«Μόρσο» είναι ο τρόπος που συνδέονται δύο υλικά στην ξυλουργική. «Αν για παράδειγμα έχεις δύο ξύλα, παίρνει αρσενικό σχήμα το ένα, θηλυκό το άλλο, μπαίνουν μέσα το ένα στο άλλο και έτσι επιτυγχάνεται ένας δεσμός», εξηγεί τη λέξη ο γνωστός τραγουδοποιός και ερμηνευτής Δημήτρης Μυστακίδης.

Αυτός είναι και ο τίτλος του νέου του άλμπουμ. Τον επέλεξε γιατί στην ουσία με αυτή τη δουλειά δηλώνει ποιος είναι και τι πιστεύει ως πολιτικό και κοινωνικό ον. «Θέλω οι άνθρωποι που έρχονται και με ακούν να ξέρουν ποιον ακούν. Να γνωρίζουν τι πιστεύει αυτός για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Αν ο ακροατής θέλει να πάρει το ανάλογο σχήμα για να συμβεί η σύνδεσή μας, τότε το κάνει. Αν δεν θέλει δεν πειράζει. Θέλω να ξέρουν όμως με ποιον πρόκειται να δεθούν. Δεν θεωρώ δηλαδή ότι φτάνει μόνο η μουσική, πρέπει να γνωρίζεις ποιος είναι ο άλλος», υποστηρίζει ο Δημήτρης Μυστακίδης.

Ο ίδιος επιθυμεί το καλλιτεχνικό έργο να συνάδει και με τον άνθρωπο. «Αυτό το θέλω για τον εαυτό μου, αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να συμβαίνει και δεν μπορώ να το θέσω ως όρο. Και όπως λέει και ένα τραγούδι στον δίσκο ‘τα λάθη κάνουν άνθρωπο/τα πρέπει κάνουν σκλάβο’», τονίζει ο καλλιτέχνης.

Ο δίσκος περιλαμβάνει επτά συνθέσεις του Δημήτρη Μυστακίδη και τέσσερις του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη, ενώ τους στίχους υπογράφουν οι δυο τους και οι Θάνος Παπανικολάου και Γιάννης Τσιαντής. Τα τραγούδια μιλούν για την κοινωνική αγριότητα, την αδικία, την έμφυλη βία, την ξενοφοβία, τον αποκλεισμό. Θυμώνει με όλα αυτά. «Μέσα στην καραντίνα συνειδητοποίησα ότι όταν γράφω τραγούδια για όσα με ενοχλούν φεύγει ο θυμός, όχι όμως η ενέργεια. Θεωρώ δηλαδή ότι πρέπει να κάνουμε πράγματα για να διορθώσουμε αυτά που συμβαίνουν λάθος. Το χρωστάμε στα παιδιά μας. Τους έχουμε παραδώσει πολύ άσχημη κατάσταση και φταίμε σε πολύ μεγάλο βαθμό εμείς οι πενηντάρηδες της εποχής για αυτό. Αλλά δεν θέλω να λειτουργώ με θυμό και να με σπρώχνει αυτός. Θέλω να έχω συνειδητοποιήσει ποια είναι τα προβλήματα και με πολύ καθαρό μυαλό να κάνω δράσεις προς την κατεύθυνση της επίλυσής τους. Δεν θεωρώ το θυμό καλό σύμβουλο», επισημαίνει.

Κατά τη γνώμη του μπορούμε να κάνουμε πολλά για μια κοινωνική αναδιάρθρωση προς το καλύτερο: «Καταρχήν να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη που κάνουμε εμείς. Να δούμε πού φταίμε και ποιες συμπεριφορές στον κοντινό μας κύκλο, τις οποίες έχουμε υιοθετήσει και είναι φορεμένες πάνω μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε, δεν είναι σωστές. Για παράδειγμα εγώ πολύ αργά κατάλαβα ότι έχω πατριαρχικά στοιχεία. Ήταν κάτι ασυναίσθητο που το θεωρούσα κανονικότητα. Προσπαθώ ακόμη να το αλλάξω. Συνειδητοποίησα ότι μιλάω και με έμφυλες διαφορές. Έβλεπα δηλαδή ότι απευθύνομαι με άλλον τρόπο στην κόρη μου και με άλλον τρόπο στους γιους μου».

