Οι ασθένειες της εξουσίας

 14/04/2019 20:00

Το σύστημα εξουσίας γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα, δεν κατάφερε να ξεφύγει από την ασθένεια που προσβάλλει το περιβάλλον όλων των ηγετών που αρέσκονται να διοικούν συγκεντρωτικά ως απόλυτοι άρχοντες.


Μια ασθένεια, που αναπτύσσει τρία συμπτώματα:

Πρώτο, η ενίσχυση του πρωθυπουργοκεντρικού μοντέλου με την μεταφορά της εξουσίας στα χέρια ενός μικρού- κλειστού πυρήνα συνεργατών του ηγέτη, που σταδιακά μετατρέπονται από βοηθούς σε…κολλητούς- αυλικούς.

Δεύτερο, η στρέβλωση στην αντίληψη της πραγματικότητας, καθώς οι κολλητοί-αυλικοί θέλοντας να είναι αρεστοί στον ηγέτη, φιλτράρουν την εικόνα που φτάνει σε αυτόν καλλιεργώντας του την εντύπωση ότι όλα πηγαίνουν ρολόι, ότι ο κόσμος τον αποδέχεται και τον χειροκροτεί και πως η... βασιλεία του δεν κινδυνεύει.  

Τρίτο, η χρήση όχι μόνον των θεμιτών, αλλά και των αθέμιτων μέσων για την προώθηση των συμφερόντων του ηγέτη. Αναφέρομαι φυσικά στην αξιοποίηση μηχανισμών που θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητοι, στην διαπλοκή με συμφέροντα, εν γένει στη λειτουργία με βάση τη λογική «το κράτος είμαι εγώ και οι δικοί μου».

Είναι πολύ λυπηρό που η ασθένεια της εξουσίας χτύπησε τον πυρήνα του Μαξίμου σχετικά νωρίς, καθώς συνήθως τα συμπτώματα εμφανίζονται κατά την δεύτερη τετραετία ενός συστήματος εξουσίας, αλλά δεν θα σταθούμε εκεί.

Αυτό που έχει σημασία είναι αφενός να μην απορούμε με αυτά που βλέπουμε, αφετέρου να είμαστε έτοιμοι για να δούμε και να ζήσουμε ακόμη περισσότερα τους επόμενους μήνες.

Θα δούμε επίμονες και συνεχείς απόπειρες χρησιμοποίησης της δικαιοσύνης, της αστυνομίας, των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους.

Θα δούμε απίστευτη ένταση της σκανδαλολογίας με στοχευμένη λασπολογία κατά κάποιων κι επίσης στοχευμένη ασυλία υπέρ άλλων.

Θα δούμε στραβά μάτια σε Ρουβίκωνες και Εξάρχεια, αλλά προληπτικές διώξεις και μπλόκα σε αντιφρονούντες.

Θα αντιληφθούμε παιχνίδια κάτω από το τραπέζι με πρόθυμους επιχειρηματίες και κυνήγι των μη δεκτικών σε…συνεννοήσεις.

Θα διαβάζουμε για διορισμούς χιλιάδων ατόμων στο πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο και μάλιστα με «πειραγμένες» προϋποθέσεις, ώστε να ξεφεύγουν από τις προδιαγραφές των αδιάβλητων διαγωνισμών του ΑΣΕΠ και να κλείνουν το μάτι σε όσους αναζητούν την ευκαιρία τους να… βολευτούν στο κράτος.

Θα μαθαίνουμε για ταξίματα επιπλέον παροχών αλλά και θα δούμε κυβερνητικές αποφάσεις για επιδόματα, βοηθήματα, χαριστικές χρηματοδοτήσεις και λοιπά φιλολαϊκά μέτρα που θα προγραμματιστούν να εκταμιευτούν από την επόμενη κυβέρνηση…

Και στο παρελθόν ακούγαμε για «καμένη γη», αλλά αυτή τη φορά θα το ζήσουμε με όλη την σημασία της φράσης. Κι όχι μόνον καμένη, αλλά και ναρκοθετημένη ώστε να είναι τελείως δεμένα τα χέρια των επόμενων.

