ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ποιοι και γιατί καίνε το αίσθημα της ασφάλειας

Ο Χρήστος Μάτης γράφει για τους "Σέρλοκ Χολμς" και τις συνηθισμένες αντιδράσεις του ελληνικού πολιτικού προσωπικού

 16/08/2019 07:00

Ποιοι και γιατί καίνε το αίσθημα της ασφάλειας

Χρήστος Μάτης

Σύμφωνα με το λεξικό του καθηγητή Μπαμπινιώτη, εμπρησμός είναι η σκόπιμη πρόκληση πυρκαγιάς για καταστροφή αγαθών.

Κοινώς δηλαδή στον εμπρησμό πρέπει να υπάρχει πρόθεση. Βεβαίως στον ποινικό κώδικα υπάρχει η πρόβλεψη και για εμπρησμό σε δάση από αμέλεια, ο οποίος με τις νέες ρυθμίσεις της εποχής ΣΥΡΙΖΑ, τιμωρείται με φυλάκιση, δηλαδή με ποινή από 10 ημέρες έως 5 έτη, ανάλογα με τη βαρύτητα των αποτελεσμάτων που προκαλεί η πυρκαγιά.

Βεβαίως όταν το ελληνικό πολιτικό προσωπικό καταγγέλλει εμπρησμούς, δεν εννοεί εξ αμελείας.

Ο κ. Νίκος Παππάς, για παράδειγμα, είχε επικαλεστεί δορυφορικές λήψεις, που αποδείκνυαν ότι η πυρκαγιά στο Μάτι ήταν εμπρησμός.

Προφανώς για κάποιους αδιευκρίνιστους -ενδέχεται και ακατανόητους- λόγους, η πυρκαγιά που προκαλείται από εμπρησμό, μπορεί να προκαλέσει καταστροφές.

Δηλαδή δεν τα καταφέραμε να σβήσουμε τη φωτιά, γιατί την είχαν βάλει εμπρηστές.

Όμως το ελληνικό πολιτικό προσωπικό συνήθως καταγγέλλει εμπρηστές διότι αν δεν καταγγείλει εμπρηστές, ποιος θα ασχοληθεί μαζί του;

Παίρνει το βαρύγδουπο ύφος “ξέρω αλλά δεν μπορώ να μιλήσω” και κάνει υπαινιγμούς αφήνοντας υπονοούμενα.

Μετά από λίγο, οι καταγγελίες έχουν πέσει στο κενό, αλλά για τον καταγγέλλοντα, τα λίγα λεπτά της δημοσιότητας έχουν κερδηθεί. Και όχι μόνο.

Στην πυρκαγιά του Σέιχ Σου του 1997 χτίστηκαν καριέρες στην καταγγελία διάφορων αυτόκλητων υπερασπιστών του δημοσίου συμφέροντος για οικοπεδοφάγους που θέλουν να εκμεταλλευθούν τα αποτελέσματα της πυρκαγιάς. Αυθαίρετο να έχει χτιστεί στο δάσος δεν εντοπίστηκε. Αντίθετα απαγορεύθηκε να χτίσουν κάποιοι που είχαν νόμιμα δικαίωμα να το κάνουν.

Όλα αυτά δεν υπονοούν ότι μία φωτιά δεν μπορεί να οφείλεται σε εμπρησμό. Προφανώς πολλοί θα μπορούσαν για διάφορους λόγους να βάλουν μία φωτιά. Και για αυτό σε κάθε φωτιά ερευνάται το ενδεχόμενο του εμπρησμού. Και αν δεν ερευνηθεί, οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες είναι υπόλογοι από παράλειψη καθήκοντος μέχρι υπόθαλψη εγκληματία.

Ήταν πάρα πολύ θετικό το γεγονός ότι στην πρόσφατη πυρκαγιά στην Εύβοια οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες δεν οχυρώθηκαν πίσω από την ερμηνεία του εμπρησμού, την οποία ανέσυραν διάφοροι τοπικοί Σέρλοκ Χολμς που καθώς μυρίζονται Ηρόστρατους, προκαλούν στην κοινωνία ένα τεράστιο αίσθημα ανασφάλειας.

Η απόδοση της αδυναμίας των κρατικών μηχανισμών να αντιμετωπίσουν μία κακόβουλη ενέργεια σε βάρος της κοινωνίας, δίνει στους πολίτες τη βεβαιότητα ότι αυτοί που κάνουν την ενέργεια -οι εμπρηστές στη συγκεκριμένη περίπτωση- είναι πιο ισχυροί από τους κρατικούς θεσμούς και οι ίδιοι δεν έχουν κάποιον να τους προστατεύσει.

