Το νέο νομικό πλαίσιο που διέπει την αυτοδιοίκηση, ο «Κλεισθένης Ι», εισάγει και νέο εκλογικό σύστημα, την απλή αναλογική. Είναι προφανές ότι με το νέο εκλογικό νόμο η αυτοδυναμία καθίσταται αδύνατη για οποιαδήποτε παράταξη υποψηφίου δημάρχου. Αυτό, λοιπόν, που κάποτε λεγόταν «να πάρουμε το δήμο» δεν μπορεί πλέον να ισχύσει. Κανείς δεν μπορεί πλέον «να πάρει το δήμο» μόνος του. Τα δημοτικά συμβούλια της χώρας θα δίνουν μια εικόνα κατακερματισμού των δυνάμεων που συμμετέχουν, με πολλές μικρές ή μονοπρόσωπες παρατάξεις, ενώ η πρώτη σε εκλογική δύναμη δημοτική παράταξη απλώς θα διαθέτει το μεγαλύτερο αριθμό δημοτικών συμβούλων, όχι όμως την απόλυτη πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου.

Το πρόβλημα της κυβερνησιμότητας των δήμων, επομένως, θα το βρούμε μπροστά μας. Αν δεν αλλάξει κάτι στη μόνιμη αντιπαλότητα με την οποία οι περισσότερες παρατάξεις προσεγγίζουν τα δημοτικά πράγματα, θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Οι προτάσεις της διοίκησης των δήμων, επεξεργασμένες από τις δημοτικές υπηρεσίες, δεν θα μπορούν να υπερψηφιστούν στα δημοτικά συμβούλια -που αποτελούν και το κυρίαρχο όργανο των δήμων- στο βωμό μικροπολιτικών παζαριών και προσωπικών στρατηγικών. Οι δήμοι δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν, τίποτα δεν θα προχωράει, τίποτα δεν θα συμβαίνει. Τη νύφη θα την πληρώσουμε όλοι μας, οι πολίτες.

Μακριά από την μικροπολιτική

Ο μόνος δρόμος για να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση της πλήρους διάλυσης είναι οι συναινέσεις, οι συνεργασίες, οι συνέργειες, οι συμμαχίες. Συνεργασίες και συμμαχίες που θα εξασφαλίσουν την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, αποτρέποντας την ακυβερνησία αλλά και τις συναλλαγές. Συνέργειες που θα εξασφαλίσουν ότι το δημοτικό συμβούλιο δεν θα απαρτίζεται από πολλές μικρές κατακερματισμένες δυνάμεις που θα αντιπαρατίθενται σε κάθε ευκαιρία για μικροπολιτικά και μικροπαραταξιακά συμφέροντα.

Ως επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πρωτοβουλία», που πρώτη βγήκε μπροστά πλουραλιστική και υπερκομματική, όταν οι μη κομματικές ανεξάρτητες δημοτικές κινήσεις θεωρούνταν ανέκδοτα, μπορώ να λέω χωρίς υπερβολή ότι η συναίνεση και ο διάλογος αποτελούν δομικά στοιχεία μας. Γιατί η «Πρωτοβουλία» από ιδρύσεώς της πιστεύει και προκρίνει τις ευρείες κοινωνικές και πολιτικές συνεργασίες του δημοκρατικού χώρου, μακριά από τις κομματικές ταυτότητες, στη βάση ενός προγραμματικού πλαισίου από κοινού συγκροτημένου, με αυτοδιοικητικό πρόσημο για το καλό της πόλης.

Οι άνθρωποι υπάρχουν

Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Ο δημοκρατικός χώρος των ενήμερων και ενεργών πολιτών είναι σε εγρήγορση και πάντα έτοιμος να διαφυλάξει όσα με κόπο κατέκτησε τα τελευταία οκτώ χρόνια. Οι άνθρωποι υπάρχουν. Οι συνεργασίες έχουν δοκιμαστεί στο πρόσφατο παρελθόν και αποδείχθηκε ότι είναι εφικτές και αποτελεσματικές. Η πόλη μπορεί να διοικηθεί από ένα ευρύ φάσμα δημοκρατικών και δημιουργικών δυνάμεων. Η πόλη μπορεί να μείνει στο φως και να αποφύγει το σκοτάδι και την κλεισούρα της προηγούμενης περιόδου. Στην παράταξή μας αποδείξαμε στην πράξη ότι οι συνεργασίες μάς ταιριάζουν. Δεν φτάνει όμως αυτό.

Ενόψει του νέου εκλογικού νόμου πρέπει όλες οι δημοκρατικές παρατάξεις να συζητήσουμε σοβαρά και ειλικρινά αν μπορούμε να επεκτείνουμε και να παγιώσουμε τη συναινετική πολιτική κουλτούρα, που απαιτείται για να διοικηθεί η πόλη. Μπορεί να διαφωνούμε πολιτικά σε διάφορα θέματα. Ευελπιστώ, όμως, ότι είναι εφικτό να βρούμε τον ελάχιστο κοινό παρανομαστή για κάποια βασικά ζητήματα τα πόλης. Ο προγραμματικός διάλογος πρέπει να ανοίξει τώρα, ώστε να μη βρεθούμε σε αδιέξοδο την επομένη των εκλογών. Οι δικαιολογίες που προτάσσουν τις διαφορές μας και αρνούνται κάθε μορφή συμπόρευσης, από όπου κι αν προέρχονται, αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις. Δίνουν προτεραιότητα στα κομματικά συμφέροντα και στον κανιβαλισμό της συχνά άγονης διαμάχης της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ταυτόχρονα, υποβαθμίζουν την τοπική αυτοδιοίκηση και την ανάγκη να διοικηθεί αποτελεσματικά η Θεσσαλονίκη. Σε τελική ανάλυση υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών, που θέλουν να ζουν και να εργάζονται σε μια λειτουργική και ανοικτή πόλη. Γιατί βασική προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η εύρυθμη λειτουργία των αυτοδιοικητικών θεσμών και όχι η υπονόμευσή τους.

Μακεδονία της Κυριακής