Ας προσέχαμε.


**********************************************************************************************************************


* Στους ΣΥΡΙΖΑίους που ανησυχούσαν με τις δημοσκοπήσεις και τη διόγκωση του αντικυβερνητικού κλίματος, η καθησυχαστική απάντηση της ηγεσίας ήταν: «θα βγει το σκάνδαλο Novartis και θα επιδράσει καταλυτικά…». 

Ωστόσο από τα μέχρι στιγμής στοιχεία, το συμπέρασμα είναι μια τρύπα στο νερό. Οι… υψηλές στοχεύσεις (Βενιζέλος, Πικραμμένος κ.λπ.) παρέμειναν ανέγγιχτοι, ενώ τραβηγμένη τελείως από τα μαλλιά είναι η περίπτωση Λοβέρδου. (Από τη στιγμή που δεν βρέθηκαν ίχνη χρήματος, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία για ξέπλυμα που θα μπορούσε να του αποδοθεί. Έτσι, αρκούνται σε γενικές κι αόριστες κατηγορίες που είναι ήδη παραγραμμένες, οι οποίες όμως τους δίνουν το επιχείρημα: ψηφίστε μας για να μην παραγραφούν…).


Μετά το «φιάσκο» Λοβέρδου, τα ροζ παπαγαλάκια προσπαθούν να κρατήσουν ανεβασμένο το ηθικό των δικών τους, ενημερώνοντάς τους ότι … «έρχεται η ώρα του Άδωνι» και πως «βρέθηκαν στοιχεία για την πορεία του χρήματος από την Novartis μέχρι τις διαφημιστικές εταιρείες και σύντομα θα υπάρξουν συγκλονιστικές αποκαλύψεις…».

Να ενημερώσω επίσης ότι περί Αβραμόπουλου και αντιγριπικών εμβολίων, ουδείς λόγος. Δεν τους εξυπηρετεί η ανάμιξη του ονόματος του επιτρόπου, οπότε όλα καλά έγιναν…

* Ο αχταρμάς δεν προσφέρει πολυσυλλεκτικότητα. Μάλλον... πολυαπωθητικότητα προκαλεί.

Για παράδειγμα το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ που λαμβάνει και το προσωνύμιο της «Προοδευτικής συνεργασίας» και στο οποίο χωρούν από τον Γραικό μέχρι τον Κουρουμπλή και την Κουντουρά, από τον Κόκκαλη μέχρι τον Λάμπρου κι από την 90χρονη Ιταλίδα -σύμβολο της αριστεράς- Καστελίνα μέχρι τον Αγτσίδη. Το ότι δεν υπάρχει ούτε ένας Θεσσαλονικιός στους 42 υποψηφίους είναι παράξενο (μη μου πει κανείς για τον αθλητή), αλλά ας μην το κάνουμε θέμα γιατί υπάρχουν σημαντικότερα αυτού να ασχοληθούμε. Όπως για παράδειγμα το ποιος θα είναι- συμβολικά- ο πολιτικά επικεφαλής του ψηφοδελτίου, που θα μπορέσει να σταθεί απέναντι στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη που επέλεξε ο αρχηγός της ΝΔ. Πρώτη επιλογή του πρωθυπουργού ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος έκοψε κάθε συζήτηση (προτιμάει επίτροπος). Το μπαλάκι πλέον πήγε στα χέρια του Αλέξη Χαρίτση, που αν δεν το κρατήσει θα βρεθεί σε αυτά του Γιάννη Δραγασάκη.


* Μποναμάς στους εργαζόμενους της ΕΡΤ ως επιβράβευση των υπηρεσιών τους, θεωρείται η υπογραφή της υπουργικής απόφασης με την οποία τους παρέχονται μισθοί και ασφαλιστικές εισφορές για την διετία που – λόγω μαύρου- δεν εργάζονταν. Τα χρήματα που συνολικά ξεπερνούν τα εξήντα εκατομμύρια, θα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό της ΕΡΤ των επόμενων χρόνων.

