ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Νίκος Κολοβός στη «ΜτΚ»: Τις εξετάσεις μας τις δίνουμε όλοι

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ με αφορμή τη λήξη της θητείας του και την υποψηφιότητά του στην ανοιχτή διαδικασία για τη θέση

 19/10/2021 08:00

Νίκος Κολοβός στη «ΜτΚ»: Τις εξετάσεις μας τις δίνουμε όλοι

Κυριακή Τσολάκη

«Είναι σεβαστές όλες οι υπουργικές αποφάσεις, ιδιαίτερα εκείνες που οδηγούν στην αξιοκρατία που με τη σειρά της οικοδομεί τις κοινωνίες ορθά», λέει στη «ΜτΚ» ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Νίκος Κολοβός για την πρόσφατη πρόσκληση ενδιαφέροντος της πλήρωσης της θέσης του καλλιτεχνικού διευθυντή του οργανισμού με ανοιχτή διαδικασία, κάτι που η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη είχε ανακοινώσει με την ανάληψη των καθηκόντων του πριν από δύο χρόνια.

Ο ίδιος μέσα από μια δήλωσή του στο makthes.gr την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσε πως θα είναι υποψήφιος γι’ αυτή τη θέση, αφού όπως τονίζει θεωρεί απαραίτητο συμπλήρωμα τη συνέχιση αυτής της θητείας. «Αυτό όμως δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από μια βαθύτερη και ειλικρινή επιθυμία », διευκρινίζει στη «ΜτΚ».

Του ζητάω να κάνει έναν πρόχειρο σύντομο απολογισμό της θητείας αυτής: «Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η προηγούμενη διετία ήταν υποδειγματική από κάθε πλευρά: της ‘προπόνησης’, της ‘γυμναστικής’ και της ‘θεώρησης’ του όλου πράγματος υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες, μέσα στις οποίες πολλές φορές αναδεικνύονται ελαττώματα και ικανότητες. Σ’ αυτή την περίπτωση θεωρώ φυσικά ότι επειδή η κανονικότητα τώρα αρχίζει να επανέρχεται, λογικό είναι το έργο για το οποίο ταχθήκαμε να ξεκινάει κι αυτό τώρα», υπογραμμίζει.

Καθοριστική για την εμπειρία του στάθηκε η πανδημία. «Όποιος δεν διετέλεσε διευθυντής σε τέτοια συγκυρία δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι μπορεί να πραγματοποιήσει ένας οργανισμός μέσα σε μια κατάσταση που προϋποθέτει αυτοσχεδιασμό, ετοιμότητα, λύσεις στο δευτερόλεπτο και μάλιστα πολύ ουσιαστικές. Δεν υπάρχει και προηγούμενο για να συγκρίνει κανείς. Νομίζω ότι ως ένα σημείο τα φέραμε όλα καλά εις πέρας. Από εκεί και πέρα τις εξετάσεις μας τις δίνουμε όλοι. Νομίζω όμως ότι ειδικά αυτή τη διετία το ΚΘΒΕ απέδειξε ότι μπορεί ίσως και το απίστευτο: δημιουργώντας μάσκες, με απολυμαντικά, με πρόβες υπό προϋποθέσεις, να δώσει ορισμένες παραστάσεις που στάθηκαν πολύ ψηλά στο πανελλήνιο, αλλά και κράτησαν το μέγεθός του όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί». υπογραμμίζει.

Συμπληρώνει ότι το ίδιο συνέβη και με τις καλοκαιρινές παραστάσεις. «Όργωσαν την Ελλάδα. Με τρία έργα σε τρία φεστιβάλ ταυτόχρονα, σχεδόν καθημερινά, κάτι που είχε να συμβεί σχεδόν από τη δεκαετία του ’70. Οι κριτικές και οι εντυπώσεις μας στεφάνωσαν. Συνεπώς, δεν έχω κανένα λόγο να μην θεωρώ αυτό το έργο σχετικά και αρκετά επιτυχημένο, ρωτώντας φυσικά πάντοτε και άλλους, που η θέση τους είναι να κρίνουν».

