Ποιος θα πληρώσει την καινούργια εποχή;

 06/01/2020 20:19

Γνωρίζω πολλούς νέους στη Θεσσαλονίκη που εργάζονται για εταιρείες με έδρα εκτός Ελλάδας, από οπουδήποτε, έχοντας μοναδικό εξοπλισμό το φορητό τους υπολογιστή. Οι αμοιβές τους κατατίθενται σε μη «συστημικές» τράπεζες κάπου στο διαδίκτυο και μάλιστα κάποιοι από αυτούς επιλέγουν να μεταφράζουν το μισθό τους σε κρυπτονομίσματα. Σκέφτονται να μεταναστεύσουν σε χώρες χαμηλού κόστους ζωής κάπου στην Ασία, με μοναδική προϋπόθεση ένα καλό wifi.

Θα μου πείτε τι το καινούργιο λέω;

Οι εξ αποστάσεως εργαζόμενοι υπάρχουν και στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια και μάλιστα σε σχετικά μεγάλο βαθμό, είναι στελέχη πολυεθνικών υψηλών απαιτήσεων και ερευνητές μεγάλων εταιρειών όπως φαρμακοβιομηχανίες. Η εξέλιξη του cloud computing έδωσε τη δυνατότητα πολλοί άνθρωποι να εργάζονται ως ομάδα χωρίς να βρίσκονται ποτέ στον ίδιο χώρο. Το καινούργιο, ή μάλλον η φυσική εξέλιξη αυτών, είναι ότι πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα οι επιλογές για αυτού του τύπου εργασία και ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός εργαζομένων, διαβαθμισμένων προσόντων, συμμετέχει σε μία αγορά που κανείς δεν γνωρίζει τους κανόνες της, τα δικαιώματα, το «εργατικό δίκαιο», το πλαίσιο ασφάλισης, τις φορολογικές της απαιτήσεις.

Οι αγώνες των εργαζομένων πλέον δεν αφορούν συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις, αλλά προγράμματα σπουδαστικών δανείων, άδειες πατρότητας και εκπτώσεις σε γυμναστήρια, καθώς η νέα γενιά έχει συνηθίσει τη συνθήκη ότι θα αλλάξει πολλές δουλειές και χώρες στον εργασιακό της βίο. Οι καινούργιες τράπεζες είναι εφαρμογές στο κινητό. Υπόσχονται και πραγματοποιούν άνοιγμα λογαριασμών σε δευτερόλεπτα, πολυνομισματικές συναλλαγές, απίθανες ενημερώσεις και βέβαια άγνωστο πλαίσιο λειτουργίας. Στις περισσότερες ανύπαρκτο.

Όλα στον κόσμο μας έχουν ήδη αλλάξει. Ίσως οι ταχύτητες αλλαγής είναι τόσο μεγάλες, που καμιά πρόβλεψη ή πρόνοια να μην είναι δυνατή με βεβαιότητες αποτελεσματικότητας πέραν μιας πενταετίας, ίσως και διετίας. Το παλιό, μερικές φορές το προϊστορικό, συγκατοικεί με το καινούργιο και το άγνωστο με τρόπο κωμικοτραγικό. Ο πολιτικός λόγος περιστρέφεται σε επιδοματικές πολιτικές, σε αντιπαραθέσεις για ζητήματα που αφορούν, αν αφορούν, μειοψηφίες, σε κοινωνικά θέματα που χάνεται η σημασία τους, καθώς καλύπτονται από το μεγάλο κύμα της τεχνολογίας που ήδη απειλεί την ίδια την υπόσταση των φυσικών ειδών. Δίπλα στη γνωστή από το παρελθόν «παραοικονομία» γιγαντώνεται η καινούργια οικονομία, για την οποία αναζητούνται, αν αναζητούνται, κανόνες και ρυθμίσεις. 

Τι γίνεται λοιπόν με τις χιλιάδες ιντερνετικές εταιρείες, οι περισσότερες μη ελληνικών συμφερόντων, που λειτουργούν εκτός πλαισίων, ανταγωνιζόμενες συμβατικές; Ίσως είναι νομοτέλεια η αλλαγή των δεδομένων. Κάποιος θα πεθάνει, κάποιος θα γεννηθεί. Είναι ωστόσο χρέος της πολιτικής να προνοήσει για την καινούργια εποχή, αντί να ρίχνει τα βάρη σε όσους, έτσι κι αλλιώς, απέρχονται. Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους λόγους της συγκλονιστικής παγκόσμιας συγκέντρωσης πλούτου σε ελάχιστους και της συρρίκνωσης της λεγόμενης «μεσαίας τάξης». Το να απαιτείς μόνο από τους παλιούς γνωστούς να πληρώνουν, δεν είναι απλά άδικο. Είναι και αναποτελεσματικό. Γιατί σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν πηγές τροφοδοσίας.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΟΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ ΜΑΣ ΠΑΛΙΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ

