Ο σκηνοθέτης Κωστής Καπελώνης μένει διαρκώς στο σπίτι αυτό το διάστημα «με διαλείμματα εξόδου για καμία βόλτα και αναγκαστικές επισκέψεις σε υποχρεωτικά καταστήματα», όπως λέει στο makthes.gr. Ευτυχώς όχι μόνος. «Με την σύζυγο και παρόλο που έχουμε πολλά χρόνια μαζί, έχουμε ακόμη κοινά ενδιαφέροντα, οπότε η αναγκαστική καθημερινή συμβίωση είναι ευχάριστη», προσθέτει.

Ο ίδιος έχει πολύ καλή σχέση με το σπίτι. «Για πολλά χρόνια, λόγω των υποχρεώσεων στο θέατρο, το σπίτι ήταν μόνο για ξεκούραση και ύπνο, γιατί η απασχόληση στο θέατρο ήταν ένα δωδεκάωρο καθημερινά. Όμως αυτή η έντονη απασχόληση συσσώρευσε εκκρεμείς εργασίες, που είχαν μείνει για τα χρόνια της σύνταξης, όπως έλεγα. Αλλά και μετά τη σύνταξη η απασχόληση ήταν το ίδιο, με πρόβες και μαθήματα. Έτσι, ο εγκλεισμός με υποχρεώνει να ασχοληθώ με το αρχείο μου, που τα τελευταία χρόνια προσπαθούσα παράλληλα να επεξεργάζομαι», επισημαίνει.

Έτσι, φωτογραφίες, παλιά φιλμς για ψηφιοποίηση, τακτοποίηση βιντεοεγγραφών είκοσι χρόνων του Θεάτρου Τέχνης και ένα συμμάζεμα και τακτοποίηση των βιβλίων είναι τώρα στις καθημερινές του ασχολίες. «Πολλή δουλειά, που μπορεί να πάρει πολύ περισσότερο χρόνο από όσον θα χρειαστεί να μείνουμε κλεισμένοι στο σπίτι. Ελπίζω να βγούμε σύντομα έξω και ας μείνει η τακτοποίηση ημιτελής. Φαντάζομαι ότι για όλους υπάρχουν εκκρεμείς τακτοποιήσεις, έτσι που το κλείσιμο στο σπίτι να μην είναι μόνο ταινίες και τηλεόραση, αλλά και μια τακτοποίηση πραγμάτων. Χρειάζεται όμως και λίγο διαλογισμός, για να σκεφτεί ο καθένας τα στραβά που έκανε την εποχή που θεωρούσε ανέμελη. Έτσι να μείνει και κάτι θετικό, ως αποτέλεσμα», τονίζει.

«Πιθανότατα τα επόμενα χρόνια θα μοιάζουν με αυτά των μνημονίων» 

Αυτή την περίοδο σκέφτεται και ψάχνει να βρει μήπως, πέρα από την εμφάνιση του ξαφνικού κακού, έχουμε κάνει κι εμείς τα σφάλματά μας στη διαχείριση των πραγμάτων, των κοινωνικών και πολιτικών. «Ο ιός αποκάλυψε λανθασμένες βεβαιότητες, που θα πρέπει να επανεκτιμήσουμε και να σκεφτούμε κάπως αλλιώς το μέλλον του πλανήτη και της κοινωνίας που ζούμε. Οι επιπτώσεις στο οικονομικό σύστημα, που θα είναι πολύ σοβαρές, ελπίζω να μας υποχρεώσουν να αλλάξουμε τη σχέση μας με την οικονομία και να δούμε ότι η κοινωνία έχει ανάγκη και από άλλες δραστηριότητες, πέρα από τη συσσώρευση πλούτου και οικονομικής επιφάνειας. Να αλλάξουμε την αξιολόγηση των σημαντικών πραγμάτων και να τα βάλουμε σε μια ανθρώπινη σειρά», υποστηρίζει.

Για εκείνον η επόμενη μέρα θα είναι σίγουρα πολύ διαφορετική από αυτές που ζούσαμε τα τελευταία είκοσι χρόνια , «τα δέκα της νομιζόμενης ευημερίας και τα επόμενα δέκα της λιτότητας και των μνημονίων», όπως τα χαρακτηρίζει. «Πιθανότατα τα επόμενα χρόνια θα μοιάζουν με αυτά των μνημονίων, αν δεν επαναπροσδιορίσουμε τις κοινωνικές προτεραιότητες και τις αφήσουμε στα δεσμά των χρηματοπιστωτικών μεγεθών. Ελπίζω να καταλάβει ο δυτικός άνθρωπος ότι θα έπρεπε να ζει με περισσότερη τέχνη, ποίηση και ξεκούραση. Η καραντίνα μπορεί να μας διδάξει ότι έχουμε ανάγκη από βόλτες, επαφές με τους φίλους, διάβασμα, την απόλαυση της καθημερινότητας και άλλα τέτοια. Φτάνει να είμαστε υγιείς και δημιουργικοί», προσθέτει.

Τέλος, εύχεται η Ανάσταση που προηγήθηκε να σημάνει μια «Ανάσταση όλων των νεκρών αξιών που ενταφιάσαμε τα τελευταία χρόνια στο βωμό της καλοπέρασης ή της αναγκαστικής λιτότητας».