24/04/2022 22:04
Πριν από μια εβδομάδα πολλοί προέβλεπαν μια σκληρή μάχη στον δεύτερο γύρο ενώ γκάλοπ έδιναν αποτέλεσμα γύρω στο 53%-47% ή 52%-48% υπέρ του Εμανουέλ Μακρόν. Η διαφορά στα τελικά αποτελέσματα φαίνεται πως θα είναι είναι μεγαλύτερη εμφατικά.
Υπό αυτήν την έννοια μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα προς το παρόν. Διότι αυτό το «προς το παρόν» είναι που θα στοιχειώσει τη νέα και τελευταία θητεία του πρόεδρου Μακρόν αφού Συνταγματικά δεν έχει το δικαίωμα να είναι εκ νέου υποψήφιος το 2027.
Η Γαλλία καλείται από δω και πέρα να διαχειριστεί την κατάρρευση παραδοσιακών αριστερών και δεξιών κομμάτων που υπήρξαν σημαντικά για το παλιό «σύστημα». Μια Λεπέν ή ένας ή μια διάδοχος που θα αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο με λιγότερο ισχυρή προσωπικότητα και αίσθηση αποστολής από τον Μακρόν μπορεί να έχει μια πραγματική μεγαλύτερη ευκαιρία. Γι αυτό έχει σημασία να τονιστεί ότι αποφεύχθηκε το κακό «προς το παρόν».
Η διχασμένη Γαλλία και η ανασφαλής πια Γερμανία που αμφιβάλει για την ταυτότητά της και την οικονομική της πολιτική τα επόμενα χρόνια, θα είναι οι δυο παράγοντες που θα απειλήσουν το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης.
Σε αντίθεση με το τι συνέβη με την οικονομική κρίση από την πανδημία και τα εντυπωσιακά αντανακλαστικά και την αποφασιστικότητα που επέδειξε η ΕΕ, σήμερα η Γηραιά Ήπειρος θεσμικά δείχνει βραδυπορούσα και χωρίς ακόμα την αίσθηση του σαφούς κοινού σκοπού. Και αυτό σε εποχή πολλαπλών κρίσεων, πολέμου, γεωπολιτικών τεκτονικών δονήσεων και φτωχοποίησης μεγάλων μαζών σε χώρες πυλώνες της ΕΕ είναι πολύ επικίνδυνο.
Δεν είναι μυστικό ότι οι φιλοευρωπαίοι ήταν σε διαρκή ανησυχία σε όλη την ήπειρο, λόγω της αγωνίας αν ο Εμμανουέλ Μακρόν θα κερδίσει τις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Η αντίπαλος που τον αμφισβήτησε , η Μαρίν Λεπέν, είναι θα είναι διαρκώς και ανοιχτά έτοιμη να ανατρέψει την ΕΕ όπως την ξέρουμε για να διαδώσει το « όραμά» της για μια «αναγεννημένη» , δηλαδή αυταρχική, εθνικιστική Γαλλία, ακόμη και έτοιμη να συνεργαστεί στρατηγικά με τη Ρωσία του Πούτιν. Η ικανότητα της ΕΕ να προωθήσει εσωτερικά και εξωτερικά, αποτελεσματική πολιτική απέναντι στον Πούτιν , τόσο κρίσιμη δεδομένων των γιγαντιαίων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ήπειρος, θα κατέρρεε. Το ίδιο και η συνοχή της δύσης.
Εκτός όμως από τις βαθιές προκλήσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία , τον ευρωπαϊκό Νότο και την ΕΕ, και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το ερωτηματικό από μια αναζωπύρωση του «άγνωστου Χ» του Τραμπισμού ενώ και η Βρετανία αντιμετωπίζει μια κατάρρευση από της συνέπειες του Brexit στο εμπόριο και μια επενδυτική κρίση.
Ας μείνουμε όμως «προς το παρόν» στη σημαντική νίκη του Μακρόν.
Όπως είπε -δείχνοντας την στάση της Ευρώπης από δω και μπρος-ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Κριστιαν Λίτνερ «Νικητής των εκλογών είναι η ενωμένη Ευρώπη»
Ήταν οι εκλογές που αφορούσαν «τις θεμελιώδεις αρχές» της Ευρώπης και τις ταρακούνησαν.
