ΔΙΕΘΝΗ

Ο Αύγουστος, οι ειδήσεις και το Watergate

Ένας Ρίτσαρντ Νίξον ωχρός, αγέλαστος, σχεδόν σοκαρισμένος, διόλου πειστικός στην οθόνη της τηλεόρασης δήλωνε την παραίτησή του από την προεδρία των ΗΠΑ . Φυσικά δεν χαμογελούσε όταν βγήκε στο «γυαλί»

 08/08/2022 14:17

Κώστας Μπλιάτκας


1-9K8J4.jpg

Αύγουστος ήταν πάλι πριν από 48 χρόνια , στις 8 του μηνός το 1974, όταν μια παραίτηση που συγκλόνισε τον πλανήτη ήρθε ως συνέπεια γεγονότων που σε κάποιους θυμίζουν τον φετινό Αύγουστο στην Ελλάδα.

Ένας Ρίτσαρντ Νίξον ωχρός, αγέλαστος, σχεδόν σοκαρισμένος, διόλου πειστικός στην οθόνη της τηλεόρασης δήλωνε την παραίτησή του από την προεδρία των ΗΠΑ . Φυσικά δεν χαμογελούσε όταν βγήκε στο «γυαλί»

Λίγα χρόνια αργότερα, σε ομιλία του προς φοιτητές, είχε πει: «Το έτος 2000 θα βρίσκεστε ακόμα εδώ και τότε θα δούμε ποια θα είναι η αντίληψη για το πρόσωπό μου»…

Δεν δικαιώθηκε από την Ιστορία. Αποδείχθηκε πως ήταν και παραμένει ο μοναδικός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, που παραιτήθηκε από το αξίωμά του.

Το «Watergate» ήταν ένα τεράστιο πολιτικό σκάνδαλο της εποχής εκείνης που έμεινε να συμβολίζει πολλά και να προειδοποιεί αέναα, που άρχισε να αποκαλύπτεται έπειτα από διάρρηξη στην έδρα της Εθνικής Επιτροπής Δημοκρατικών (DNC) στο συγκρότημα γραφείων Watergate στην Ουάσιγκτον, στις 17 Ιουνίου του 1972 και την διαρκή και απέλπιδα απόπειρα συγκάλυψης.

Η έρευνα αποκάλυψε ότι και ο ίδιος ο πρόεδρος Νίξον είχε ένα μαγνητόφωνο στο γραφείο του και ότι είχε καταγράψει πολλές συνομιλίες.

Μετά από μια σειρά δικαστικών μαχών, το Ανώτατο Δικαστήριο ομόφωνα έκρινε ότι ο πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να δημοσιεύσει τις μαγνητοταινίες για να τις ερευνήσει η κυβέρνηση. Οι ταινίες αποκάλυψαν ότι ο Νίξον είχε επιχειρήσει να καλύψει τις δραστηριότητες που έλαβαν χώρα μετά τη διάρρηξη και να χρησιμοποιήσει ομοσπονδιακούς αξιωματούχους για να αποπροσανατολίσει την έρευνα.

Εναν αποφασιστικό ρόλο στην αποκάλυψη της υπόθεσης είχε η εφημερίδα Washington Post και ειδικότερα οι νεαροί τότε δημοσιογράφοι Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ οι οποίοι με σειρά ερευνών και ρεπορτάζ αποκάλυπταν κομμάτια του σκανδάλου.

Παραπέμφθηκαν τελικά σε δίκη 69 άνθρωποι, από τους οποίους 48 κρίθηκαν ένοχοι. Πολλοί από τους κατηγορούμενους ήταν κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Ρίτσαρντ Νίξον.

*Στις 7 Νοεμβρίου 1972 , παρά το σκάνδαλο ο Νιξον επανεξελέγη πρόεδρος.

*Τον Σεπτεμβρίου του 1974 ο διάδοχός του, Τζέραλντ Φορντ, του δίνει πλήρη χάρη για τυχόν ομοσπονδιακά εγκλήματα που μπορεί να έχει διαπράξει στην εξουσία.