«Το έργο των ανθρώπων νίκησε τη δυσκολία»

Ηθοποιός, πρωταγωνιστής του ΚΘΒΕ επί δεκαετίες, γνωρίζοντάς το μέχρι το μεδούλι του, αναφέρεται και στο κυριότερο πρόβλημά του: «Η Θεσσαλονίκη από καταβολής του οργανισμού αντιμετώπιζε πάντα τα προβλήματα της γεωγραφίας. Αυτό ήταν ανυπέρβλητα δύσκολο με δεδομένο ότι όλος ο πολιτιστικός οργασμός είχε μεταφερθεί στο κέντρο κι έτσι τα πάντα τα οποία αφορούσαν τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες και γενικά τους ασχολούμενους με τον πολιτισμό ήταν πολλά χιλιόμετρα μακριά. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποτε ήταν κλειστά και τα σύνορα εδώ. Άρα όποιος φύλαγε Θερμοπύλες ώστε να υπάρχει θέατρο στη Θεσσαλονίκη, τόσο μακριά από τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας, αντιμετώπιζε το πρόβλημα ακόμη και της πολιτογράφησης ανθρώπων που έπρεπε να μείνουν εδώ για να υπηρετήσουν. Αυτό επετεύχθη ανά τις δεκαετίες και είναι έργο ανθρώπων. Το Θέατρο μεγαλουργούσε και έχουμε πολλές περιπτώσεις στην ιστορία του με διευθυντές και συντελεστές τους οποίους έχω ζήσει από κοντά. Συνεπώς το έργο των ανθρώπων νίκησε τη δυσκολία. Ωστόσο, αποσπασμένοι συχνά από τηλεόραση, σινεμά και οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση δώσαμε όλη τη δύναμη στην παιδεία και στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα».

«Στο εσωτερικό του θεάτρου όλα καλά;», τον ρωτώ θεωρώντας δεδομένο ότι η εύρυθμη λειτουργία ενός οργανισμού είναι και το ζητούμενο για να έχει καλά αποτελέσματα. «Ένας μεγάλος οργανισμός και ιδιαίτερα σχεδόν δημόσιος έχει πάντοτε ανάλογα προβλήματα. Θεωρώ όμως ότι ο ανθρώπινος παράγων παίζει κεφαλαιώδη ρόλο στη διαχείριση αυτής της συνθήκης, όπου πάρα πολλοί πρέπει να συνεννοηθούν με γνώμονα γενικώς το συμβαίνον επί σκηνής, που συνεπάγεται και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Στο βαθμό που αυτό επιτυγχάνεται, τότε σημαίνει ότι όλες οι μηχανές λειτουργούν εποικοδομητικά. Στην προκειμένη περίπτωση παρατήρησα ότι αυτό είναι γεγονός, αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να βγάλουμε πρόγραμμα με τις ελάχιστες ημερομηνίες που μας δόθηκαν. Μιλάμε για μικρά χρονικά διαστήματα που το θέατρο είχε δραστηριότητα και δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί με ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Χάρη και στη γενναιοδωρία της Πολιτείας που πρέπει να αναφέρουμε οπωσδήποτε διευκολυνθήκαμε ώστε να κρατήσουμε όρθιο το αποτέλεσμα και να είμαστε κι εμείς με τη σειρά μας αποτελεσματικοί», υπογραμμίζει ο Νίκος Κολοβός.