Μουσικός με παιδεία, τραγουδοποιός με άποψη στο ξεκίνημά του συνεργάστηκε επί πολλά χρόνια ως μέλος της ορχήστρας του Νίκου Παπάζογλου, ενώ έχει κατά καιρούς συμπράξει με τους περισσότερους καταξιωμένους ερμηνευτές και δημιουργούς στην Ελλάδα. Δύο από αυτούς είναι η Ελένη Βιτάλη και η Μάρθα Φριντζήλα, τις οποίες βρίσκουμε στις ερμηνείες δύο κομματιών του άλμπουμ. Η πρώτη μέσα από το «Μοίρασμα» και η δεύτερη με το «Από μικρή» δίνουν το δικό τους φωνητικό στίγμα στη δουλειά αυτή. «Και τις δύο τις ξέρω πάρα πολλά χρόνια. Έχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές και θεωρώ ότι τις ξέρω και αρκετά ως ανθρώπους. Ξέρω ποιες είναι οι ευαισθησίες τους και πώς σκέφτονται σε κάποια πράγματα. Οπότε όταν έγραψα τους στίχους αυτών των δύο κομματιών ήξερα ότι θέλω να τα ερμηνεύσουν. Η Μάρθα ήξερε την ιστορία που είναι αληθινή. Η Ελένη έχει μια φωνή που παρακάμπτει όλα τα κέντρα ελέγχου του ανθρώπινου εγκεφάλου και πάει κατευθείαν στην ψυχή, παίρνει το νόημα των στίχων και σου το βάζει εκεί. Γι’ αυτό το τραγούδι που έχει να κάνει με το προσφυγικό ήθελα να το πει εκείνη».

Τώρα, στα 53 του χρόνια έχει αξιοσημείωτο δισκογραφία, ενώ είναι ταυτισμένος με την ανάδειξη της λαϊκότητας της κιθάρας. Πού τοποθετεί τη νέα του δουλειά μέσα σε αυτή την πορεία; «Είναι η αρχή ενός επόμενου κύκλου. Ένας κύκλος μεγάλος που είχε ξεκινήσει πριν από 15-20 χρόνια σε σχέση με τη λαϊκή κιθάρα, με την επικαιροποίηση όλου αυτού του υλικού, με το να το ξαναβγάλουμε στον κόσμο και να διευρύνουμε το ακροατήριο που άκουγε αυτή τη μουσική, έκλεισε για εμένα. Τώρα έχω μπει σε μια άλλη διαδικασία που είναι πολύ πιο δημιουργική. Οδεύουμε πια σιγά – σιγά προς την ησυχία, προς την απόσυρση. Να φύγει η μεγάλη φουρτούνα», λέει.

Πολλά από τα κομμάτια του νέου αυτού άλμπουμ μαζί με διαχρονικά τραγούδια θα ακουστούν στη διάρκεια της ζωντανής εμφάνισης που ετοιμάζει. «Στο πρώτο μέρος παίζουμε αρκετά κομμάτια και από τον πρώτο δίσκο. Όμως το πρόγραμμα περιλαμβάνει εννοείται και παραδοσιακά, ρεμπέτικα, σύγχρονα. Θα ακουστούν επίσης κομμάτια από τις συνεργασίες μου με το Νίκο Παπάζογλου, με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου κ.α. Παίζουμε δηλαδή ό,τι εξυπηρετεί τη ροή του προγράμματος και τις αξίες που θέλω να αναδείξω μέσα από αυτό: τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη τη φιλία, τις σχέσεις των ανθρώπων».

Μύλος Club

Σάββατο 8 Απριλίου στις 9μμ

Ώρα προσέλευσης 9μμ – ώρα έναρξης 10μμ