Η αλλαγή πλεύσης από πλευράς του πρωθυπουργού όσον αφορά τον τρόπο διεξαγωγής των ευρωεκλογών υποχρεώνει σε αναστοχασμό μια σειρά από στελέχη τα οποία είχαν κάνει τους σχεδιασμούς τους με βάση τις προηγούμενες εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

Θυμίζω ότι ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ είχε αφήσει να εννοηθεί ότι ναι με οι εκλογές του προσεχούς Ιουνίου θα γίνουν ξανά με σταυρό προτίμησης, αλλά στις προθέσεις του ήταν να δημιουργηθούν πέντε έως επτά εκλογικές περιφέρειες αντί μίας όπως ήταν μέχρι σήμερα. 

Το σπάσιμο της ενιαίας περιφέρειας σε μικρότερες διευκόλυνε υποψηφιότητες οι οποίες ήταν μεν ανταγωνιστικές στο μικρό γήπεδο, αλλά δεν είχαν τύχη στο μεγάλο. Έτσι, μετά τη συνέντευξη του Μητσοτάκη αρκετά στελέχη άρχισαν να προετοιμάζονται για ενδεχόμενη υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές.

Ωστόσο, ο πρωθυπουργός, άγνωστο για πιο λόγο, άλλαξε γνώμη κι έτσι οι εκλογές για την ανάδειξη των 21 Ελλήνων ευρωβουλευτών θα γίνει και πάλι όπως και το 2019, δηλαδή όλη η χώρα θα αποτελέσει ενιαία εκλογική περιφέρεια. Η απόφαση αυτή προκάλεσε δυσαρέσκεια σε αρκετούς που είχαν αρχίσει ήδη να διαδίδουν ότι θα είναι υποψήφιοι, ποντάροντας στην αναγνωρισιμότητα που έχουν σε ένα περιορισμένης κλίμακας εκλογικό ακροατήριο, σε σχέση με το πανελλαδικό. 

Τώρα αρκετοί κάνουν δεύτερες σκέψεις. Μεταξύ αυτών είναι και ο Νίκος Παπαϊωάννου ο οποίος εγκατέλειψε τον περασμένο Απρίλιο τη θέση του πρύτανη του ΑΠΘ προκειμένου να κάνει πολιτική καριέρα. Όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα υπολόγιζε. Αρχικά πίστευε ότι θα περιληφθεί σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο της Επικρατείας, αλλά τελικά κατέληξε στην ένατη, μη εκλόγιμη. 

Στη συνέχεια έτρεφε φιλοδοξίες για συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα, όμως ούτε αυτές ευοδώθηκαν. Το ευρωψηφοδέλτιο ήταν η τελευταία καταφυγή του, αλλά κι αυτός ο σχεδιασμός φαίνεται να ναυαγεί μετά τη μεταστροφή του Κυριάκου.

Πάντως ο Παπαϊωάννου δεν είναι ο μόνος που πλήττεται από αυτήν την εξέλιξη. Μαθαίνω ότι και άλλοι πανεπιστημιακοί είχαν ανάλογες φιλοδοξίες, απλώς τις είχαν εκφράσει σε πολύ στενότερο κύκλο οπότε η αναδίπλωση θα είναι ευκολότερη γι' αυτούς. Σχέδια για ευρωβουλή κάνει, όπως ακούω και η αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης Βούλα Πατουλίδου.

 Βεβαίως η αναγνωρισιμότητα της Ολυμπιονίκη είναι πολύ μεγαλύτερη, όσο κι αν το 1992 φαντάζει πλέον μακρινό. Ωστόσο, η ενιαία εκλογική περιφέρεια δυσχεραίνει και τη δική της προσπάθεια και ίσως το ξανασκεφτεί στο τέλος, αν και όπως ακούω, το πιθανότερο είναι να το επιχειρήσει.

Και βεβαίως παραμένει ανοιχτό τι θα γίνει με τους εν ενεργεία Θεσσαλονικείς ευρωβουλευτές. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης θα επιθυμούσε να διεκδικήσει και τρίτη θητεία αλλά οι πιθανότητες να περιληφθεί εκ νέου στο “γαλάζιο” ευρωψηφοδέλτιο είναι όπως μαθαίνω, εξαιρετικά περιορισμένες. 

