικόνες, χρώματα και μηνύματα.

Έχοντας το πνεύμα της ιαπωνικής παράδοσης, παρουσίασαν ξύλινα Ολυμπιακά δαχτυλίδια, συνδέοντας έτσι το παρόν με το παρελθόν, τους Αγώνες του 2020 με εκείνους του 1964.

Το εναρκτήριο βίντεο που παρουσιάστηκε στο στάδιο ανακεφαλαίωσε την πορεία της Ιαπωνίας στους Αγώνες και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε ο κόσμος, από την επιλογή της ιαπωνικής πρωτεύουσας ως οικοδέσποινας στις 8 Σεπτεμβρίου 2013. Έδειξε πώς το 2020 χτύπησε ο κορονοϊός, με περιορισμούς που ανάγκασαν την άνευ προηγουμένου αναβολή μόνο τέσσερις μήνες πριν από την έναρξη των Αγώνων, ξεκινώντας μια περίοδο αβεβαιότητας.

Στο τμήμα που υπογραμμίζει τον αντίκτυπο της πανδημίας στους αθλητές και τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που δεν μπορούν να δουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες με φυσική παρουσία, οι διοργανωτές έδειξαν μια μοναχική γυναίκα αθλητή, την Γιαπωνέζα πυγμάχο και νοσοκόμα, Αρίσα Τσουμπάτα, να κάνει προπόνηση στο σκοτάδι, τρέχοντας σιωπηλά σε διάδρομο.

Δεκάδες χορευτές μετακινήθηκαν ενώ οι χαρτογραφήσεις προβολής έδειξαν συνδέσεις μεταξύ τους, επισημαίνοντας πώς οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των αθλητών, έχουν δημιουργήσει νέες συνδέσεις στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

Ο Ιάπωνας αυτοκράτορας Ναρουχίτο και ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Τόμας Μπαχ -και οι δύο φορώντας μάσκες- μπήκαν στο γήπεδο και υποκλίθηκαν ο ένας στον άλλο πριν καθίσουν κοινωνικά απομακρυσμένοι.

Οι γιγαντιαίοι ξύλινοι δακτύλιοι μεταφέρθηκαν στο γήπεδο σε μια πλατφόρμα, καθοδηγούμενη από το φως πολλών φαναριών χαρτιού. Με το τράβηγμα ενός σχοινιού, τα δαχτυλίδια μετατράπηκαν σε Ολυμπιακό σύμβολο.

Τα δαχτυλίδια φτιάχθηκαν από ξυλεία από δέντρα που αναπτύχθηκαν από τους σπόρους που έφεραν αθλητές από κάθε ένα από τα συμμετέχοντα έθνη στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώθηκαν από το Τόκιο.

Η παράσταση της ένωσης των δαχτυλιδιών ξεκίνησε με το "Kiyari Uta", ένα παραδοσιακό τραγούδι εργασίας που τραγουδούσαν εδώ και αιώνες εργάτες.

Κατά τη διάρκεια της τελετής, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τους Ισραηλινούς αθλητές που σκοτώθηκαν από τρομοκράτες εν μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972 στο Μόναχο. Πρόκειται για την ικανοποίηση ενός πάγιου αιτήματος των οικογενειών των έντεκα θυμάτων, το οποίο ως τώρα η ΔΟΕ είχε αρνηθεί να ικανοποιήσει.

Η τελετή έναρξης εξελίχθηκε χωρίς τη συνήθη μαζική χορογραφία, τεράστια σχήματα από χορευτές, ηθοποιούς και φώτα που σχετίζονται με παλιές γιορτές.

Ένας πολύ μικρότερος αριθμός αθλητών βρέθηκε στην παρέλαση των ομάδων, με πολλούς να σχεδιάζουν να πετάξουν λίγο πριν από τους Αγώνες τους και να φύγουν λίγο μετά για να αποφύγουν μόλυνση Covid-19. Πρώτη μπήκε στο στάδιο η ελληνική ομάδα με σημαιοφόρους την Άννα Κορακάκη και τον Λευτέρη Πετρούνια.

Πίσω από την Ελλάδα, μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά ακολούθησε η ομάδα των προσφύγων και στη συνέχεια η παρέλαση συνεχίζεται με βάση τα ονόματα των χωρών στην ιαπωνική γλώσσα, προτού ολοκληρώσει η Ιαπωνία, πριν από την οποία εμφανίστηκαν ΗΠΑ και Γαλλία, οι χώρες που θα υποδεχθούν τους δύο επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η τελετή έναρξης σηματοδοτεί την ενότητα του κόσμου, ένα μήνυμα ειρήνης, αλληλεγγύης και ελπίδας, πουμεταφέρθηκε σε ένα κοινό εκατοντάδων εκατομμυρίων σε όλο τον κόσμο που παρακολουθούν την έναρξη της μεγαλύτερης παράστασης στον αθλητισμό, μέσα από τις τηλεοράσεις του.

