«Ο έρωτας! Αφαιρεί τη λογική ο έρωτας;». Με αυτό το προαιώνιο ερώτημα καταπιάνεται ο Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ, στη «Δεύτερη έκπληξη του έρωτα» που παρουσιάζεται σε Πανελλήνια Πρώτη, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Το αριστουργηματικό έργο του «ιδανικού ζωγράφου της γέννησης του έρωτα», όπως έχει χαρακτηριστεί ο Μαριβώ, ζωντανεύει υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βασίλη Παπαβασιλείου και η σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον φτερωτό θεό που θα κατακτήσει τους πρωταγωνιστές με τα βέλη του.

Ανάμεσά τους και ο γνωστός ηθοποιός Ταξιάρχης Χάνος που θα μπει στα παπούτσια του Κόμη της ιστορίας οποίος θα κάνει τα πάντα για να έρθει τελικά αντιμέτωπος με το αναπόφευκτο και το ανίκητο του έρωτα. Λίγο πριν παλέψει όμως για την καρδιά μίας απαρηγόρητης Μαρκησίας ο καλλιτέχνης μάς δίνει μία πρώτη γεύση της παράστασης που θα μας εκπλήξει αν όχι που θα μας κάνει να ερωτευτούμε: «Πρόκειται για μία μεγάλη και ευτυχή συγκυρία γιατί ο Βασίλης Παπαβασιλείου δεν είναι μόνο ειδικός στον Μαριβώ αλλά και ένας υπέροχος άνθρωπος, δάσκαλος και καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης. Έχουμε μία Μαρκησία και έναν Ιππότη που πενθούν. Η μεν γιατί έχει πεθάνει ο σύζυγός της και ο δε γιατί η εκείνη που αγαπά αναγκάζεται να παντρευτεί έναν άλλο. Σε αυτό το πένθος θέλουν να μείνουν μόνοι τους και παίρνουν την απόφαση να μην ερωτευτούν ξανά γιατί ο έρωτας ήταν αυτό που τους οδήγησε στη θλίψη. Αποφασίζουν οι δυο τους να είναι μαζί ως φίλοι και μόνο. Στο τέλος όμως η Μαρκησία καταλήγει να λέει πως ‘ποτέ δεν πίστευα πως η φιλία μπορούσε να είναι τόσο επικίνδυνη’, γιατί ερωτεύτηκαν. Επίσης υπάρχουν κάποια πρόσωπα που έχουν επιρροή επάνω τους και που για να διατηρήσουν τη θέση τους κάνουν διάφορα τεχνάσματα για να είναι μαζί η Μαρκησία και ο Ιππότης ενώ υπάρχει και ο Κόμης που διεκδικεί τη Μαρκησία και δυναμιτίζει τα πράγματα».

Στη «Δεύτερη πράξη του έρωτα» ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας φέρνει αντιμέτωπο το κοινό με το διαχρονικό δίλλημα «χρωστάμε την καρδιά μας σε όσους μας προσφέρουν τη δική τους ή μονάχα σ’ αυτούς που την κατακτούν;». Η σκηνή του θεάτρου αποτελούσε ανέκαθεν το ιδανικό περιβάλλον κατάθεσης των μεγάλων ερωτημάτων της ζωής. Δυστυχώς, όμως, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε το ίδιο και για τις απαντήσεις τους με τον Ταξιάρχη Χάνο μάλιστα να επισημαίνει πως «αν μπορούσαμε να απαντήσουμε γιατί να ρωτούσαμε; Η τέχνη είναι για να θέτει το ερώτημα. Αν απαντήσει θα γίνει πολιτική, θρησκεία ή κάτι άλλο. Η τέχνη είναι ένα ποίημα που αν και το διαβάζεις συνεχώς κάθε φορά θα καταλαβαίνεις και κάτι καινούριο».

«Το να αγαπήσεις τον εαυτό σου είναι μία σισύφεια λειτουργία»

Με ή χωρίς απαντήσεις πάντως η τέχνη ήταν, είναι και θα είναι το καταφύγιο του μυαλού και της ψυχής μας από τον ωμό ρεαλισμό που καλούμαστε να διαχειριστούμε καθημερινά. Για κάθε στιγμή που η πραγματικότητα δεν μας χωράει υπάρχει ένα παράθυρο τέχνης με θέα έναν παράλληλο ονειρικό κόσμο. Για τον ηθοποιό αυτό το παράθυρο άρχισε να ανοίγει στην παιδική του ηλικία και από τις πρώτες κλεφτές ματιές που έριχνε έξω από αυτό αντίκριζε μία καλλιτεχνική όαση στην οποία δεν μπόρεσε αντισταθεί.