Το ίδιο φαίνεται να ισχύει, για διαφορετικούς λόγους, και για τη Μαρία Σπυράκη. Όσον αφορά την Εύα Καϊλή, οι ανοιχτές υποθέσεις που έχει με τη Δικαιοσύνη, λόγω της εμπλοκής της στην υπόθεση Qatargate, δεν της αφήνουν περιθώρια για συνέχιση της πολιτικής καριέρας της, προς το παρόν τουλάχιστον.

Θέλουν Ελληνικό Μετρό

Πάντως, δεν είναι μόνον οι ευρωβουλευτές που ψάχνονται για την “επόμενη μέρα”. Είναι και κάποιοι απερχόμενοι δήμαρχοι που, όπως πληροφορούμαι, αναζητούν εναγωνίως νέο ρόλο μετά την επικείμενη αποχώρησή τους από το αξίωμα, στο τέλος του χρόνου. 

Μάλιστα, μαθαίνω, ότι δύο εξ αυτών, διεκδικούν την ίδια επίζηλη θέση. Αναφέρομαι στον απερχόμενο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα και τον συνάδελφό του της Καλαμαριάς Γιάννη Δαρδαμανέλη. Όπως μου ψιθύρισε “γαλάζια” πηγή μου, και οι δύο φαίνεται να ενδιαφέρονται σφόδρα για τη θέση του προέδρου της Ελληνικό Μετρό Α.Ε. (πρώην Αττικό Μετρό”) η οποία παραμένει κενή από τον περασμένο Ιούλιο, μετά την υπουργοποίηση του Νίκου Ταχιάου. 

Ο Ζέρβας, ειδικότερα, όπως μου λένε, προβάλλει ως προσόν του το γεγονός ότι υπήρξε πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Αττικό Μετρό. Βεβαίως, για το διορισμό του είχε φροντίσει τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος καθώς εκείνη την εποχή ο Ζέρβας ήταν ακόμη στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα χτυπά “γαλάζιες” πόρτες. Να δούμε εάν θα του κάνουν τη χάρη. Όσον αφορά τον Δαρδαμανέλη, μου λένε πως δεν έχει καμία τύχη.

Έτοιμο το σχήμα

Ημέρα ανακοινώσεων σήμερα για τον Στέλιο Αγγελούδη ο οποίος αναμένεται μέσα στην ημέρα να δώσει στη δημοσιότητα το σχήμα με το οποίο θα διοικήσει τον δήμο Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με πηγή μου στη διάρκεια του σαββατοκύριακου ο νεοεκλεγείς δήμαρχος ολοκλήρωσε τις συζητήσεις με τους συνεργάτες του και κατέληξε στα ονόματα τα οποία θα αναλάβουν θέσεις αντιδημάρχων.

Τα δύο δυσκολότερα χαρτοφυλάκια θα αναλάβουν ο Γιώργος Δημαρέλος της Καθαριότητας και ο Γιώργος Αρβανίτης του Οικονομικών, το οποίο είχε για κάποιο διάστημα και επί δημαρχίας Γιάννη Μπουτάρη.

Ο Βασίλης Γάκης επιστρέφει κι αυτός στα παλιά του λημέρια αναλαμβάνοντας τον Πολιτισμό, η Δήμητρα Αγκαθίδου θα αναλάβει μάλλον το χαρτοφυλάκιο των Τεχνικών Έργων, ο Πρόδρομος Νικηφορίδης το Πράσινο και τον Δημόσιο Χώρο, η Κούλα Γιαννακίδου τον Αθλητισμό, η Έφη Θεοδωράκη την Παιδεία, ο Ευθύμης Χατζηθεόκλητος την Κοινωνική Πολιτική οι Γιώργος Βασιλόπουλος και Παντελής Καζαντζίδης θα αναλάβουν τους τομείς της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του Ψηφιακού Μετασχηματισμού, ο Σάκης Αρναούτογλου την Πολιτική Προστασία και ο Κώστας Τσιαπακίδης της Δημοτική Αστυνομία, τις Δημοτικές Κοινότητες και τα ΚΕΠ.

Για πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου θα προταθεί ο Σπύρος Βούγιας, ενώ το κρίσιμο πόστο του γενικού γραμματέα θα το αναλάβει πιθανότατα γυναίκα το όνομα της οποίας ενδέχεται να ανακοινωθεί κι αυτό σήμερα.