Τα μέλη της αντιπροσωπείας του Καναδά φορούσαν σήματα στο χρώμα του ουράνιου τόξου, το σύμβολο της κοινότητας των ΛΟΑΤKI, στα ομοιόμορφα μπουφάν τους.

Την παράσταση, πάντως, έκλεψαν οι Πορτογάλοι, που μπήκαν στο στάδιο με πολύ... κέφι.

Το παρών έδωσαν μόνο 15 παγκόσμιοι ηγέτες, μαζί με τον Ιάπωνα αυτοκράτορα Ναρουχίτο, ο οποίος άνοιξε επίσημα τους Αγώνες όπως έκανε ο παππούς του Χιροχίτο το 1964. Μαζί του ο πρόεδρος της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ, και η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ Τζολ Μπάιντεν.

Όταν ολοκληρώθηκε η παρέλαση των αθλητών, ξεκίνησε ένα υπερθέαμα, με 1.824 drones να δημιουργούν τον παγκόσμιο χάρτη και παιδιά να τραγουδούν τον "Imagine" του Τζον Λένον.

Αρκετές αποστολές επέλεξαν να στείλουν μήνυμα σεβασμού στη διαφορετικότητα, επιλέγοντας ως σημαιοφόρους μετανάστες, μέλη μειονοτήτων ή αθλητές με διπλή καταγωγή, όπως ο μπασκετμπολίστας του NBA Ρούι Χατσιμούρα, που ήταν ο σημαιοφόρος της διοργανώτριας Ιαπωνίας.

Ο αθλητής του στίβου Ριότα Γιαμαγκάτα και η αθλήτρια του πινγκ πονγκ Κασούμι Ισικάουα διάβασαν τον Ολυμπιακό όρκο, ενώ τον αντίστοιχο δικό τους όρκο έδωσαν εκπρόσωποι των προπονητών και των κριτών και διαιτητών.

Πριν από αυτό, παρουσιάστηκε επίσημα για πρώτη φορά το νέο moto των Αγώνων, όπου στο γνωστό "Πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά" (citius, altius, fortius στα λατινικά), προστέθηκε και η λέξη "μαζί" (together), ως ένα μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης.

Λόγο απηύθυναν η πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής Σέικο Χασιμότο και ο ομόλογός της τής ΔΟΕ Τόμας Μπαχ.

"Σήμερα είναι μία στιγμή ελπίδας. Ας απολαύσουμε αυτή τη στιγμή, γιατί είμαστε επιτέλους εδώ, όλοι μαζί. Αθλητές από 205 Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές και η Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων της ΔΟΕ ζουν μαζί κάτω από μία στέγη στο Ολυμπιακό Χωριό. Αυτή είναι η ενωτική δύναμη του αθλητισμού. Μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί χάρη σε εσάς, τους ευγενικούς οικοδεσπότες μας, τον ιαπωνικό λαό, στον οποίο θέλω να εκφράσω όλη την εκτίμηση και την υποστήριξή μας", είπε μεταξύ άλλων ο Τόμας Μπαχ.

Ο Αυτοκράτορας Ναρουχίτο κήρυξε και επίσημα την έναρξη των Αγώνων και στη συνέχεια ακολούθησε η είσοδος της Ολυμπιακής σημαίας, την οποία μετέφεραν έξι αθλητές: ένας από κάθε μία εκ των πέντε ηπείρων, καθώς και ένας εκπρόσωπος της Ολυμπιακής Ομάδας Προσφύγων της ΔΟΕ.

Οι έξι αθλητές παρέδωσαν τη σημαία σε εργαζόμενους που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της καθημερινής μάχης κατά του κορονοϊού και ακολούθησε η έπαρση της σημαίας με τους πέντε κύκλους, υπό τους ήχους του Ολυμπιακού Ύμνου, που συνέθεσε ο Σπύρος Σαμαράς, σε ποίηση του Κωστή Παλαμά. Τον Ύμνο τραγούδησε χορωδία μαθητών από το Τόκιο και τη Φουκουσίμα.

Αμέσως μετά παρουσιάστηκαν με έναν πολύ έξυπνο και ευφάνταστο τρόπο τα εικονογραφήματα των 50 αθλημάτων και αγωνισμάτων, για να φτάσει η ώρα της Ολυμπιακής Φλόγας, με το ταξίδι της από την Αρχαία Ολυμπία μέχρι το Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο.

Στη Λαμπαδηδρομία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, δύο εκπρόσωποι του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού της χώρας, ενώ τον Βωμό άναψε η σπουδαία τενίστρια Ναόμι Οσάκα, η αθλήτρια που έχει γίνει σύμβολο της μάχης εναντίον της κατάθλιψης.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν και θα μας μείνουν αξέχαστοι, δυστυχώς για λόγους που όλοι μας θα θέλαμε να ξεχάσουμε.