Ωστόσο το τελευταίο επτάμηνο γεγονότα που συνέβησαν στον οργανισμό -το θέμα του αναπληρωτή διευθυντή Νίκου Νικολάου, αλλά και μια πρόσφατη αναστάτωση με διακίνηση καταλόγων εμβολιασμού του προσωπικού- προκάλεσαν δυσκολίες με τις διαστάσεις που πήραν. Ο Νίκος Κολοβός δεν επιθυμεί να επαναφέρει τα ζητήματα ή να σχολιάσει με λεπτομέρειες. Αρκείται μόνο στο να πει: «Στις δύσκολες στιγμές η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται περισυλλογή. Όταν παίρνει κανείς αποφάσεις, αυτές να είναι ώριμες και να δίνουν τη λύση προς κάποια ορθή κατεύθυνση, υπό την προϋπόθεση ότι ο πολιτισμός οφείλει πάντα να αναδεικνύεται από τους ανθρώπους τελικά, χωρίς να συνδέεται απαραίτητα με οποιασδήποτε μορφής βαρβαρότητα είτε φημολογούμενη είτε καταμαρτυρούμενη. Σε αυτή την περίπτωση το να πάρει κανείς αποφάσεις είναι πολύ δύσκολο. Ακόμη και σε περιπτώσεις που εντελώς λανθασμένα και αβάσιμα κατηγορήθηκαν άνθρωποι και στοχοποιήθηκαν, η ομπρέλα του ΚΘΒΕ και ιδιαίτερα του διευθυντή ήταν πάνω τους θέλοντας να τονίσουμε ότι χάρη σε αυτά τα στελέχη το Θέατρο μπορεί να είναι ισχυρό. Δεν μπορεί να έχουν προσωπικό χαρακτήρα οι ενέργειές σου, αν δεν έχεις ένα επιτελείο να σε βοηθάει. Δόξα τω Θεώ είχα εξαίσιους συνεργάτες τους οποίους θα προστατεύσω από κάθε είδους αβασιμότητα και κακοήθεια. Από την άλλη, η αρχή προσωπικών δεδομένων δεν έχει αποφανθεί επί του θέματος που αναφέρετε. Διατηρούμε καταλόγους, όπως κάθε υπηρεσία είναι υποχρεωμένη να κάνει. Η κάθε έκρηξη που συμβαίνει ανά πάσα στιγμή, στοχευμένη, οργανωμένη, πλάγια ή μη, έχει και την απάντησή της. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να δοθεί η αλήθεια των γεγονότων και όχι αβάσιμες αστήρικτες πληροφορίες. Σε κάθε περίπτωση την περιφρουρούμε με κάθε προσοχή και προς τη δημόσια αξιοπρέπεια και προς τη δημόσια υγεία και προς το δημόσιο συμφέρον», υπογραμμίζει.

Τέλος, μιλά για το ωράριο που έχει ένας καλλιτεχνικός διευθυντής ενός τέτοιου σημαντικού φορέα. «Είναι απεριόριστο. Μπορεί να παίρνει άδεια και να έρχεται στη δουλειά του όποτε θέλει, να κοιμάται και να να ονειρεύεται τα πεπραγμένα του ή να μην κοιμάται ποτέ και να μην μπορεί να σκεφτεί καθόλου λόγω προβλημάτων. Άλλες φορές από την ικανότητα, άλλες από την τύχη, αλλά κυρίως από τον έρωτά του ή την προσήλωσή του σε ένα καθήκον, σε ένα έργο που αγαπά, εξαρτάται και το πόσο διαρκεί η εργάσιμη ημέρα του και πότε κάνει διάλειμμα».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Οκτωβρίου 2021

«Είναι σεβαστές όλες οι υπουργικές αποφάσεις, ιδιαίτερα εκείνες που οδηγούν στην αξιοκρατία που με τη σειρά της οικοδομεί τις κοινωνίες ορθά», λέει στη «ΜτΚ» ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Νίκος Κολοβός για την πρόσφατη πρόσκληση ενδιαφέροντος της πλήρωσης της θέσης του καλλιτεχνικού διευθυντή του οργανισμού με ανοιχτή διαδικασία, κάτι που η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη είχε ανακοινώσει με την ανάληψη των καθηκόντων του πριν από δύο χρόνια.

Ο ίδιος μέσα από μια δήλωσή του στο makthes.gr την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσε πως θα είναι υποψήφιος γι’ αυτή τη θέση, αφού όπως τονίζει θεωρεί απαραίτητο συμπλήρωμα τη συνέχιση αυτής της θητείας. «Αυτό όμως δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο από μια βαθύτερη και ειλικρινή επιθυμία », διευκρινίζει στη «ΜτΚ».

Του ζητάω να κάνει έναν πρόχειρο σύντομο απολογισμό της θητείας αυτής: «Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η προηγούμενη διετία ήταν υποδειγματική από κάθε πλευρά: της ‘προπόνησης’, της ‘γυμναστικής’ και της ‘θεώρησης’ του όλου πράγματος υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες, μέσα στις οποίες πολλές φορές αναδεικνύονται ελαττώματα και ικανότητες. Σ’ αυτή την περίπτωση θεωρώ φυσικά ότι επειδή η κανονικότητα τώρα αρχίζει να επανέρχεται, λογικό είναι το έργο για το οποίο ταχθήκαμε να ξεκινάει κι αυτό τώρα», υπογραμμίζει.