Οι εμπρηστές καίνε τα δάση, οι “Σέρλοκ Χολμς” καίνε το αίσθημα της ασφάλειας.

Σύμφωνα με το λεξικό του καθηγητή Μπαμπινιώτη, εμπρησμός είναι η σκόπιμη πρόκληση πυρκαγιάς για καταστροφή αγαθών.

Κοινώς δηλαδή στον εμπρησμό πρέπει να υπάρχει πρόθεση. Βεβαίως στον ποινικό κώδικα υπάρχει η πρόβλεψη και για εμπρησμό σε δάση από αμέλεια, ο οποίος με τις νέες ρυθμίσεις της εποχής ΣΥΡΙΖΑ, τιμωρείται με φυλάκιση, δηλαδή με ποινή από 10 ημέρες έως 5 έτη, ανάλογα με τη βαρύτητα των αποτελεσμάτων που προκαλεί η πυρκαγιά.

Βεβαίως όταν το ελληνικό πολιτικό προσωπικό καταγγέλλει εμπρησμούς, δεν εννοεί εξ αμελείας.

Ο κ. Νίκος Παππάς, για παράδειγμα, είχε επικαλεστεί δορυφορικές λήψεις, που αποδείκνυαν ότι η πυρκαγιά στο Μάτι ήταν εμπρησμός.

Προφανώς για κάποιους αδιευκρίνιστους -ενδέχεται και ακατανόητους- λόγους, η πυρκαγιά που προκαλείται από εμπρησμό, μπορεί να προκαλέσει καταστροφές.

Δηλαδή δεν τα καταφέραμε να σβήσουμε τη φωτιά, γιατί την είχαν βάλει εμπρηστές.

Όμως το ελληνικό πολιτικό προσωπικό συνήθως καταγγέλλει εμπρηστές διότι αν δεν καταγγείλει εμπρηστές, ποιος θα ασχοληθεί μαζί του;

Παίρνει το βαρύγδουπο ύφος “ξέρω αλλά δεν μπορώ να μιλήσω” και κάνει υπαινιγμούς αφήνοντας υπονοούμενα.

Μετά από λίγο, οι καταγγελίες έχουν πέσει στο κενό, αλλά για τον καταγγέλλοντα, τα λίγα λεπτά της δημοσιότητας έχουν κερδηθεί. Και όχι μόνο.

Στην πυρκαγιά του Σέιχ Σου του 1997 χτίστηκαν καριέρες στην καταγγελία διάφορων αυτόκλητων υπερασπιστών του δημοσίου συμφέροντος για οικοπεδοφάγους που θέλουν να εκμεταλλευθούν τα αποτελέσματα της πυρκαγιάς. Αυθαίρετο να έχει χτιστεί στο δάσος δεν εντοπίστηκε. Αντίθετα απαγορεύθηκε να χτίσουν κάποιοι που είχαν νόμιμα δικαίωμα να το κάνουν.

Όλα αυτά δεν υπονοούν ότι μία φωτιά δεν μπορεί να οφείλεται σε εμπρησμό. Προφανώς πολλοί θα μπορούσαν για διάφορους λόγους να βάλουν μία φωτιά. Και για αυτό σε κάθε φωτιά ερευνάται το ενδεχόμενο του εμπρησμού. Και αν δεν ερευνηθεί, οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες είναι υπόλογοι από παράλειψη καθήκοντος μέχρι υπόθαλψη εγκληματία.

Ήταν πάρα πολύ θετικό το γεγονός ότι στην πρόσφατη πυρκαγιά στην Εύβοια οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες δεν οχυρώθηκαν πίσω από την ερμηνεία του εμπρησμού, την οποία ανέσυραν διάφοροι τοπικοί Σέρλοκ Χολμς που καθώς μυρίζονται Ηρόστρατους, προκαλούν στην κοινωνία ένα τεράστιο αίσθημα ανασφάλειας.

Η απόδοση της αδυναμίας των κρατικών μηχανισμών να αντιμετωπίσουν μία κακόβουλη ενέργεια σε βάρος της κοινωνίας, δίνει στους πολίτες τη βεβαιότητα ότι αυτοί που κάνουν την ενέργεια -οι εμπρηστές στη συγκεκριμένη περίπτωση- είναι πιο ισχυροί από τους κρατικούς θεσμούς και οι ίδιοι δεν έχουν κάποιον να τους προστατεύσει.

Οι εμπρηστές καίνε τα δάση, οι “Σέρλοκ Χολμς” καίνε το αίσθημα της ασφάλειας.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία