Τι συνέβη λοιπόν στις ευρωεκλογές;

Νίκησε η αποχή και έχασαν τα τρία προπορευόμενα κόμματα με τέτοιο τρόπο που δεν μπορούν να παραπλανήσουν τους πολίτες περί του αντιθέτου. Πήραν ποσοστά πολύ πιο κάτω από τους διακηρυγμένους στόχους τους. Το δεξιότερο της ΝΔ φάσμα τονώθηκε εμφατικά και το ένδοξο ΚΚΕ πήρε ικανοποιητικά ποσοστά και έτερον ουδέν.

Ας δούμε κάποια στοιχεία της επόμενης ημέρας:

Ο Μητσοτάκης πλήρωσε κυρίως την ακρίβεια και την απομάκρυνση από το κομμάτι των ψηφοφόρων του που είναι «δεξιοί σκέτα» και λιγότερο τα ομόφυλα ζευγάρια.

Βέβαια τώρα θα ακούει τις συμβουλές των τοτέμ του κόμματος πως το παράκανε με τη στροφή στο κέντρο που χάρισε ακροατήριο στον Βελόπουλο, στη Νίκη και στην Λατινοπούλου, αλλά το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι πως έχει μπει στην καταραμένη για κάθε κυβέρνηση δεύτερη τετραετία, για την οποία η παράδοση της μεταπολίτευσης λέει πως η κριτική και η καχυποψία των πολιτών μεγαλώνει και πως τα γεγονότα «πυκνώνουν φέρνοντας ταχύτατη φθορά στους κυβερνώντες.

Μόνο που αυτή τη φορά δεν υπάρχει ο ηγέτης στην αντιπολίτευση που θα εμπνεύσει πλατιές μάζες, θα κινητοποιήσει και θα συσπειρώσει. Με δεδομένο πως στις χθεσινές εκλογές κανείς από τα τρία προπορευόμενα κόμματα δεν νίκησε και πως μετά βίας το άθροισμα των ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ φτάνει τα ποσοστά της ΝΔ, μπορούμε να υποστηρίξουμε πως ο Μητσοτάκης μέσα στο 2024 τουλάχιστον, δεν θα έχει αντιπάλους τόσο τα κόμματα αριστερότερά του , όσο τους πολίτες.

Δεξιότερα οι εξελίξεις είναι πολύ πιο σοβαρές και αποτελούν ίσως τον βασικό πονοκέφαλο πια της ΝΔ.

Τόσο ο Στέφανος Κασσελάκης που πήρε ποσοστό κατά τρεις εκατοστιαίες μονάδες μικρότερο από το καταστροφικό 17,8 % που ανάγκασε τον Αλ.Τσίπρα σε παραίτηση, όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης που δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τη περιδίνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τα καινοφανή καμώματα του νέου αρχηγού του και περιορίστηκε στην τρίτη και καταϊδρωμένη θέση, σήμερα τουλάχιστον δεν δείχνουν ιδιαίτερη δυναμική εφόδου προς την εξουσία.

Στα συνέδρια τους θα έχουν όλο τον χρόνο να δουν αν η κεντροαριστερά μπορεί να βρει συνεργασίες και ενότητα ή αν τελικά το πρόβλημα αφορά στην επάρκεια της ηγεσίας.

Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό κατά την άποψή μας:

Το βράδι χθες άκουγα στα κανάλια αναλύσεις για την «αδιάφορη νεολαία» που «απορρίπτει» την πολιτική ή την προσλαμβάνει «με στρεβλό τρόπο» μέσα από τα tik tok και τα social media και προτίμησε να πάει για μπάνιο αντί να ψηφίσει.

Είναι όμως οι ίδιοι νέοι που τρέχουν να ακούσουν και να αποθεώσουν τους οικολόγους Coldplay: Που ικανοποιούνται μαθαίνοντας πως τα μέλη αυτής της χαρισματικής μουσικής μπάντας από την Βρετανία μειώνουν τις εκπομπές ρύπων στις συναυλίες τους, προωθούν ηλεκτρικά ποδήλατα, πίστες φόρτισης μέσω χορού, ανακυκλώσιμα βραχιολάκια LED ενώ μετακινούνται με τρένο.

Γιατί να μην ασχοληθεί ο νέος με τις τραγουδάρες και τις απόψεις των Coldplay; Για να μάθει ποιος πολιτικός έχει πιο ακριβό σπίτι ή το καλύτερο βίντεο στο TikTok και να ακούσει τις μαντινάδες του Μητσοτάκη και το πόθεν έσχες του Κασσελάκη;

Η χθεσινή στάση των νέων 17-24 ετών στις ευρωεκλογές την οποία μανιωδώς αναλύουν οι «γνωρίζοντες» δεν εξηγείται μονόπλευρα με τις θεωρίες περί «μπαχαλάκηδων» και «χαβαλέδων».

Οι αυτάρεσκες αναλύσεις των ηλικιωμένων πολιτικών, δημοσιογράφων και αναλυτών δεν χωρούν τον αναστεναγμό των παιδιών που αρχίζουν τώρα τη ζωή τους γνωρίζοντας ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα καταργήσει τα επαγγέλματα για τα ποια σπούδασαν, ότι η κλιματική θα κάνει τη ζωή τους αφόρητη και ότι μέσα κι έξω από την Ελλάδα η ζωη είναι πολύ δύσκολη.