Το μέτρο της αυταπάτης μας αλλά και η καλύτερη αφορμή για να ξεσαλώσουν οι λαϊκιστές της δεξιάς και της ριζοσπαστικής αριστεράς, υπήρξε ο άνθρωπος.

Όχι πως δεν είχε τις εμμονές του και την εξόφθαλμη και γεμάτη πολιτικό θράσος προσήλωσή του στα συμφέροντα της πατρίδας του της Γερμανίας ακόμα και όταν χρειάζονταν σοφία και δικαιοσύνη για όλην την ΕΕ και όχι μόνο για τον πλούσιο Βορρά.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (1942-2023), δεν ήταν ποτέ λάτρης της Ελλάδας, πάντα έβλεπε μισοάδειο το ποτήρι της, αλλά εκεί που το τερμάτισε ήταν όταν συγκρούστηκε με την Μέρκελ την οποία πίεζε να ωθήσει τη χώρα μας έξω από το ευρώ.

Βλέποντας τους δικούς μας καιροσκόπους και τους λαϊκιστές να δημιουργούν συγκυριακή έστω κοινωνική πλειοψηφία και να «χτυπούν νταούλια» για …χορεύουν οι ευρωπαίοι και οι τραπεζίτες (τι καιροί!) σκέφτηκε «να η ευκαιρία».

Έφτιαξε αμέσως ένα πρόγραμμα»πρόσκαιρης εξόδου», αλλά η Άγκελα δεν μάσησε.

Μέχρι τέλους πίστευε ότι εκείνες τις καυτές και παράλογες μέρες θέλησε «να βοηθήσει την Ελλάδα». Άλλοι τον πίστεψαν αλλά και ακόμα περισσότεροι κάγχασαν.

Εκ των υστέρων βρήκε τρόπο να πει το «ζητήσαμε πολλά από την Ελλάδα», πάντα όμως προσθέτοντας πως «της μάθαμε όμως να έχει απαιτήσεις από τον εαυτό της».

Τις μέρες του δράματος δεν έδειξε όχι να συμπάσχει μαζί μας αλλά έστω να κρύψει την αναλγησία του.

Έδειξε όχι μόνο να κατανοεί αλλά και υπερθεματίζει στα γερμανικά στερεότυπα εκείνου του καιρού κατά της Ελλάδας(«τεμπέληδες, διεφθαρμένοι, ανοργάνωτοι κλπ), αγνοώντας την αναμενόμενη αντίδραση με ισοδύναμα στερεότυπα(Γερμανοί ίσον φιλοναζί, ρατσιστές, εκμεταλλευτές της ΕΕ για τα συμφέροντα τους κλπ).

Ήταν το πιο μισητό πρόσωπο στην αντιμνημονιακή Ελλάδα για να συνοψίσουμε. Αδίκησε τα τεχνοκρατικά, διπλωματικά και πολιτικά χαρακτηριστικά των λύσεων που σχεδίασε για μας, βάζοντας στο τραπέζι ακόμα το Grexit.

Για την Γερμανία εύλογα ήταν, όπως και για πολλούς άλλους, μια σπουδαία φυσιογνωμία της Ευρώπης μετά την επανένωση των Γερμανιών.

Είτε ως εξιλαστήριο θύμα το οποίο όμως εν μέρει τα ΄θελε και τα ΄παθε, είτε ως αδύναμος κρίκος, η Ελλάδα έζησε στο πετσί της την εμμονή του για συγκεκριμένη ανάγνωση του Συμφώνου Σταθερότητας. Ήταν ευρωπαϊστής με τον δικό του τρόπο.

Φεύγει σε μια εποχή που περισσεύουν διεθνώς τα ευμενή σχόλια για την ανάπτυξη που σημειώνεται στην Ελλάδα, την ώρα που η Γερμανία παραπαίει στις εξαγωγές της και όχι μόνο.

Πως αλλάζουν οι καιροί…