Όταν το Hippie Trail σταματούσε στις φυλακές Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης
Οι διαδρομές των Δυτικών προς την Ινδία μέσα από τα αρχεία των φυλακών της εποχής
16/07/2021 13:44
πόΑπό τα μέσα της δεκαετίας του ’60, και την άνοδο της Αντικουλτούρας σε Αμερική και Ευρώπη, χιλιάδες νέοι, και κάποιοι όχι τόσο νέοι, από την Αμερική και την Ευρώπη, βγήκαν στους δρόμους και ξεκίνησαν να κατευθύνεται προς τα ανατολικά, ταξιδεύοντας προς την Ινδία, σε ένα τρόπον τινά προσκύνημα, στο τέλος του οποίου, όπως λέγανε οι φήμες, υπήρχε η καλύτερη κάνναβή του κόσμου.
Σε μια εποχή που οι ίδιοι οι ταξιδιώτες είχαν πολύ λίγα χρήματα, αλλά και τα αεροπορικά εισιτήρια ήταν ακόμα πολύ ακριβά, ο μόνος τρόπος για να φτάσουν στην Ινδία ή στους άλλους προορισμούς, ήταν οδικά, περνώντας σχεδόν την μισή Ασία σε μια εποχή που οι συγκοινωνίες ήταν και αυτές πολύ πιο δύσκολες.
Το ταξίδι γινόταν είτε με δικά τους οχήματα, (πολλά εκ των οποίων τα πασίγνωστα VW Kombi, τα οποία αποτέλεσαν και σύμβολο της «γενιάς των λουλουδιών») είτε με ειδικά ναυλωμένα λεωφορεία. Άλλοι πάλι έκαναν οτοστόπ, αλλά χρησιμοποιούσαν και τις δημόσιες συγκοινωνίες, που ήταν πολύ φτηνές στις χώρες που ταξίδευαν. Μία από αυτές τις χώρες ήταν και η Ελλάδα, όπου άλλοι έμεναν περισσότερο, άλλοι λιγότερο.Ο δρόμος τους όμως τους έφερνε πάντα στους Κήπους, για να περάσουν στην Τουρκία και να φτάσουν στην Κωνσταντινούπολη, από όπου ξεκινούσε πραγματικά το λεγόμενο hippie trail, ή overland.
Όντας όμως παιδιά της αντικουλτούρας, και λάτρεις της μαριχουάνας, πολλές φορές οι στάσεις τους στη χώρα μας κρατούσαν κάπως παραπάνω, ως φιλοξενούμενοι του Ελληνικού κράτους στις φυλακές Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης, μιας και εντοπιζόταν είτε να προσπαθούν να μπουν, είτε να προσπαθούν να βγουν από τη χώρα μας, κατέχοντας ποσότητες, συνήθως για ιδία χρήση.
Μερικές από τις υποθέσεις που «αλιεύσαμε» από τα αρχεία των φυλακών, που βρίσκονται στο Παράρτημα Κομοτηνής στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, που αφορούν το 1968 και το 1969, δείχνουν πως η περιοχή μας αποτελούσε πέρασμα για τους ταξιδιώτες που ήθελαν να ζήσουμε μια διαφορετική εμπειρία, να γνωρίσουν νέους τόπους ή να ξεφύγουν από τους περιορισμούς που έβλεπαν να τους επιβάλλουν οι μεγαλύτεροί τους, κατά των οποίων επαναστατούσαν.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Σε μια εποχή που οι ίδιοι οι ταξιδιώτες είχαν πολύ λίγα χρήματα, αλλά και τα αεροπορικά εισιτήρια ήταν ακόμα πολύ ακριβά, ο μόνος τρόπος για να φτάσουν στην Ινδία ή στους άλλους προορισμούς, ήταν οδικά, περνώντας σχεδόν την μισή Ασία σε μια εποχή που οι συγκοινωνίες ήταν και αυτές πολύ πιο δύσκολες.
