Για πρώτη φορά η προεκλογική ατζέντα των δημοτικών εκλογών δεν αφορά το πού πηγαίνει η Θεσσαλονίκη, ερώτημα εξαιρετικά σημαντικό, αφού η πόλη αλλάζει εποχή με την αποχώρηση του Γιάννη Μπουτάρη, αλλά εξαντλείται στην παραπολιτική, το lifestyle, τα προσωπικά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη και τη διεκδίκηση της εύνοιας συντεχνιών, οπαδών και επιχειρηματικών παραγόντων. Η απλή αναλογική, πριν καν δοκιμαστεί για τις συνέπειές της στη διοίκηση του δήμου, έφερε στην επιφάνεια τα μεγάλα ηθικά και πολιτικά ζητήματα που δημιουργεί, όπου κι αν έχει εφαρμοστεί.

Έτσι, εδώ και καιρό, η πιο διαδεδομένη συζήτηση που τροφοδοτείται αποκλειστικά παρασκηνιακά είναι ποιος θα περάσει δεύτερος. Η πολιτική απουσιάζει εντελώς. Δεν είναι λίγοι οι υποψήφιοι που αποφεύγουν να μιλήσουν ευθέως για τα προβλήματα και κυρίως να αναδείξουν ευθύνες, κλείνοντας το μάτι σε ανίερες συμμαχίες του δεύτερου γύρου, όπου και θα κριθεί το πρόσωπο του δημάρχου.

Μιλούν για τη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς να κατονομάζουν τον ένοχο, τον ΣΥΡΙΖΑ που για να επιδιώξει ένα ρήγμα στην αντιπολίτευση δημιούργησε έναν βαθύ διχασμό στους πολίτες και τους ΑΝΕΛ, που έπαιξαν ένα φτηνό θέατρο μέχρι την τελευταία στιγμή. Βλέπετε, βολεύει ο ΣΥΡΙΖΑ ως ρυθμιστής της εκλογής δημάρχου, ως σύμμαχος σε ένα τυχοδιωκτικό μέτωπο.

Ανταγωνίζονται μεταξύ τους με καυχησιές για τα ρουσφέτια που έκαναν και αυτά που υπονοούν ότι μπορούν να κάνουν και για τα πεντοχίλιαρα που μοίρασαν από υπουργικές θέσεις, λες και η πόλη πρέπει να ζει από αυτά, θαρρείς και η εικόνα τής συνειδητά κατεστραμμένης από την πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μεσαίας τάξης είναι μη αναστρέψιμη.

Επενδύουν απροκάλυπτα στον οπαδισμό και το φανατισμό, και στην κατασκευή fake news, όπως η δήθεν αντίθεσή μου στην επένδυση του γηπέδου του ΠΑΟΚ, όταν υποστηρίζω σε όλους τους τόνους πως ό,τι αφορά τις ιστορικές ομάδες της πόλης, αποτελεί περιουσία όλης της Θεσσαλονίκης.

Κυριαρχούν αποκλειστικά οι φιλοδοξίες, το γινάτι, ο τακτικισμός, οι σκέψεις για την επόμενη μέρα. Υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι χωρίς ελπίδα εκλογής επιστρατεύονται, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει ο υποψήφιος δήμαρχος μία έδρα στο δημοτικό συμβούλιο και να έχει τύχη σε μία ασύμμετρη διαπραγμάτευση για μία θέση στη διοίκηση του δήμου.

Πρόσωπα που στο βιογραφικό τους καμαρώνουν για το πολιτικό παρελθόν τους, ξαφνικά, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπουν τον αντίπαλο με τον οποίον μέχρι χθες αναμετριόταν, αλλά το μέσον που μπορεί να τους προσφέρει μια αμυδρή ελπίδα στη διεκδίκηση της δημαρχίας.

Έχω αποφασίσει λοιπόν να μιλώ για μένα και τη Θεσσαλονίκη μου έξω από τα δόντια. Διεκδικώ τη δημαρχία, για να αλλάξω την πόλη, όχι για να καθίσω σε μία καρέκλα, όμηρος συμβιβασμών. Ζητώ να είμαι ένας ισχυρός δήμαρχος.

Θέλω να ενώσω τη Θεσσαλονίκη, σεβόμενος τις διαφορές. Δεν θα υιοθετήσω τον ακραίο λόγο ούτε θα επιτρέψω τη στοχοποίηση των αντιπάλων μου. Δεν υπάρχουν για μένα προδότες και υπερπατριώτες. Η πόλη μου κοιτά στο αύριο και θα πάρει στον παγκόσμιο χάρτη τη θέση που της αξίζει. Δεν θα γίνει φοβική και εσωστρεφής.

Δεν θα αναλώσω το χρόνο μου στο να αποκαθηλώσω τον προκάτοχό μου ούτε για να αποξηλώσω ό,τι θετικό μπορώ να του αναγνωρίσω. Θα βάλω το δικό μου χρώμα σε ό,τι συμφωνώ και θα αλλάξω ό,τι διαφωνώ. Η πόλη έχει συνέχεια κι ο δήμαρχός της υπάρχει για να εγγυάται το καλύτερο μέλλον της.

Δεν θα χάσω το χρόνο μου σε παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις ούτε θα αναλωθώ σε εξαγορές και συναλλαγές. Μάχομαι με πάθος για τις απόψεις μου, αλλά εξίσου παθιασμένα πιστεύω στο διάλογο και τη σύνθεση, και απεχθάνομαι τους εκβιασμούς. Μία προϋπόθεση θέτω: Όλα στο φως. Και ανάμεσα στους δύο γύρους των εκλογών και στη συνέχεια. Οι Θεσσαλονικείς έχουν δικαίωμα να αντιμετωπίζονται ως πολίτες και όχι σαν οπαδοί και όσοι πολιτεύονται πρέπει να θυμούνται την υποχρέωσή τους να συμμορφώνονται σε αυτό.

Δεν θα με δείτε σε σουίτες ξενοδοχείων ή γηπέδων, σε κότερα και σε κακόγουστους διαγκωνισμούς, για την εύνοια οικονομικών παραγόντων. Η δική μου οπτική για τον κόσμο δεν είναι «άσπρο - μαύρο», από τη μία πλευρά ο Ιβάν και από την άλλη ο Μαρινάκης ή όποιο άλλο όνομα σκέφτεστε να προσθέσετε. Δεν γνωρίζω κανέναν τους, ούτε είμαι διατεθειμένος να κάνω τεμενάδες σε οποιονδήποτε. Δεν αξίζει τέτοιον δήμαρχο μια περήφανη πόλη. Δεν έχω βρει άλλον υποψήφιο να υποστηρίζει με περισσότερη ευκρίνεια από μένα την επιχειρηματικότητα, την ιδιωτική πρωτοβουλία, τις επενδύσεις αλλά και την ευεργεσία. Όμως υποστηρίζω ότι στις επιλογές μου προέχει το συμφέρον της πόλης και των Θεσσαλονικιών, όπως αυτό κρίνεται από την εντολή που παίρνει ο δήμαρχός της και αποτυπώνεται στις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου.

Σας ζητώ όχι μόνο να στηρίξετε την εκλογή μου, αλλά να μου δώσετε ηχηρή εντολή από την πρώτη Κυριακή. Η πόλη πρέπει να διοικηθεί από έναν ισχυρό δήμαρχο με μία δυνατή και συνεκτική ομάδα. Σας υπόσχομαι ότι η μόνη σημαία που θα σηκώσω, εκτός από την ελληνική, θα είναι αυτή της Θεσσαλονίκης, της πόλης μας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 12 Μαΐου 2019