Καθοριστική για την εμπειρία του στάθηκε η πανδημία. «Όποιος δεν διετέλεσε διευθυντής σε τέτοια συγκυρία δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι μπορεί να πραγματοποιήσει ένας οργανισμός μέσα σε μια κατάσταση που προϋποθέτει αυτοσχεδιασμό, ετοιμότητα, λύσεις στο δευτερόλεπτο και μάλιστα πολύ ουσιαστικές. Δεν υπάρχει και προηγούμενο για να συγκρίνει κανείς. Νομίζω ότι ως ένα σημείο τα φέραμε όλα καλά εις πέρας. Από εκεί και πέρα τις εξετάσεις μας τις δίνουμε όλοι. Νομίζω όμως ότι ειδικά αυτή τη διετία το ΚΘΒΕ απέδειξε ότι μπορεί ίσως και το απίστευτο: δημιουργώντας μάσκες, με απολυμαντικά, με πρόβες υπό προϋποθέσεις, να δώσει ορισμένες παραστάσεις που στάθηκαν πολύ ψηλά στο πανελλήνιο, αλλά και κράτησαν το μέγεθός του όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί». υπογραμμίζει.

Συμπληρώνει ότι το ίδιο συνέβη και με τις καλοκαιρινές παραστάσεις. «Όργωσαν την Ελλάδα. Με τρία έργα σε τρία φεστιβάλ ταυτόχρονα, σχεδόν καθημερινά, κάτι που είχε να συμβεί σχεδόν από τη δεκαετία του ’70. Οι κριτικές και οι εντυπώσεις μας στεφάνωσαν. Συνεπώς, δεν έχω κανένα λόγο να μην θεωρώ αυτό το έργο σχετικά και αρκετά επιτυχημένο, ρωτώντας φυσικά πάντοτε και άλλους, που η θέση τους είναι να κρίνουν».

«Το έργο των ανθρώπων νίκησε τη δυσκολία»

Ηθοποιός, πρωταγωνιστής του ΚΘΒΕ επί δεκαετίες, γνωρίζοντάς το μέχρι το μεδούλι του, αναφέρεται και στο κυριότερο πρόβλημά του: «Η Θεσσαλονίκη από καταβολής του οργανισμού αντιμετώπιζε πάντα τα προβλήματα της γεωγραφίας. Αυτό ήταν ανυπέρβλητα δύσκολο με δεδομένο ότι όλος ο πολιτιστικός οργασμός είχε μεταφερθεί στο κέντρο κι έτσι τα πάντα τα οποία αφορούσαν τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες και γενικά τους ασχολούμενους με τον πολιτισμό ήταν πολλά χιλιόμετρα μακριά. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποτε ήταν κλειστά και τα σύνορα εδώ. Άρα όποιος φύλαγε Θερμοπύλες ώστε να υπάρχει θέατρο στη Θεσσαλονίκη, τόσο μακριά από τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας, αντιμετώπιζε το πρόβλημα ακόμη και της πολιτογράφησης ανθρώπων που έπρεπε να μείνουν εδώ για να υπηρετήσουν. Αυτό επετεύχθη ανά τις δεκαετίες και είναι έργο ανθρώπων. Το Θέατρο μεγαλουργούσε και έχουμε πολλές περιπτώσεις στην ιστορία του με διευθυντές και συντελεστές τους οποίους έχω ζήσει από κοντά. Συνεπώς το έργο των ανθρώπων νίκησε τη δυσκολία. Ωστόσο, αποσπασμένοι συχνά από τηλεόραση, σινεμά και οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση δώσαμε όλη τη δύναμη στην παιδεία και στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα».

«Στο εσωτερικό του θεάτρου όλα καλά;», τον ρωτώ θεωρώντας δεδομένο ότι η εύρυθμη λειτουργία ενός οργανισμού είναι και το ζητούμενο για να έχει καλά αποτελέσματα. «Ένας μεγάλος οργανισμός και ιδιαίτερα σχεδόν δημόσιος έχει πάντοτε ανάλογα προβλήματα. Θεωρώ όμως ότι ο ανθρώπινος παράγων παίζει κεφαλαιώδη ρόλο στη διαχείριση αυτής της συνθήκης, όπου πάρα πολλοί πρέπει να συνεννοηθούν με γνώμονα γενικώς το συμβαίνον επί σκηνής, που συνεπάγεται και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Στο βαθμό που αυτό επιτυγχάνεται, τότε σημαίνει ότι όλες οι μηχανές λειτουργούν εποικοδομητικά. Στην προκειμένη περίπτωση παρατήρησα ότι αυτό είναι γεγονός, αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να βγάλουμε πρόγραμμα με τις ελάχιστες ημερομηνίες που μας δόθηκαν. Μιλάμε για μικρά χρονικά διαστήματα που το θέατρο είχε δραστηριότητα και δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί με ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Χάρη και στη γενναιοδωρία της Πολιτείας που πρέπει να αναφέρουμε οπωσδήποτε διευκολυνθήκαμε ώστε να κρατήσουμε όρθιο το αποτέλεσμα και να είμαστε κι εμείς με τη σειρά μας αποτελεσματικοί», υπογραμμίζει ο Νίκος Κολοβός.

