Τα Χριστούγεννα έφτασαν και αυτή την οικογενειακή γιορτή και φέτος τη χαρακώνει η πανδημία. Ως εκ τούτου και αυτά θα είναι με επιφύλαξη, με αξιοποίηση των σπιτιών και των εσωτερικών χώρων, αλλά και με τις ανάγκες για ψυχαγωγία να παραμένουν.

Τόσο η τηλεόραση, όσο και οι ψηφιακές πλατφόρμες θα μας φέρουν πολλά επετειακά φιλμ προορισμένα για διασκέδαση, προβληματισμό, αλλά και άνετη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου. Τέτοια εποχή πάντα δημοσιεύονται κείμενα με προτάσεις που αφορούν σε επετειακές ταινίες και ως εκ τούτου δείχνουν επαναλαμβανόμενα προτείνοντας λίγο ή πολύ γνωστά πράγματα.

Στόχος αυτού του σημειώματος είναι να σημειώσει μεν πολύ γνωστές ταινίες που θα τις δούμε να παίζονται κατά κόρον, αλλά και κάποιες άλλες που δείχνουν διαφορετικές, πιο ανησυχητικές, ξεφεύγουν από τις κοινοτοπίες. Κατ’ ανάγκη δεν είναι όλες ευχάριστες, αλλά με χριστουγεννιάτικο ή πρωτοχρονιάτικο φόντο μπορούν να αποτελέσουν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για εναλλακτικές γιορτές.

Δεν ξεχνάμε τα κλασικά

Παρ’ όλα αυτά δεν ξεχνάμε κλασικά φιλμ που ο θεατής, έστω και από το σπίτι, τα παρακολουθεί πολύ ευχάριστα. Στην κορυφή βέβαια το κλασικό βραβευμένο και αγαπημένο του Φρανκ Κάπρα «Μια υπέροχη ζωή» (1946)που διαθέτει και επίκαιρα στοιχεία και συγκινητικά και κοινωνικά. Προσοχή, κυκλοφορεί και η εγχρωματισμένη κόπια, που είναι μεν εντυπωσιακή, αλλά προτείνω να παρακολουθήσετε την πρωτότυπη ασπρόμαυρη. Αγαπημένη νεοκλασική ταινία για όλη την οικογένεια είναι βέβαια το «Μόνος στο Σπίτι» (1990) του Κρις Κολούμπους. Ακολουθήθηκε από πολλές συνέχειες, αλλά η πρώτη παραμένει πάντα πιο δροσερή και πρωτότυπη.Από εκεί και μετά δικαιούμαι να απλωθώ στο πιο εναλλακτικό όπου οι προτάσεις μπορεί να δημιουργήσουν και μία αμφισημία, ενώ κάποιες να μην είναι καθόλου διασκεδαστικές.

Συνέβη κάποιες γιορτές

Το «Αντίο Φίλε» (1968) του Ζαν Ερμάν είναι ένα δημοφιλές γαλλικό φιλμ νουάρ με δύο εξαιρετικούς σταρ. Εκείνο που έχει σημασία γι’ αυτό το αφιέρωμα είναι η αγωνιακή νύχτα που περνούν οι δύο φίλοι (Αλέν Ντελόν - Τσαρλς Μπρόνσον) παγιδευμένοι μέσα σε ένα τεράστιο χρηματοκιβώτιο είναι εκείνη των Χριστουγέννων. To «Συνέβη τα μεσάνυχτα» (1992) του ΚιθΓκόρντον μας μεταφέρει στα παγωμένα όρη των Αρδενών τα Χριστούγεννα του 1944. Ήταν τότε που οι Γερμανοί με μία αιφνιδιαστική αντεπίθεση παραλίγο να ανατρέψουν τις συμμαχικές δυνάμεις και να αλλάξουν την πορεία του πολέμου. Στη μυθοπλασία της ταινίας παρακολουθούμε μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών, αποκλεισμένων μέσα στο χιόνι, που περνάνε τη γιορτή έχοντας σε λίγα μέτρα απέναντί τους τους Γερμανούς.

Ο πόλεμος που ενώνει

Τα «Καλά Χριστούγεννα» (2005) του Κριστιάν Καριόν είναι μια γαλλική ταινία που συζητήθηκε πολύ αλλά και αγαπήθηκε. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν στους πολέμους υπήρχε περισσότερη ανθρωπιά και αδελφοσύνη. Τότε στη γιορτή των Χριστουγέννων Γερμανοί και Σύμμαχοι στρατιώτες έκαναν από μόνοι τους μία ανακωχή και γιόρτασαν συναδελφωμένοι τη μεγάλη χριστιανική γιορτή. Μια και αναφέρομαι στον πόλεμο, να μεταφερθούμε στο μέτωπο της Ασίας, όπου ο Ναγκίσα Όσιμα υπογράφει μια από τις πιο εμβληματικές ταινίες, τα «Καλά Χριστούγεννα, Κύριε Λώρενς» (1983) με τον Ντέιβιντ Μπάουι στον βασικό ρόλο. Ωστόσο, αυτή η γιορτή δεν τα πήγε και τόσο καλά γιατί συνοδευόταν από τρομερά βασανιστήρια.

Σε αστυνομική διάσταση

Υπάρχουν όμως και άλλα χριστουγεννιάτικα φιλμ που έχουνε μία αστυνομική διάσταση. Μία από τις πιο αγαπημένες μου επετειακές δημιουργίες είναι το «Ο Άι Βασίλης είναι... λέρα» (2003) του Τέρι Ζβίγκοφ. Ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον είναι καταπληκτικός στο ρόλο ενός απατεώνα παραβατικού που μεταμφιέζεται σε Άι Βασίλη και συγκινεί ένα παιδάκι που λόγω του πάχους του υφίσταται μπούλινγκ. Πρόκειται για έναν εξαιρετικό συνδυασμό μαύρης κωμωδίας και κοινωνικής περιπέτειας.Μια άλλη περίπτωση που δεν γέρνει καθόλου στο κωμικό στοιχείο, αλλά στο δραματικό και μάλιστα με σκληρές σκηνές είναι στα «Ριψοκίνδυνα παιχνίδια» (2000), τελευταία ταινία του ένδοξου σκηνοθέτη Τζον Φρανκενχάιμερ. Προκειμένου να γίνει μια ληστεία οι παραβατικοί ντύνονται Άι Βασίληδες πάνω στις γιορτάσιμες ημέρες. Ακολουθεί σφαγή και ο μόνος επιζών (Μπεν Άφλεκ) έχει ως μόνη λύση την επιστροφή στο σπίτι που του φέρνει τουλάχιστον τη θαλπωρή να είναι δίπλα στους δικούς του, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 19.12.2021