Το ταξίδι γινόταν είτε με δικά τους οχήματα, (πολλά εκ των οποίων τα πασίγνωστα VW Kombi, τα οποία αποτέλεσαν και σύμβολο της «γενιάς των λουλουδιών») είτε με ειδικά ναυλωμένα λεωφορεία. Άλλοι πάλι έκαναν οτοστόπ, αλλά χρησιμοποιούσαν και τις δημόσιες συγκοινωνίες, που ήταν πολύ φτηνές στις χώρες που ταξίδευαν. Μία από αυτές τις χώρες ήταν και η Ελλάδα, όπου άλλοι έμεναν περισσότερο, άλλοι λιγότερο.Ο δρόμος τους όμως τους έφερνε πάντα στους Κήπους, για να περάσουν στην Τουρκία και να φτάσουν στην Κωνσταντινούπολη, από όπου ξεκινούσε πραγματικά το λεγόμενο hippie trail, ή overland.
Όντας όμως παιδιά της αντικουλτούρας, και λάτρεις της μαριχουάνας, πολλές φορές οι στάσεις τους στη χώρα μας κρατούσαν κάπως παραπάνω, ως φιλοξενούμενοι του Ελληνικού κράτους στις φυλακές Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης, μιας και εντοπιζόταν είτε να προσπαθούν να μπουν, είτε να προσπαθούν να βγουν από τη χώρα μας, κατέχοντας ποσότητες, συνήθως για ιδία χρήση.
Μερικές από τις υποθέσεις που «αλιεύσαμε» από τα αρχεία των φυλακών, που βρίσκονται στο Παράρτημα Κομοτηνής στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, που αφορούν το 1968 και το 1969, δείχνουν πως η περιοχή μας αποτελούσε πέρασμα για τους ταξιδιώτες που ήθελαν να ζήσουμε μια διαφορετική εμπειρία, να γνωρίσουν νέους τόπους ή να ξεφύγουν από τους περιορισμούς που έβλεπαν να τους επιβάλλουν οι μεγαλύτεροί τους, κατά των οποίων επαναστατούσαν.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
πόΑπό τα μέσα της δεκαετίας του ’60, και την άνοδο της Αντικουλτούρας σε Αμερική και Ευρώπη, χιλιάδες νέοι, και κάποιοι όχι τόσο νέοι, από την Αμερική και την Ευρώπη, βγήκαν στους δρόμους και ξεκίνησαν να κατευθύνεται προς τα ανατολικά, ταξιδεύοντας προς την Ινδία, σε ένα τρόπον τινά προσκύνημα, στο τέλος του οποίου, όπως λέγανε οι φήμες, υπήρχε η καλύτερη κάνναβή του κόσμου.
Σε μια εποχή που οι ίδιοι οι ταξιδιώτες είχαν πολύ λίγα χρήματα, αλλά και τα αεροπορικά εισιτήρια ήταν ακόμα πολύ ακριβά, ο μόνος τρόπος για να φτάσουν στην Ινδία ή στους άλλους προορισμούς, ήταν οδικά, περνώντας σχεδόν την μισή Ασία σε μια εποχή που οι συγκοινωνίες ήταν και αυτές πολύ πιο δύσκολες.
Το ταξίδι γινόταν είτε με δικά τους οχήματα, (πολλά εκ των οποίων τα πασίγνωστα VW Kombi, τα οποία αποτέλεσαν και σύμβολο της «γενιάς των λουλουδιών») είτε με ειδικά ναυλωμένα λεωφορεία. Άλλοι πάλι έκαναν οτοστόπ, αλλά χρησιμοποιούσαν και τις δημόσιες συγκοινωνίες, που ήταν πολύ φτηνές στις χώρες που ταξίδευαν. Μία από αυτές τις χώρες ήταν και η Ελλάδα, όπου άλλοι έμεναν περισσότερο, άλλοι λιγότερο.Ο δρόμος τους όμως τους έφερνε πάντα στους Κήπους, για να περάσουν στην Τουρκία και να φτάσουν στην Κωνσταντινούπολη, από όπου ξεκινούσε πραγματικά το λεγόμενο hippie trail, ή overland.
Όντας όμως παιδιά της αντικουλτούρας, και λάτρεις της μαριχουάνας, πολλές φορές οι στάσεις τους στη χώρα μας κρατούσαν κάπως παραπάνω, ως φιλοξενούμενοι του Ελληνικού κράτους στις φυλακές Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης, μιας και εντοπιζόταν είτε να προσπαθούν να μπουν, είτε να προσπαθούν να βγουν από τη χώρα μας, κατέχοντας ποσότητες, συνήθως για ιδία χρήση.
Μερικές από τις υποθέσεις που «αλιεύσαμε» από τα αρχεία των φυλακών, που βρίσκονται στο Παράρτημα Κομοτηνής στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, που αφορούν το 1968 και το 1969, δείχνουν πως η περιοχή μας αποτελούσε πέρασμα για τους ταξιδιώτες που ήθελαν να ζήσουμε μια διαφορετική εμπειρία, να γνωρίσουν νέους τόπους ή να ξεφύγουν από τους περιορισμούς που έβλεπαν να τους επιβάλλουν οι μεγαλύτεροί τους, κατά των οποίων επαναστατούσαν.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Σε μια εποχή που οι ίδιοι οι ταξιδιώτες είχαν πολύ λίγα χρήματα, αλλά και τα αεροπορικά εισιτήρια ήταν ακόμα πολύ ακριβά, ο μόνος τρόπος για να φτάσουν στην Ινδία ή στους άλλους προορισμούς, ήταν οδικά, περνώντας σχεδόν την μισή Ασία σε μια εποχή που οι συγκοινωνίες ήταν και αυτές πολύ πιο δύσκολες.
Το ταξίδι γινόταν είτε με δικά τους οχήματα, (πολλά εκ των οποίων τα πασίγνωστα VW Kombi, τα οποία αποτέλεσαν και σύμβολο της «γενιάς των λουλουδιών») είτε με ειδικά ναυλωμένα λεωφορεία. Άλλοι πάλι έκαναν οτοστόπ, αλλά χρησιμοποιούσαν και τις δημόσιες συγκοινωνίες, που ήταν πολύ φτηνές στις χώρες που ταξίδευαν. Μία από αυτές τις χώρες ήταν και η Ελλάδα, όπου άλλοι έμεναν περισσότερο, άλλοι λιγότερο.Ο δρόμος τους όμως τους έφερνε πάντα στους Κήπους, για να περάσουν στην Τουρκία και να φτάσουν στην Κωνσταντινούπολη, από όπου ξεκινούσε πραγματικά το λεγόμενο hippie trail, ή overland.
Όντας όμως παιδιά της αντικουλτούρας, και λάτρεις της μαριχουάνας, πολλές φορές οι στάσεις τους στη χώρα μας κρατούσαν κάπως παραπάνω, ως φιλοξενούμενοι του Ελληνικού κράτους στις φυλακές Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης, μιας και εντοπιζόταν είτε να προσπαθούν να μπουν, είτε να προσπαθούν να βγουν από τη χώρα μας, κατέχοντας ποσότητες, συνήθως για ιδία χρήση.
Μερικές από τις υποθέσεις που «αλιεύσαμε» από τα αρχεία των φυλακών, που βρίσκονται στο Παράρτημα Κομοτηνής στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, που αφορούν το 1968 και το 1969, δείχνουν πως η περιοχή μας αποτελούσε πέρασμα για τους ταξιδιώτες που ήθελαν να ζήσουμε μια διαφορετική εμπειρία, να γνωρίσουν νέους τόπους ή να ξεφύγουν από τους περιορισμούς που έβλεπαν να τους επιβάλλουν οι μεγαλύτεροί τους, κατά των οποίων επαναστατούσαν.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
ΣΧΟΛΙΑ