Ωστόσο το τελευταίο επτάμηνο γεγονότα που συνέβησαν στον οργανισμό -το θέμα του αναπληρωτή διευθυντή Νίκου Νικολάου, αλλά και μια πρόσφατη αναστάτωση με διακίνηση καταλόγων εμβολιασμού του προσωπικού- προκάλεσαν δυσκολίες με τις διαστάσεις που πήραν. Ο Νίκος Κολοβός δεν επιθυμεί να επαναφέρει τα ζητήματα ή να σχολιάσει με λεπτομέρειες. Αρκείται μόνο στο να πει: «Στις δύσκολες στιγμές η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται περισυλλογή. Όταν παίρνει κανείς αποφάσεις, αυτές να είναι ώριμες και να δίνουν τη λύση προς κάποια ορθή κατεύθυνση, υπό την προϋπόθεση ότι ο πολιτισμός οφείλει πάντα να αναδεικνύεται από τους ανθρώπους τελικά, χωρίς να συνδέεται απαραίτητα με οποιασδήποτε μορφής βαρβαρότητα είτε φημολογούμενη είτε καταμαρτυρούμενη. Σε αυτή την περίπτωση το να πάρει κανείς αποφάσεις είναι πολύ δύσκολο. Ακόμη και σε περιπτώσεις που εντελώς λανθασμένα και αβάσιμα κατηγορήθηκαν άνθρωποι και στοχοποιήθηκαν, η ομπρέλα του ΚΘΒΕ και ιδιαίτερα του διευθυντή ήταν πάνω τους θέλοντας να τονίσουμε ότι χάρη σε αυτά τα στελέχη το Θέατρο μπορεί να είναι ισχυρό. Δεν μπορεί να έχουν προσωπικό χαρακτήρα οι ενέργειές σου, αν δεν έχεις ένα επιτελείο να σε βοηθάει. Δόξα τω Θεώ είχα εξαίσιους συνεργάτες τους οποίους θα προστατεύσω από κάθε είδους αβασιμότητα και κακοήθεια. Από την άλλη, η αρχή προσωπικών δεδομένων δεν έχει αποφανθεί επί του θέματος που αναφέρετε. Διατηρούμε καταλόγους, όπως κάθε υπηρεσία είναι υποχρεωμένη να κάνει. Η κάθε έκρηξη που συμβαίνει ανά πάσα στιγμή, στοχευμένη, οργανωμένη, πλάγια ή μη, έχει και την απάντησή της. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να δοθεί η αλήθεια των γεγονότων και όχι αβάσιμες αστήρικτες πληροφορίες. Σε κάθε περίπτωση την περιφρουρούμε με κάθε προσοχή και προς τη δημόσια αξιοπρέπεια και προς τη δημόσια υγεία και προς το δημόσιο συμφέρον», υπογραμμίζει.

Τέλος, μιλά για το ωράριο που έχει ένας καλλιτεχνικός διευθυντής ενός τέτοιου σημαντικού φορέα. «Είναι απεριόριστο. Μπορεί να παίρνει άδεια και να έρχεται στη δουλειά του όποτε θέλει, να κοιμάται και να να ονειρεύεται τα πεπραγμένα του ή να μην κοιμάται ποτέ και να μην μπορεί να σκεφτεί καθόλου λόγω προβλημάτων. Άλλες φορές από την ικανότητα, άλλες από την τύχη, αλλά κυρίως από τον έρωτά του ή την προσήλωσή του σε ένα καθήκον, σε ένα έργο που αγαπά, εξαρτάται και το πόσο διαρκεί η εργάσιμη ημέρα του και πότε κάνει διάλειμμα».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Οκτωβρίου 2021

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία