ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μπέττυ Σκούφα: Ο Κιμ Γιονγκ Ουν θα ζήλευε τον συγκεντρωτισμό του κ. Μητσοτάκη

«Το δήθεν 'επιτελικό' κράτος αποτελεί ένα υδροκέφαλο τέρας μείγματος οικονομικού νεοφιλελευθερισμού με την απόλυτη συγκέντρωση εξουσιών» δηλώνει, μεταξύ άλλων, στη «ΜτΚ» η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας

 18/08/2019 18:23

Μπέττυ Σκούφα: Ο Κιμ Γιονγκ Ουν θα ζήλευε τον συγκεντρωτισμό του κ. Μητσοτάκη

Ιάσων Μπάντιος

- Πέρασε ένας μήνας από την αλλαγή κυβέρνησης. Πώς σχολιάζετε τα πρώτα δείγματα γραφής της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη;

Η κυβέρνηση της ΝΔ και οι επιλογές του ίδιου του κ. Μητσοτάκη από τα πρώτα κιόλας εικοσιτετράωρα, έδειξαν τις προθέσεις τους για το πώς πρόκειται να διακυβερνηθεί η χώρα στη συγκεκριμένη περίοδο: αυταρχικά και με έναν απόλυτο συγκεντρωτισμό στο πρόσωπο του ίδιου του πρωθυπουργού. 

Έναν συγκεντρωτισμό και μια προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της διακυβέρνησης και της εξουσίας, που θα ζήλευε ακόμη κι ένας πολιτικός τους κατά τα άλλα αντίπαλος, ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στην έκδοση προεδρικού διατάγματος και ΦΕΚ ένα μόλις εικοσιτετράωρο μετά την αλλαγή κυβέρνησης, βάσει των οποίων η δημόσια ραδιοτηλεόραση και το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων μεταφέρονται, ως σύνολο αρμοδιοτήτων, θέσεων και προσωπικού, απευθείας στον Πρωθυπουργό. 

Πρόκειται για μία πρωτοφανή επίθεση στο δικαίωμα για πλουραλιστική, αξιόπιστη κι αντικειμενική ενημέρωση που έχουν όλοι οι πολίτες κι αποτελεί τη βάση κάθε Δημοκρατίας. Ο πρόσφατος δε διορισμός του μέχρι πρότινος διευθυντή του γραφείου Τύπου του κ. Μητσοτάκη ως προέδρου της ΕΡΤ, ολοκληρώνει αυτή την εικόνα της προσπάθειας απόλυτης χειραγώγησης της ενημέρωσης του συνόλου των πολιτών.

- Η αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με τη νέα κυβέρνηση εντός της Βουλής δεν άργησε να έρθει. Τα νομοσχέδια για το επιτελικό κράτος και την αυτοδιοίκηση, καθώς και τα άρθρα που τα συνόδεψαν, στάθηκαν αφορμή για να ανέβουν οι τόνοι. Γιατί αντιδράσατε τόσο έντονα στις πρωτοβουλίες αυτές;

Πρόκειται ακριβώς για δύο νομοσχέδια άκρως εμβληματικά, τα οποία κι αυτά με τη σειρά τους ενσαρκώνουν και υλοποιούν το πρότυπο διακυβέρνησης της χώρας που έχει η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, όπως το περιέγραψα και στην προηγούμενη απάντησή μου.

Το δήθεν «επιτελικό» κράτος αποτελεί ένα υδροκέφαλο τέρας μείγματος οικονομικού νεοφιλελευθερισμού με την απόλυτη συγκέντρωση εξουσιών και τον έλεγχο του κράτους από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Βάσει των διατάξεων του συγκεκριμένου νόμου, νόμος ο οποίος σημειωτέον ψηφίστηκε με διαδικασία fast track και χωρίς την απαραίτητη κοινωνική διαβούλευση, εγκαθιδρύεται η νέα «Προεδρία της Κυβέρνησης» με 440 υπαλλήλους, εκ των οποίων το 1/3 είναι μετακλητοί, χωρίς δηλαδή, τις υποχρεώσεις και τις πειθαρχίες που επιβάλλει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας. Βάσει δε του άρθρου 21, και η Προεδρία της Κυβέρνησης υπάγεται στον πρωθυπουργό κι ένας από τους βασικούς στόχους της είναι «η παρακολούθηση της εφαρμογής του κυβερνητικού έργου». Γίνεται έτσι πρόδηλο ότι ο πρωθυπουργός δεν εμπιστεύεται ούτε τους υπουργούς του. 

Αν τους εμπιστευόταν, δεν θα χρειαζόταν ένα ιδιαίτερο, μη εκλεγμένο όργανο για την «παρακολούθηση» του έργου τους -κι άρα τον έλεγχό τους. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται σαφώς για ένα καθαρά πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο άσκησης διακυβέρνησης, για την εγκαθίδρυση κατ ουσίαν της «ενός ανδρός αρχής», η οποία αντιβαίνει κάθε έννοια πραγματικής Δημοκρατίας κι ελέγχου «από τα κάτω» της εξουσίας.