Ωραία πράγματα. Όπως ωραία είναι και η προκήρυξη πρόσληψης 52 δημοσιογράφων- και λοιπών- στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (έτερος πυλώνας της κυβερνητικής προπαγάνδας) με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το γεγονός πως προϋπόθεση για την διεκδίκηση της θέσης είναι η προηγούμενη εργασία στην ίδια υπηρεσία ως συμβασιούχος, φανερώνει το στημένο του εν λόγω «διαγωνισμού».   


* «Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται» λέει η παροιμία που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του πάλαι ποτέ μεγάλου και νυν μικρού ΠΑΣΟΚ, στο οποίο οι σημερινοί ισχυροί επιχειρούν να φορτώσουν και κρίματα που δεν έχει, ώστε να διώξουν από πάνω τους τις δικές τους ευθύνες.

Ακούω συνεχώς για το άρθρο 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών και του αντίστοιχου νόμου που πολλοί εξακολουθούν να αποκαλούν άρθρο και νόμο Βενιζέλου.

Η αλήθεια είναι ότι το 2001 που αναθεωρήθηκε το Σύνταγμα και το 2003 που τροποποιήθηκε ό νόμος περί ευθύνης υπουργών, το άρθρο 86 και ο νόμος ψηφίστηκαν τόσο από το ΠΑΣΟΚ, όσο κι από τη Νέα Δημοκρατία και τον Συνασπισμό. Επίσης, το 2007 που αναθεωρήθηκε πάλι το Σύνταγμα, το ΠΑΣΟΚ δεν συμμετείχε και την αναθεώρηση την έκαναν από κοινού Νέα Δημοκρατία και Συνασπισμός και δεν άλλαξαν το άρθρο 86 και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά τα διατήρησαν ως είχαν -άρα έχουν την πλήρη ευθύνη για το ότι ισχύουν μέχρι σήμερα. Α, και ότι ο νόμος για το ξέπλυμα που με την αξιοποίησή του αποκαλύφτηκαν οι Άκης και Γιάννος, ήταν νόμος ΠΑΣΟΚ του 2011.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 14 Απριλίου 2019.

Το σύστημα εξουσίας γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα, δεν κατάφερε να ξεφύγει από την ασθένεια που προσβάλλει το περιβάλλον όλων των ηγετών που αρέσκονται να διοικούν συγκεντρωτικά ως απόλυτοι άρχοντες.


Μια ασθένεια, που αναπτύσσει τρία συμπτώματα:

Πρώτο, η ενίσχυση του πρωθυπουργοκεντρικού μοντέλου με την μεταφορά της εξουσίας στα χέρια ενός μικρού- κλειστού πυρήνα συνεργατών του ηγέτη, που σταδιακά μετατρέπονται από βοηθούς σε…κολλητούς- αυλικούς.

Δεύτερο, η στρέβλωση στην αντίληψη της πραγματικότητας, καθώς οι κολλητοί-αυλικοί θέλοντας να είναι αρεστοί στον ηγέτη, φιλτράρουν την εικόνα που φτάνει σε αυτόν καλλιεργώντας του την εντύπωση ότι όλα πηγαίνουν ρολόι, ότι ο κόσμος τον αποδέχεται και τον χειροκροτεί και πως η... βασιλεία του δεν κινδυνεύει.  

Τρίτο, η χρήση όχι μόνον των θεμιτών, αλλά και των αθέμιτων μέσων για την προώθηση των συμφερόντων του ηγέτη. Αναφέρομαι φυσικά στην αξιοποίηση μηχανισμών που θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητοι, στην διαπλοκή με συμφέροντα, εν γένει στη λειτουργία με βάση τη λογική «το κράτος είμαι εγώ και οι δικοί μου».

Είναι πολύ λυπηρό που η ασθένεια της εξουσίας χτύπησε τον πυρήνα του Μαξίμου σχετικά νωρίς, καθώς συνήθως τα συμπτώματα εμφανίζονται κατά την δεύτερη τετραετία ενός συστήματος εξουσίας, αλλά δεν θα σταθούμε εκεί.

