Την Τρίτη επισκέφτηκε την Θεσσαλονίκη ο Αλέξης Τσίπρας, τρεις μέρες μετά έσπευσε στην πόλη ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η αλληλουχία δεν μου φαίνεται τυχαία, καθώς οι δυο τους έχουν αποδυθεί σε μια επίμονη μεταξύ τους αναμέτρηση με έπαθλο την πρωτοκαθεδρία του χώρους της κεντροαριστεράς.

Ο Αλέξης Τσίπρας ασκώντας σφοδρή αντιμνημονιακή πολιτική και υποσχόμενος τα πάντα στους πάντες, κατάφερε να εκμεταλλευτεί την συγκυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου κερδίζοντας την υποστήριξη του μεγάλου τμήματος των κεντροαριστερών ψηφοφόρων που νόμισαν πως είδαν στο κόμμα του, τον διάδοχο του ΠΑΣΟΚ.

Κερδίζοντας τις εκλογές, ο νέος ένοικος του Μαξίμου, εκτιμώντας ότι το ΠΑΣΟΚ είχε τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα, δεν μπήκε καν στον κόπο να επιχειρήσει να εδραιωθεί στον χώρο, αλλά λειτουργούσε μάλλον ως κατακτητής του: από τη μια ταύτιζε το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ και το σύστημα κι από την άλλη επέμενε να μιλά για την αριστερά του ευρωσκεπτικισμού, που εχθρεύεται το επιχειρείν και αντιστρατεύεται τις μεταρρυθμίσεις.

Έτσι κυβέρνησε. Με αλαζονεία, με έλλειψη μέτρου και με την πεποίθηση πως είναι ανίκητος. Μόνο αφού έχασε τις εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας αντιλήφθηκε ότι με το προφίλ του αριστερού των κινημάτων, δεν έχει καμιά περίπτωση να επανακάμψει, αφού λόγω της κυβερνητικής του θητείας, δεν μπορούσε να πείσει με την ίδια ατζέντα των υποσχέσεων που δεν είχε εκπληρώσει.

Δίχως να μπορεί να επικαλείται πλέον τα λεφτόδεντρα, ο Αλέξης Τσίπρας, επέλεξε να γίνει…Ανδρέας. Έκλεψε τα συνθήματα και βάλθηκε να απαλλαγεί από τους παλιούς του συντρόφους που τον κρατούσαν δεμένο στον παλιό του εαυτό. (Όπως είχε κάνει την πρώτη φορά εκδιώκοντας Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκη κ.ά. με την μετατροπή της ετυμηγορίας του δημοψηφίσματος από το ΟΧΙ στο ΝΑΙ, επιδιώκει και τώρα να περιθωριοποιήσει Μπίστη, Τσακαλώτο, Σκουρλέτη, Φίλη και λοιπούς επί δεκαετίες συνοδοιπόρους του).

Αυτήν την στρατηγική της ΠΑΣΟΚοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ και της Παπανδρεοποίησης του ιδίου, επιθυμεί να οδηγήσει σε αποτυχία ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης, γνωρίζοντας καλά πως αυτό αποτελεί θέμα ζωτικής σημασίας για τον ίδιο.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, έχει κάνει ένα δυναμικό come back στην ελληνική πολιτική ζωή 26 χρόνια μετά τον θάνατό του, εξαιτίας κυρίως του Αλέξη Τσίπρα να εμφανιστεί ως… κληρονόμος του και δευτερευόντως του Κυριάκου Μητσοτάκη να αποδέχεται αυτήν την αμφίεση και να επιτίθεται στον σημερινό του αντίπαλο με επιχειρήματα κατά του προ τριανταετίας αντιπάλου του πατέρα του.

Αντιλαμβανόμενος αυτό το σκηνικό που τείνει να δημιουργηθεί, αλλά και την απήχηση που έχει η φράση: «ΠΑΣΟΚ- ωραία χρόνια» στον κόσμο ( είναι γνωστό πως οι άνθρωποι έχουμε την τάση όσο περνούν τα χρόνια να λησμονούμε τα αρνητικά που ζήσαμε και κρατάμε νωπές μόνον τις θετικές αναμνήσεις), ο Νίκος Ανδρουλάκης πήρε την απόφαση να επαναφέρει το όνομα του ΠΑΣΟΚ και το σύμβολο του πράσινου ήλιου στον τίτλο του κόμματός του, παραμερίζοντας το ΚΙΝΑΛ και εγκαταλείποντας κάθε περίπτωση για αναζήτηση νέας ταυτότητας.

Θεωρώ ότι ο Αλέξης Τσίπρας στην επιδίωξή του να απομειώσει την επιρροή του Νίκου Ανδρουλάκη ώστε να παραμείνει ο ίδιος ως ο αδιαμφισβήτητος μοναδικός αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, έκανε λάθος επιλέγοντας να ενδυθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου και να αναμετρηθεί με τον νέο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ στο γήπεδο του ΠΑΣΟΚ…

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 15.05.2022