«Η πρώτη αποβολή που πήρα από το σχολείο ήταν γιατί είχα πάει με τα αδέρφια μου να δούμε ένα μπουλούκι που ήρθε στο χωριό. Ήμουν πρώτη δημοτικού. Στην έκτη δημοτικού πήρα ακόμα μία αποβολή γιατί πηγαίναμε στο καφενείο του χωριού και βλέπαμε το ‘Λούνα Παρκ’», θυμάται ο Ταξιάρχης Χάνος για να ανακαλέσει τελικά εκείνες τις πρώτες καλλιτεχνικές σπίθες που γεννήθηκαν όντως μπροστά στη φωτιά: «Οι πιο μεγαλειώδεις στιγμές ήταν όταν ο παππούς μου ο Ζαχαρίας μας έλεγε παραμύθια μπροστά στο τζάκι. Δεν έμαθα ποτέ που τα άκουσε και μας τα έλεγε. Εκεί όμως, μπροστά στη φωτιά, άρχισε να δημιουργείται αυτή η παράλληλη ζωή της φαντασίας, το όνειρο. Εκ των υστέρων λοιπόν, ψάχνοντας το γιατί φεύγεις από το χωριό και το γιατί διεκδικείς να υπάρχεις με αυτό τον τρόπο βλέπεις ότι το κάνεις γιατί δεν αντέχεις τον εαυτό σου και προσπαθείς να τον αγαπήσεις ξανά μέσα από αυτό το όνειρο, τους ρόλους και τα έργα που τα κουβαλάς παντού μαζί σου. Το να αγαπήσεις τον εαυτό σου είναι μία σισύφεια λειτουργία. Είναι μεν μια μοναχική πορεία αλλά έχει και συντρόφους επομένως αυτοκαθορίζεσαι και ετεροκαθορίζεσαι συνεχώς. Δεν είμαστε αναχωρητές και άρα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν μας και τον περίγυρό μας».

Σε αυτόν τον παράλληλο κόσμο που περιγράφει ο καλλιτέχνης, το θέατρο είναι μία συνθήκη συνύπαρξης και παράδοσης. Η καρδιά του θεάτρου χτυπά από κοινού με την καρδιά των θεατών και των ανθρώπων του θεατρικού κόσμου που συμπαρασύρονται στη μαγεία της τέχνης. Και παρόλο που το διαδίκτυο λειτούργησε σαν ένα μηχάνημα υποστήριξης όταν η πανδημία «χτύπησε» την καρδιά του θεάτρου, η πραγματική ανάνηψη του πολιτισμού επιτυγχάνεται μόνο με τη φυσική παρουσία.

«Το θέατρο είναι μία ζωντανή λειτουργία. Συντελείται μία φορά και για πάντα. Κάθε παράσταση είναι διαφορετική κι ας πρόκειται για το ίδιο έργο και ο θεατής είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της διαδικασίας. Το διαδικτυακό θέατρο είναι μία ‘μυρωδιά’ του τι θα δεις από κοντά. Προσωπικά, δεν άντεξα να δω διαδικτυακές παραστάσεις εκτός από λίγες. Δεν είναι μία βιωματική εμπειρία όπως είναι το θέατρο στην πραγματικότητα που ντύνεσαι, πας με την οικογένεια ή τους φίλους σου, κλείνεσαι σε μία αίθουσα για δύο ώρες με άγνωστους ανθρώπους που δεν έχετε ραντεβού αλλά είναι εκεί και αφήνεσαι στη μαγεία της τέχνης. Είναι σαν ένα πρώτο ραντεβού με τον άνθρωπο που θες. Φαντάζεσαι ότι θα περάσεις καλά αλλά δεν είσαι σίγουρος, ετοιμάζεσαι με αγωνία, πας και βλέπεις πως πάει ανά δευτερόλεπτο. Νιώθεις αν σε συνεπαίρνει αυτό που συντελείται ή αν δεν σε αφορά καθόλου», καταλήγει ο ηθοποιός.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

«Η δεύτερη έκπληξη του έρωτα» του Μαριβώ

Βασιλικό Θέατρο, Πλατεία Λευκού Πύργου

Πρεμιέρα: Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021, 9 μ.μ.

Προπώληση: www.ntng.gr | VIVA.GR | 11876 |WIND| PUBLIC| MEDIAMARKT|αθηνοραμα.gr

Κεντρικό Εκδοτήριο Βασιλικού Θεάτρου:

Δευτέρα-Κυριακή (8.30 π.μ.- 9.30 μ.μ.)

Εκδοτήριο ΕΜΣ:

Τετάρτη-Κυριακή (2 μ.μ. - 10 μ.μ.)

Εκδοτήριο Μονής Λαζαριστών:

Τετάρτη- Κυριακή (2 μ.μ. - 10 μ.μ.)

Εκδοτήριο ΚΘΒΕ Πλατείας Αριστοτέλους:

Τρίτη-Σάββατο (11 π.μ. - 7 μ.μ.)