Αυτό που έχει σημασία είναι αφενός να μην απορούμε με αυτά που βλέπουμε, αφετέρου να είμαστε έτοιμοι για να δούμε και να ζήσουμε ακόμη περισσότερα τους επόμενους μήνες.

Θα δούμε επίμονες και συνεχείς απόπειρες χρησιμοποίησης της δικαιοσύνης, της αστυνομίας, των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους.

Θα δούμε απίστευτη ένταση της σκανδαλολογίας με στοχευμένη λασπολογία κατά κάποιων κι επίσης στοχευμένη ασυλία υπέρ άλλων.

Θα δούμε στραβά μάτια σε Ρουβίκωνες και Εξάρχεια, αλλά προληπτικές διώξεις και μπλόκα σε αντιφρονούντες.

Θα αντιληφθούμε παιχνίδια κάτω από το τραπέζι με πρόθυμους επιχειρηματίες και κυνήγι των μη δεκτικών σε…συνεννοήσεις.

Θα διαβάζουμε για διορισμούς χιλιάδων ατόμων στο πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο και μάλιστα με «πειραγμένες» προϋποθέσεις, ώστε να ξεφεύγουν από τις προδιαγραφές των αδιάβλητων διαγωνισμών του ΑΣΕΠ και να κλείνουν το μάτι σε όσους αναζητούν την ευκαιρία τους να… βολευτούν στο κράτος.

Θα μαθαίνουμε για ταξίματα επιπλέον παροχών αλλά και θα δούμε κυβερνητικές αποφάσεις για επιδόματα, βοηθήματα, χαριστικές χρηματοδοτήσεις και λοιπά φιλολαϊκά μέτρα που θα προγραμματιστούν να εκταμιευτούν από την επόμενη κυβέρνηση…

Και στο παρελθόν ακούγαμε για «καμένη γη», αλλά αυτή τη φορά θα το ζήσουμε με όλη την σημασία της φράσης. Κι όχι μόνον καμένη, αλλά και ναρκοθετημένη ώστε να είναι τελείως δεμένα τα χέρια των επόμενων.

Ας προσέχαμε.


**********************************************************************************************************************


* Στους ΣΥΡΙΖΑίους που ανησυχούσαν με τις δημοσκοπήσεις και τη διόγκωση του αντικυβερνητικού κλίματος, η καθησυχαστική απάντηση της ηγεσίας ήταν: «θα βγει το σκάνδαλο Novartis και θα επιδράσει καταλυτικά…». 

Ωστόσο από τα μέχρι στιγμής στοιχεία, το συμπέρασμα είναι μια τρύπα στο νερό. Οι… υψηλές στοχεύσεις (Βενιζέλος, Πικραμμένος κ.λπ.) παρέμειναν ανέγγιχτοι, ενώ τραβηγμένη τελείως από τα μαλλιά είναι η περίπτωση Λοβέρδου. (Από τη στιγμή που δεν βρέθηκαν ίχνη χρήματος, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία για ξέπλυμα που θα μπορούσε να του αποδοθεί. Έτσι, αρκούνται σε γενικές κι αόριστες κατηγορίες που είναι ήδη παραγραμμένες, οι οποίες όμως τους δίνουν το επιχείρημα: ψηφίστε μας για να μην παραγραφούν…).


Μετά το «φιάσκο» Λοβέρδου, τα ροζ παπαγαλάκια προσπαθούν να κρατήσουν ανεβασμένο το ηθικό των δικών τους, ενημερώνοντάς τους ότι … «έρχεται η ώρα του Άδωνι» και πως «βρέθηκαν στοιχεία για την πορεία του χρήματος από την Novartis μέχρι τις διαφημιστικές εταιρείες και σύντομα θα υπάρξουν συγκλονιστικές αποκαλύψεις…».

Να ενημερώσω επίσης ότι περί Αβραμόπουλου και αντιγριπικών εμβολίων, ουδείς λόγος. Δεν τους εξυπηρετεί η ανάμιξη του ονόματος του επιτρόπου, οπότε όλα καλά έγιναν…

* Ο αχταρμάς δεν προσφέρει πολυσυλλεκτικότητα. Μάλλον... πολυαπωθητικότητα προκαλεί.

