«Ήταν ζήτημα χρόνου να τραυματιστεί κάποιος φοιτητής μέσα στις συνθήκες στις οποίες διεξάγονται πολλά από τα μαθήματα», δηλώνει στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο 19χρονος φοιτητής που πριν από περίπου 10 ημέρες, έπεσε από το παράθυρο του 3ου ορόφου της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ την ώρα του μαθήματος.

Όπως επισημαίνει, η δήλωση γράφτηκε καθ’ υπαγόρευση στην αδερφή του 19χρονου ο οποίος είναι πολυτραυματίας και παραμένει, όπως αναφέρει «καθηλωμένος στο κρεβάτι της χειρουργικής κλινικής» για την αντιμετώπιση των τραυμάτων που έχουν υποστεί ζωτικά μου όργανα, φορώντας κηδεμόνα για την προστασία του αυχένα μου και γυψονάρθηκα για τα κατάγματα του χεριού μου».

Περιγράφοντας τις συνθήκες μαθήματος που επικρατούν στη Νομική του ΑΠΘ περιγράφει: «βρέθηκα αντιμέτωπος με τη συνήθη ασφυκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους. Με την επιστροφή στην αμιγώς διά ζώσης διδασκαλία και την κατάργηση του υβριδικού μοντέλου έγινε ακόμα φανερότερο το οργανωτικό πρόβλημα της Σχολής, εξαιτίας του οποίου συμπτύχθηκαν τα τμήματα και καταλήξαμε να μην έχουμε μέρος να σταθούμε μέσα στην αίθουσα».

Ο φοιτητής, ευχαρίστησε τους συμφοιτητές του για το κύμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης που «σήκωσαν» για εκείνον και εξέφρασε ένα «μεγάλο και δημόσιο «ευχαριστώ» στον καθηγητή τουΤάσο Παυλόπουλο, ο οποίος όπως μαρτυρά ο 19χρονος «στέκεται στο πλευρό της οικογένειάς μου, επιδεικνύοντας συγκινητική αλληλεγγύη, αυταπάρνηση και αγάπη».

Με αγωνία αναμένει τα αποτελέσματα της του μαγνητικής εξέτασης και σημειώνει πως μέχρι τώρα δεν έχει υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.

Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση του 19χρονου φοιτητή Νομικής:

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω...

Όπως κάθε μέρα, πήγα στη Σχολή για να παρακολουθήσω τα μαθήματά μου και βρέθηκα αντιμέτωπος με τη συνήθη ασφυκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους. Με την επιστροφή στην αμιγώς διά ζώσης διδασκαλία και την κατάργηση του υβριδικού μοντέλου έγινε ακόμα φανερότερο το οργανωτικό πρόβλημα της Σχολής, εξαιτίας του οποίου συμπτύχθηκαν τα τμήματα και καταλήξαμε να μην έχουμε μέρος να σταθούμε μέσα στην αίθουσα. Δυστυχώς ήταν ζήτημα χρόνου να τραυματιστεί κάποιος φοιτητής μέσα στις συνθήκες στις οποίες διεξάγονται πολλά από τα μαθήματα. Το ότι ήμουν εγώ αυτός ήταν τυχαίο γεγονός, όπως και από τύχη και τη βοήθεια του Θεού μπορώ αυτή τη στιγμή και επικοινωνώ μαζί σας.

Είμαι, όμως, πολυτραυματίας. Παραμένω καθηλωμένος στο κρεβάτι της χειρουργικής κλινικής για την αντιμετώπιση των τραυμάτων που έχουν υποστεί ζωτικά μου όργανα, φορώντας κηδεμόνα για την προστασία του αυχένα μου και γυψονάρθηκα για τα κατάγματα του χεριού μου. Δεν έχω υποβληθεί ακόμη σε κάποια χειρουργική επέμβαση. Αναμένω, όμως, με αγωνία τα αποτελέσματα της μαγνητικής στην οποία πρόκειται να υποβληθώ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και όσους νοιάστηκαν από την πρώτη στιγμή για την πορεία της υγείας μου.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλω και στους συναδέλφους μου καθώς και στον Φοιτητικό Σύλλογο της Σχολής για τη συμπαράσταση και υποστήριξή τους. Τέλος, ένα μεγάλο και δημόσιο «ευχαριστώ» είναι το λιγότερο που έχω να πω στον καθηγητή μου, κ. Τάσο Παυλόπουλο, ο οποίος στέκεται στο πλευρό της οικογένειάς μου, επιδεικνύοντας συγκινητική αλληλεγγύη, αυταπάρνηση και αγάπη. Αυτό που ελπίζω πλέον είναι τουλάχιστον να μην αποβεί μάταιο ό,τι μου συνέβη και μέσα από τον δικό μου αγώνα για ζωή να δικαιωθεί ο αγώνας όλης της φοιτητικής κοινότητας για αξιοπρεπείς συνθήκες σπουδών!

(Το κείμενο γράφτηκε καθ’ υπαγόρευση στην αδερφή μου)».