arapogloy1.jpg

Χρόνια τώρα ακούμε μεγαλοστομίες για τη διάσωση των συστημικών ελληνικών τραπεζών, που σχετίζεται με τη διαχείριση των δανείων. Η ανάθεση των διεκδικήσεων σε άλλες εταιρείες, η πρόταση για Bad Βank, έχουν μπει στην ημερήσια διάταξη των τηλεοπτικών αερολογιών, όπου όλοι αισθάνονται πάντα εξοικειωμένοι με τους νέους όρους και, για άγνωστους λόγους, πιστεύουν το ίδιο και για τους τηλεθεατές. Το γιατί δεν ανέκαμψαν οι τράπεζες παρά τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις από τα χρήματα των συνεπών και πνιγμένων φορολογουμένων είναι κάτι για το οποίο δεν αισθάνεται κανείς την υποχρέωση να μιλήσει και να απολογηθεί. Όπως και για ποιο λόγο αυτοί οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, που χόρευαν αμέριμνοι όταν το παγόβουνο πλησίαζε, χωρίς ίχνος προβλεψιμότητας και ωριμότητας διαχείρισης, σήμερα, παρά τις ευρωπαϊκές και εγχώριες ενέσεις, συνεχίζουν να αρνούνται να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις.

ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΕΛΑΤΗ…

arapoglou2.jpg

Έλαβα πρόσφατα, υποθέτω με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άλλους, επιστολή από την Τράπεζα Πειραιώς, που με ενημερώνει ότι στο εξής μια άλλη εταιρεία θα «διαχειρίζεται» τις απαιτήσεις που προκύπτουν από τη σχέση μου με την Τράπεζα, που ευτυχώς στην περίπτωσή μου είναι πολύ μικρή. Διαβάζω μιάμιση σελίδα επιστολή, όπου αναφέρονται μία καταιγίδα νόμοι, στοιχεία φορολογικής ταυτότητας της δεύτερης εταιρείας, κανονισμοί της Ε.Ε., με σκοπό να πειστεί ο παραλήπτης ότι είναι νόμιμη η παράδοση προσωπικών δεδομένων στον καινούργιο διαχειριστή. Για οποιαδήποτε ένσταση ή απλή διευκρίνιση, η απρόσωπη επιστολή που δεν υπογράφεται από άνθρωπο-στέλεχος των δύο εταίρων, παραπέμπει σε ηλεκτρονικές διευθύνσεις, με τρόπο που, και να έχεις εξοικείωση με τους υπολογιστές και τους νόμους, κουράζεσαι να διερευνήσεις. Το σημαντικότερο είναι ότι πουθενά δεν γράφει πώς εννοείται η «διαχείριση» από τον καινούργιο παίκτη. Αυτό θα είναι η επόμενη έκπληξη!

ΕΙΔΕΣ Η WIND!

arapoglou3.jpg

Να μοιραστώ μαζί σας ότι εδώ και περισσότερες από δέκα μέρες το σταθερό μου τηλέφωνο δεν λειτουργεί. Εν μέσω εορτών, το πρώτο εικοσιτετράωρο θεώρησα ότι μάλλον χάλασε η συσκευή, που ήταν και καινούργια και ετοιμαζόμουν να αγοράσω άλλη, όταν η Wind, στο τρίτο μου τηλεφώνημα, μου είπε ότι υπάρχει βλάβη σε κάποια γραμμή και να περιμένω νεότερα. Να μην πολυλογώ, και ύστερα από αλλεπάλληλες επικοινωνίες και προσφορές data που δεν χρειάζομαι, προ ολίγων ημερών έλαβα μήνυμα ότι προβλέπεται αποκατάσταση στις 10 Ιανουαρίου. Κοντολογίς, και εάν ισχύσει η πρόβλεψη, θα κλείσουμε μήνα. Προφορικά μου ανέφεραν ότι όσο κρατά η απεργία στον ΟΤΕ, δεν τα καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, γιατί έχουν λίγα συνεργεία! Αυτά στη χώρα με την πιο ακριβή κινητή τηλεφωνία και τις ανεξέλεγκτες αυξήσεις, που το τελευταίο εξάμηνο είναι εξοργιστικές.

*Δημοσιεύθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020

Γνωρίζω πολλούς νέους στη Θεσσαλονίκη που εργάζονται για εταιρείες με έδρα εκτός Ελλάδας, από οπουδήποτε, έχοντας μοναδικό εξοπλισμό το φορητό τους υπολογιστή. Οι αμοιβές τους κατατίθενται σε μη «συστημικές» τράπεζες κάπου στο διαδίκτυο και μάλιστα κάποιοι από αυτούς επιλέγουν να μεταφράζουν το μισθό τους σε κρυπτονομίσματα. Σκέφτονται να μεταναστεύσουν σε χώρες χαμηλού κόστους ζωής κάπου στην Ασία, με μοναδική προϋπόθεση ένα καλό wifi.

Θα μου πείτε τι το καινούργιο λέω;

Οι εξ αποστάσεως εργαζόμενοι υπάρχουν και στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια και μάλιστα σε σχετικά μεγάλο βαθμό, είναι στελέχη πολυεθνικών υψηλών απαιτήσεων και ερευνητές μεγάλων εταιρειών όπως φαρμακοβιομηχανίες. Η εξέλιξη του cloud computing έδωσε τη δυνατότητα πολλοί άνθρωποι να εργάζονται ως ομάδα χωρίς να βρίσκονται ποτέ στον ίδιο χώρο. Το καινούργιο, ή μάλλον η φυσική εξέλιξη αυτών, είναι ότι πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα οι επιλογές για αυτού του τύπου εργασία και ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός εργαζομένων, διαβαθμισμένων προσόντων, συμμετέχει σε μία αγορά που κανείς δεν γνωρίζει τους κανόνες της, τα δικαιώματα, το «εργατικό δίκαιο», το πλαίσιο ασφάλισης, τις φορολογικές της απαιτήσεις.

Οι αγώνες των εργαζομένων πλέον δεν αφορούν συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις, αλλά προγράμματα σπουδαστικών δανείων, άδειες πατρότητας και εκπτώσεις σε γυμναστήρια, καθώς η νέα γενιά έχει συνηθίσει τη συνθήκη ότι θα αλλάξει πολλές δουλειές και χώρες στον εργασιακό της βίο. Οι καινούργιες τράπεζες είναι εφαρμογές στο κινητό. Υπόσχονται και πραγματοποιούν άνοιγμα λογαριασμών σε δευτερόλεπτα, πολυνομισματικές συναλλαγές, απίθανες ενημερώσεις και βέβαια άγνωστο πλαίσιο λειτουργίας. Στις περισσότερες ανύπαρκτο.

Όλα στον κόσμο μας έχουν ήδη αλλάξει. Ίσως οι ταχύτητες αλλαγής είναι τόσο μεγάλες, που καμιά πρόβλεψη ή πρόνοια να μην είναι δυνατή με βεβαιότητες αποτελεσματικότητας πέραν μιας πενταετίας, ίσως και διετίας. Το παλιό, μερικές φορές το προϊστορικό, συγκατοικεί με το καινούργιο και το άγνωστο με τρόπο κωμικοτραγικό. Ο πολιτικός λόγος περιστρέφεται σε επιδοματικές πολιτικές, σε αντιπαραθέσεις για ζητήματα που αφορούν, αν αφορούν, μειοψηφίες, σε κοινωνικά θέματα που χάνεται η σημασία τους, καθώς καλύπτονται από το μεγάλο κύμα της τεχνολογίας που ήδη απειλεί την ίδια την υπόσταση των φυσικών ειδών. Δίπλα στη γνωστή από το παρελθόν «παραοικονομία» γιγαντώνεται η καινούργια οικονομία, για την οποία αναζητούνται, αν αναζητούνται, κανόνες και ρυθμίσεις. 

Τι γίνεται λοιπόν με τις χιλιάδες ιντερνετικές εταιρείες, οι περισσότερες μη ελληνικών συμφερόντων, που λειτουργούν εκτός πλαισίων, ανταγωνιζόμενες συμβατικές; Ίσως είναι νομοτέλεια η αλλαγή των δεδομένων. Κάποιος θα πεθάνει, κάποιος θα γεννηθεί. Είναι ωστόσο χρέος της πολιτικής να προνοήσει για την καινούργια εποχή, αντί να ρίχνει τα βάρη σε όσους, έτσι κι αλλιώς, απέρχονται. Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους λόγους της συγκλονιστικής παγκόσμιας συγκέντρωσης πλούτου σε ελάχιστους και της συρρίκνωσης της λεγόμενης «μεσαίας τάξης». Το να απαιτείς μόνο από τους παλιούς γνωστούς να πληρώνουν, δεν είναι απλά άδικο. Είναι και αναποτελεσματικό. Γιατί σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν πηγές τροφοδοσίας.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΟΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ ΜΑΣ ΠΑΛΙΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ

arapogloy1.jpg

Χρόνια τώρα ακούμε μεγαλοστομίες για τη διάσωση των συστημικών ελληνικών τραπεζών, που σχετίζεται με τη διαχείριση των δανείων. Η ανάθεση των διεκδικήσεων σε άλλες εταιρείες, η πρόταση για Bad Βank, έχουν μπει στην ημερήσια διάταξη των τηλεοπτικών αερολογιών, όπου όλοι αισθάνονται πάντα εξοικειωμένοι με τους νέους όρους και, για άγνωστους λόγους, πιστεύουν το ίδιο και για τους τηλεθεατές. Το γιατί δεν ανέκαμψαν οι τράπεζες παρά τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις από τα χρήματα των συνεπών και πνιγμένων φορολογουμένων είναι κάτι για το οποίο δεν αισθάνεται κανείς την υποχρέωση να μιλήσει και να απολογηθεί. Όπως και για ποιο λόγο αυτοί οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, που χόρευαν αμέριμνοι όταν το παγόβουνο πλησίαζε, χωρίς ίχνος προβλεψιμότητας και ωριμότητας διαχείρισης, σήμερα, παρά τις ευρωπαϊκές και εγχώριες ενέσεις, συνεχίζουν να αρνούνται να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις.

ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΕΛΑΤΗ…

arapoglou2.jpg

Έλαβα πρόσφατα, υποθέτω με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άλλους, επιστολή από την Τράπεζα Πειραιώς, που με ενημερώνει ότι στο εξής μια άλλη εταιρεία θα «διαχειρίζεται» τις απαιτήσεις που προκύπτουν από τη σχέση μου με την Τράπεζα, που ευτυχώς στην περίπτωσή μου είναι πολύ μικρή. Διαβάζω μιάμιση σελίδα επιστολή, όπου αναφέρονται μία καταιγίδα νόμοι, στοιχεία φορολογικής ταυτότητας της δεύτερης εταιρείας, κανονισμοί της Ε.Ε., με σκοπό να πειστεί ο παραλήπτης ότι είναι νόμιμη η παράδοση προσωπικών δεδομένων στον καινούργιο διαχειριστή. Για οποιαδήποτε ένσταση ή απλή διευκρίνιση, η απρόσωπη επιστολή που δεν υπογράφεται από άνθρωπο-στέλεχος των δύο εταίρων, παραπέμπει σε ηλεκτρονικές διευθύνσεις, με τρόπο που, και να έχεις εξοικείωση με τους υπολογιστές και τους νόμους, κουράζεσαι να διερευνήσεις. Το σημαντικότερο είναι ότι πουθενά δεν γράφει πώς εννοείται η «διαχείριση» από τον καινούργιο παίκτη. Αυτό θα είναι η επόμενη έκπληξη!

ΕΙΔΕΣ Η WIND!

arapoglou3.jpg

Να μοιραστώ μαζί σας ότι εδώ και περισσότερες από δέκα μέρες το σταθερό μου τηλέφωνο δεν λειτουργεί. Εν μέσω εορτών, το πρώτο εικοσιτετράωρο θεώρησα ότι μάλλον χάλασε η συσκευή, που ήταν και καινούργια και ετοιμαζόμουν να αγοράσω άλλη, όταν η Wind, στο τρίτο μου τηλεφώνημα, μου είπε ότι υπάρχει βλάβη σε κάποια γραμμή και να περιμένω νεότερα. Να μην πολυλογώ, και ύστερα από αλλεπάλληλες επικοινωνίες και προσφορές data που δεν χρειάζομαι, προ ολίγων ημερών έλαβα μήνυμα ότι προβλέπεται αποκατάσταση στις 10 Ιανουαρίου. Κοντολογίς, και εάν ισχύσει η πρόβλεψη, θα κλείσουμε μήνα. Προφορικά μου ανέφεραν ότι όσο κρατά η απεργία στον ΟΤΕ, δεν τα καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, γιατί έχουν λίγα συνεργεία! Αυτά στη χώρα με την πιο ακριβή κινητή τηλεφωνία και τις ανεξέλεγκτες αυξήσεις, που το τελευταίο εξάμηνο είναι εξοργιστικές.

*Δημοσιεύθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2020

ΣΧΟΛΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Επιλέξτε Κατηγορία