1-ZNRCs.jpg

Λεζάντα: Οι νεαροί ρεπόρτερ Μπόμπ Γούντγουορντ (αριστερά) και ο Καρλ Μπερνστάϊν στα γραφεία σύνταξης της «Ουάσινγκτον Ποστ» τον Απρίλιο του 1973. Ήταν οι πρωταγωνιστες της αποκάλυψης του σκανδάλου «Γουότεργκεϊτ»




1-9K8J4.jpg

Αύγουστος ήταν πάλι πριν από 48 χρόνια , στις 8 του μηνός το 1974, όταν μια παραίτηση που συγκλόνισε τον πλανήτη ήρθε ως συνέπεια γεγονότων που σε κάποιους θυμίζουν τον φετινό Αύγουστο στην Ελλάδα.

Ένας Ρίτσαρντ Νίξον ωχρός, αγέλαστος, σχεδόν σοκαρισμένος, διόλου πειστικός στην οθόνη της τηλεόρασης δήλωνε την παραίτησή του από την προεδρία των ΗΠΑ . Φυσικά δεν χαμογελούσε όταν βγήκε στο «γυαλί»

Λίγα χρόνια αργότερα, σε ομιλία του προς φοιτητές, είχε πει: «Το έτος 2000 θα βρίσκεστε ακόμα εδώ και τότε θα δούμε ποια θα είναι η αντίληψη για το πρόσωπό μου»…

Δεν δικαιώθηκε από την Ιστορία. Αποδείχθηκε πως ήταν και παραμένει ο μοναδικός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, που παραιτήθηκε από το αξίωμά του.

Το «Watergate» ήταν ένα τεράστιο πολιτικό σκάνδαλο της εποχής εκείνης που έμεινε να συμβολίζει πολλά και να προειδοποιεί αέναα, που άρχισε να αποκαλύπτεται έπειτα από διάρρηξη στην έδρα της Εθνικής Επιτροπής Δημοκρατικών (DNC) στο συγκρότημα γραφείων Watergate στην Ουάσιγκτον, στις 17 Ιουνίου του 1972 και την διαρκή και απέλπιδα απόπειρα συγκάλυψης.

Η έρευνα αποκάλυψε ότι και ο ίδιος ο πρόεδρος Νίξον είχε ένα μαγνητόφωνο στο γραφείο του και ότι είχε καταγράψει πολλές συνομιλίες.

Μετά από μια σειρά δικαστικών μαχών, το Ανώτατο Δικαστήριο ομόφωνα έκρινε ότι ο πρόεδρος ήταν υποχρεωμένος να δημοσιεύσει τις μαγνητοταινίες για να τις ερευνήσει η κυβέρνηση. Οι ταινίες αποκάλυψαν ότι ο Νίξον είχε επιχειρήσει να καλύψει τις δραστηριότητες που έλαβαν χώρα μετά τη διάρρηξη και να χρησιμοποιήσει ομοσπονδιακούς αξιωματούχους για να αποπροσανατολίσει την έρευνα.

Εναν αποφασιστικό ρόλο στην αποκάλυψη της υπόθεσης είχε η εφημερίδα Washington Post και ειδικότερα οι νεαροί τότε δημοσιογράφοι Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ οι οποίοι με σειρά ερευνών και ρεπορτάζ αποκάλυπταν κομμάτια του σκανδάλου.

Παραπέμφθηκαν τελικά σε δίκη 69 άνθρωποι, από τους οποίους 48 κρίθηκαν ένοχοι. Πολλοί από τους κατηγορούμενους ήταν κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Ρίτσαρντ Νίξον.

*Στις 7 Νοεμβρίου 1972 , παρά το σκάνδαλο ο Νιξον επανεξελέγη πρόεδρος.

*Τον Σεπτεμβρίου του 1974 ο διάδοχός του, Τζέραλντ Φορντ, του δίνει πλήρη χάρη για τυχόν ομοσπονδιακά εγκλήματα που μπορεί να έχει διαπράξει στην εξουσία.

1-ZNRCs.jpg

Λεζάντα: Οι νεαροί ρεπόρτερ Μπόμπ Γούντγουορντ (αριστερά) και ο Καρλ Μπερνστάϊν στα γραφεία σύνταξης της «Ουάσινγκτον Ποστ» τον Απρίλιο του 1973. Ήταν οι πρωταγωνιστες της αποκάλυψης του σκανδάλου «Γουότεργκεϊτ»



ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία