Ποια είναι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές του Μαΐου, μετά και τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος;

Η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής θέτει ως πολύ σημαντικό το γεγονός ότι διακυβεύεται στην Ευρώπη ένα μεγάλο στοίχημα, να μην έχει μεγάλη δύναμη και παρουσία η ακροδεξιά, η οποία αυτήν τη στιγμή σε πολλές χώρες έχει ισχυρή δύναμη, και είναι επικίνδυνη όχι για την αριστερά αλλά για την ίδια τη δημοκρατία και την Ευρώπη. Απαντάμε σε αυτό και λέμε ότι δεν πρέπει η ακροδεξιά να πάρει το «πάνω χέρι» και πρέπει όλες οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις να συνεργαστούν με οποιονδήποτε τρόπο, είτε πριν είτε μετά τις εκλογές, για να έχουν την πλειοψηφία στην Ευρώπη.

Δεύτερος στόχος είναι αυτός της εναντίωσης στο νεοφιλελευθερισμό, καθώς είναι επικίνδυνος για τα εργασιακά δικαιώματα, εκφράζει το δόγμα της λιτότητας και ευθύνεται για την υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εντέλει και της δημοκρατίας. Όχι με τον ίδιο τρόπο και την οπτική της ακροδεξιάς, αλλά καταλήγει σε ένα παρόμοιο αποτέλεσμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν θέλει να δηλώσει και με το ευρωψηφοδέλτιο που θα καταρτίσει το «άνοιγμα» στον ευρύτερο προοδευτικό κόσμο απέναντι στην άνοδο των δυνάμεων της ακροδεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού.

Η διεύρυνση πρέπει να γίνει μόνο με πρόσωπα ή με προγραμματικές συγκλίσεις;

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι διττό το ζήτημα. Χρειάζονται προγραμματικές συγκλίσεις, οι οποίες θα σηματοδοτούνται όχι απαραίτητα με κοινά πολιτικά προγράμματα αλλά από διακηρύξεις που θα θέτουν ενωτικά προτάγματα στη συγκυρία, να συμφωνούμε δηλαδή στα ζητήματα πολιτικής για την Ευρώπη, τη δημοκρατία αλλά και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτή η διαδικασία σηματοδοτείται και με πρόσωπα.

Στη Θεσσαλονίκη σημαντικό ρόλο διαδραματίζει σε αυτήν τη διαδικασία η λειτουργία του Παρατηρητηρίου ενάντια στο φασισμό, διότι συγκέντρωσε πάρα πολλούς ανθρώπους, από διάφορους κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους. Κινείται στη λογική της συγκρότησης ενός προοδευτικού μετώπου.

Ακούστηκε ότι ο Γ. Μπουτάρης θα ηγηθεί του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο ο ίδιος το διέψευσε. Πώς θα αντιμετωπίζατε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Στο ευρωψηφοδέλτιο θα μπορούσαν να είναι πρόσωπα που έχουν κάνει πολύ λιγότερα πράγματα στο θέμα του «ανοίγματος» της Θεσσαλονίκης, της εξωστρέφειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, άρα ο Γιάννης Μπουτάρης θα μπορούσε να είναι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές. Νομίζω όμως ότι ο ίδιος δήλωσε ξεκάθαρα ότι δεν ενδιαφέρεται.

Σας αιφνιδίασε η απόσυρσή του από το δήμο Θεσσαλονίκης;

Πιστεύω ότι ο δήμαρχος βρέθηκε σε ένα υπαρκτό δίλημμα, το οποίο είχε σχέση και με την προσωπική του ζωή. Ήθελε να συνεχίσει ένα έργο και να το ολοκληρώσει. Πιθανόν θα ήθελε να είναι και στην επόμενη φάση, για να ολοκληρώσει το όραμα για το Μουσείο Ολοκαυτώματος, το οποίο από κοινού με την κυβέρνηση προχώρησε. Το μέτρησε και είδε ότι δεν αντέχει, έχει κουραστεί και έχει δώσει ό,τι περισσότερο μπορούσε στην πόλη. Θα μπορεί να βοηθήσει και έξω από το δημοτικό συμβούλιο.

Η διάλυση της Πρωτοβουλίας ήταν ένα προαναγγελθέν γεγονός;

Ήταν κάτι που το περιμέναμε όλοι. Χωρίς το συνδετικό κρίκο του Μπουτάρη, η Πρωτοβουλία δεν μπορεί να πάει όλη μαζί, διότι ήταν ένα πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο, μια πολυσυλλεκτική παράταξη που έχει τα θετικά της, αλλά έχει και τα δύσκολα σημεία της. Δεν αναδείχθηκε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να είναι ο διάδοχος του Μπουτάρη και να ενώσει την παράταξη. Ήταν λογικό να κατακερματιστεί η Πρωτοβουλία, ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Εκτιμάτε ότι τα θετικά της διοίκησης Μπουτάρη μπορούν να διατηρηθούν μέσα από την υποψηφιότητα της κ. Νοτοπούλου;

Παρ’ όλο που πολλοί έχουν δηλώσει ότι θα είναι συνεχιστές του Μπουτάρη, από τον Ταχιάο μέχρι τον Βούγια, πιστεύω ότι η υποψηφιότητα της Κατερίνας Νοτοπούλου και το σχήμα με το οποίο θα κατέλθει στις εκλογές μπορεί να γίνει συνεχιστής αυτού του έργου, το οποίο θα εμπλουτιστεί με τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που παρέδωσε στην πόλη τα στρατόπεδα, έφερε σε αυτή διεθνείς διασκέψεις και ξεκίνησε τη δημιουργία του Μουσείου Ολοκαυτώματος.

Το ψηφοδέλτιο της Κ. Νοτοπούλου είναι αυτό που μπορεί να σηματοδοτήσει με πράξεις τη συνέχιση, την ολοκλήρωση και τη διεύρυνση της πολιτικής του Μπουτάρη, διορθώνοντας τα ζητήματα, στα οποία έγιναν λάθη και υποβαθμίστηκαν. Υπάρχουν ζητήματα που δεν είναι κεντρικά, αλλά είναι σημαντικά για την καθημερινότητα του πολίτη. Η καθαριότητα, το κυκλοφοριακό, τα τραπεζοκαθίσματα, η διαφύλαξη των δημόσιων χώρων είναι σημαντικά στοιχεία για την πόλη και είναι οι κυριότερες αδυναμίες της διοίκησης Μπουτάρη.

Πώς βλέπετε το επόμενο δημοτικό συμβούλιο με την απλή αναλογική;

Οι ισορροπίες μπορούν να βρεθούν, πάντα βρίσκονται. Σίγουρα θα υπάρξει ένα «άλλο» δημοτικό συμβούλιο με περισσότερες δυσκολίες, παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι υπάρχουν συγκλίσεις από διαφορετικές παρατάξεις. Υπάρχουν παρατάξεις που δεν έχουν το ολοκληρωμένο πρόγραμμα και το όραμα για την πόλη που έχει η παράταξη και η ίδια η Κατερίνα Νοτοπούλου. Μάλιστα σε πολλές παρατάξεις υπάρχουν αντίθετες απόψεις εσωτερικά σε κρίσιμα θέματα όπως η πλατεία Ελευθερίας αλλά και η Συμφωνία των Πρεσπών. Παρά τις διαφορές, υπάρχουν πολλά σημεία σύγκλισης και συνεργασίας την επόμενη μέρα. Θα είναι εφικτό να βρεθούν κοινοί βηματισμοί.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 9/10 Μαρτίου 2019