Πριν από μια εβδομάδα πολλοί προέβλεπαν μια σκληρή μάχη στον δεύτερο γύρο ενώ γκάλοπ έδιναν αποτέλεσμα γύρω στο 53%-47% ή 52%-48% υπέρ του Εμανουέλ Μακρόν. Η διαφορά στα τελικά αποτελέσματα φαίνεται πως θα είναι είναι μεγαλύτερη εμφατικά.
Υπό αυτήν την έννοια μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα προς το παρόν. Διότι αυτό το «προς το παρόν» είναι που θα στοιχειώσει τη νέα και τελευταία θητεία του πρόεδρου Μακρόν αφού Συνταγματικά δεν έχει το δικαίωμα να είναι εκ νέου υποψήφιος το 2027.
Η Γαλλία καλείται από δω και πέρα να διαχειριστεί την κατάρρευση παραδοσιακών αριστερών και δεξιών κομμάτων που υπήρξαν σημαντικά για το παλιό «σύστημα». Μια Λεπέν ή ένας ή μια διάδοχος που θα αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο με λιγότερο ισχυρή προσωπικότητα και αίσθηση αποστολής από τον Μακρόν μπορεί να έχει μια πραγματική μεγαλύτερη ευκαιρία. Γι αυτό έχει σημασία να τονιστεί ότι αποφεύχθηκε το κακό «προς το παρόν».
Η διχασμένη Γαλλία και η ανασφαλής πια Γερμανία που αμφιβάλει για την ταυτότητά της και την οικονομική της πολιτική τα επόμενα χρόνια, θα είναι οι δυο παράγοντες που θα απειλήσουν το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης.
Σε αντίθεση με το τι συνέβη με την οικονομική κρίση από την πανδημία και τα εντυπωσιακά αντανακλαστικά και την αποφασιστικότητα που επέδειξε η ΕΕ, σήμερα η Γηραιά Ήπειρος θεσμικά δείχνει βραδυπορούσα και χωρίς ακόμα την αίσθηση του σαφούς κοινού σκοπού. Και αυτό σε εποχή πολλαπλών κρίσεων, πολέμου, γεωπολιτικών τεκτονικών δονήσεων και φτωχοποίησης μεγάλων μαζών σε χώρες πυλώνες της ΕΕ είναι πολύ επικίνδυνο.
Δεν είναι μυστικό ότι οι φιλοευρωπαίοι ήταν σε διαρκή ανησυχία σε όλη την ήπειρο, λόγω της αγωνίας αν ο Εμμανουέλ Μακρόν θα κερδίσει τις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Η αντίπαλος που τον αμφισβήτησε , η Μαρίν Λεπέν, είναι θα είναι διαρκώς και ανοιχτά έτοιμη να ανατρέψει την ΕΕ όπως την ξέρουμε για να διαδώσει το « όραμά» της για μια «αναγεννημένη» , δηλαδή αυταρχική, εθνικιστική Γαλλία, ακόμη και έτοιμη να συνεργαστεί στρατηγικά με τη Ρωσία του Πούτιν. Η ικανότητα της ΕΕ να προωθήσει εσωτερικά και εξωτερικά, αποτελεσματική πολιτική απέναντι στον Πούτιν , τόσο κρίσιμη δεδομένων των γιγαντιαίων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ήπειρος, θα κατέρρεε. Το ίδιο και η συνοχή της δύσης.
Εκτός όμως από τις βαθιές προκλήσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία , τον ευρωπαϊκό Νότο και την ΕΕ, και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το ερωτηματικό από μια αναζωπύρωση του «άγνωστου Χ» του Τραμπισμού ενώ και η Βρετανία αντιμετωπίζει μια κατάρρευση από της συνέπειες του Brexit στο εμπόριο και μια επενδυτική κρίση.
Ας μείνουμε όμως «προς το παρόν» στη σημαντική νίκη του Μακρόν.
Όπως είπε -δείχνοντας την στάση της Ευρώπης από δω και μπρος-ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Κριστιαν Λίτνερ «Νικητής των εκλογών είναι η ενωμένη Ευρώπη»
Ήταν οι εκλογές που αφορούσαν «τις θεμελιώδεις αρχές» της Ευρώπης και τις ταρακούνησαν.
ΣΧΟΛΙΑ