Για παράδειγμα το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ που λαμβάνει και το προσωνύμιο της «Προοδευτικής συνεργασίας» και στο οποίο χωρούν από τον Γραικό μέχρι τον Κουρουμπλή και την Κουντουρά, από τον Κόκκαλη μέχρι τον Λάμπρου κι από την 90χρονη Ιταλίδα -σύμβολο της αριστεράς- Καστελίνα μέχρι τον Αγτσίδη. Το ότι δεν υπάρχει ούτε ένας Θεσσαλονικιός στους 42 υποψηφίους είναι παράξενο (μη μου πει κανείς για τον αθλητή), αλλά ας μην το κάνουμε θέμα γιατί υπάρχουν σημαντικότερα αυτού να ασχοληθούμε. Όπως για παράδειγμα το ποιος θα είναι- συμβολικά- ο πολιτικά επικεφαλής του ψηφοδελτίου, που θα μπορέσει να σταθεί απέναντι στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη που επέλεξε ο αρχηγός της ΝΔ. Πρώτη επιλογή του πρωθυπουργού ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος έκοψε κάθε συζήτηση (προτιμάει επίτροπος). Το μπαλάκι πλέον πήγε στα χέρια του Αλέξη Χαρίτση, που αν δεν το κρατήσει θα βρεθεί σε αυτά του Γιάννη Δραγασάκη.


* Μποναμάς στους εργαζόμενους της ΕΡΤ ως επιβράβευση των υπηρεσιών τους, θεωρείται η υπογραφή της υπουργικής απόφασης με την οποία τους παρέχονται μισθοί και ασφαλιστικές εισφορές για την διετία που – λόγω μαύρου- δεν εργάζονταν. Τα χρήματα που συνολικά ξεπερνούν τα εξήντα εκατομμύρια, θα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό της ΕΡΤ των επόμενων χρόνων.

Ωραία πράγματα. Όπως ωραία είναι και η προκήρυξη πρόσληψης 52 δημοσιογράφων- και λοιπών- στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (έτερος πυλώνας της κυβερνητικής προπαγάνδας) με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το γεγονός πως προϋπόθεση για την διεκδίκηση της θέσης είναι η προηγούμενη εργασία στην ίδια υπηρεσία ως συμβασιούχος, φανερώνει το στημένο του εν λόγω «διαγωνισμού».   


* «Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται» λέει η παροιμία που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του πάλαι ποτέ μεγάλου και νυν μικρού ΠΑΣΟΚ, στο οποίο οι σημερινοί ισχυροί επιχειρούν να φορτώσουν και κρίματα που δεν έχει, ώστε να διώξουν από πάνω τους τις δικές τους ευθύνες.

Ακούω συνεχώς για το άρθρο 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών και του αντίστοιχου νόμου που πολλοί εξακολουθούν να αποκαλούν άρθρο και νόμο Βενιζέλου.

Η αλήθεια είναι ότι το 2001 που αναθεωρήθηκε το Σύνταγμα και το 2003 που τροποποιήθηκε ό νόμος περί ευθύνης υπουργών, το άρθρο 86 και ο νόμος ψηφίστηκαν τόσο από το ΠΑΣΟΚ, όσο κι από τη Νέα Δημοκρατία και τον Συνασπισμό. Επίσης, το 2007 που αναθεωρήθηκε πάλι το Σύνταγμα, το ΠΑΣΟΚ δεν συμμετείχε και την αναθεώρηση την έκαναν από κοινού Νέα Δημοκρατία και Συνασπισμός και δεν άλλαξαν το άρθρο 86 και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά τα διατήρησαν ως είχαν -άρα έχουν την πλήρη ευθύνη για το ότι ισχύουν μέχρι σήμερα. Α, και ότι ο νόμος για το ξέπλυμα που με την αξιοποίησή του αποκαλύφτηκαν οι Άκης και Γιάννος, ήταν νόμος ΠΑΣΟΚ του 2011.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 14 Απριλίου 2019.

ΣΧΟΛΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Επιλέξτε Κατηγορία