Την «ενός ανδρός αρχή» υλοποιεί και ο αντίστοιχος πολύ πρόσφατος νόμος περί τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο οποίος δέχτηκε πολλή, έντονη και δικαιολογημένη κριτική, καθώς στο όνομα της όποιας «κυβερνησιμότητας» ενισχύει σε απόλυτο βαθμό τις αρμοδιότητες του/της δημάρχου, επιβάλλει άνωθεν πλαστές πλειοψηφίες (αλλοιώνοντας έτσι το αποτέλεσμα των εκλογών και της κάλπης), αφαιρώντας παράλληλα από τα πραγματικά κύτταρα της αυτοδιοίκησης, τα κοινοτικά συμβούλια, αποφασιστικές αρμοδιότητες που τους έδινε ο νόμος «Κλεισθένη» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά αποτελούν τα πρώτα, πολύ ανησυχητικά όμως κατά τη γνώμη μας σημάδια, για το πώς η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά, θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα, να έχουν τον απόλυτο κι ασφυκτικό έλεγχο του κράτους και της ενημέρωσης των πολιτών. Απέναντι σε αυτό το σφιχτό και θανατηφόρο εναγκαλισμό της εξουσίας και του απόλυτου ελέγχου των πάντων, οι πραγματικά δημοκρατικά σκεπτόμενοι και δρώντες πολίτες, πρέπει να ανασυντάξουν τις δυνάμεις και τη δράση τους.

- Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει τον στόχο της οργανωτικής διεύρυνσης εντός του 2019 με την πραγματοποίηση σχετικού Συνεδρίου. Ποιες προτεραιότητες πρέπει να θέσει σε αυτή τη νέα εποχή το κόμμα σας;

Το πρόταγμα της πραγματικής, ποσοτικά και ποιοτικά, αντιστοίχισης της εκλογικής βάσης με την οργανωτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει επιτέλους να υλοποιηθεί. Σταθερά, μεθοδικά και με σαφείς προγραμματικούς και ιδεολογικούς στόχους. Θέλω να πω πως δεν μπορεί ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της Ελλάδας να ψηφίζει το ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και σε ένα δημοψήφισμα το 2015, να του δίνει μεγάλη δύναμη ως αντιπολίτευση, κοντά στο 32% στις τελευταίες εθνικές εκλογές, και παράλληλα να μην φροντίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ως οργανωμένος πολιτικά χώρος, να έχει τις πρωτοβουλίες και τις κινήσεις για να ενταχθεί αυτός ο κόσμος στην κοινή προσπάθεια δομικής αλλαγής και πραγματικού εκδημοκρατισμού της χώρας.

Δεν μπορεί όλος αυτός ο κόσμος να αντιμετωπίζεται αφ’ υψηλού μόνο και μόνο ως «δεξαμενή ψηφοφόρων».

Ο κόσμος που σθεναρά στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ παραπάνω από μια πενταετία, είναι κόσμος διαφορετικής κοινωνικής διαστρωμάτωσης, διαφορετικών επαγγελματικών και μορφωτικών καταβολών, που ο κάθε ένας και η κάθε μία μπορούν παραγωγικά με πραγματικές ιδέες και προτάσεις, με συγκεκριμένες δράσεις, να συμβάλλουν στο κοινό όραμα του ΣΥΡΙΖΑ για μια πραγματικά Δημοκρατική Ελλάδα με βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη όλων, με σεβασμό προς τον πολίτη, τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες και δικαιώματα. Και φυσικά με απόλυτο σεβασμό του περιβάλλοντος και με πρόταγμα φιλοπεριβαλλοντικές και οικολογικές πολιτικές, τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε πανευρωπαϊκό, παγκόσμιο επίπεδο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί τον κύριο πόλο όλων των προοδευτικών, δημοκρατικών, πραγματικά κοινωνικών δυνάμεων της χώρας. Και να τις εκφράζει τόσο προγραμματικά και ιδεολογικά, όσο και οργανωτικά.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 18 Αυγούστου 2019

- Πέρασε ένας μήνας από την αλλαγή κυβέρνησης. Πώς σχολιάζετε τα πρώτα δείγματα γραφής της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη;

Η κυβέρνηση της ΝΔ και οι επιλογές του ίδιου του κ. Μητσοτάκη από τα πρώτα κιόλας εικοσιτετράωρα, έδειξαν τις προθέσεις τους για το πώς πρόκειται να διακυβερνηθεί η χώρα στη συγκεκριμένη περίοδο: αυταρχικά και με έναν απόλυτο συγκεντρωτισμό στο πρόσωπο του ίδιου του πρωθυπουργού. 

Έναν συγκεντρωτισμό και μια προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της διακυβέρνησης και της εξουσίας, που θα ζήλευε ακόμη κι ένας πολιτικός τους κατά τα άλλα αντίπαλος, ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στην έκδοση προεδρικού διατάγματος και ΦΕΚ ένα μόλις εικοσιτετράωρο μετά την αλλαγή κυβέρνησης, βάσει των οποίων η δημόσια ραδιοτηλεόραση και το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων μεταφέρονται, ως σύνολο αρμοδιοτήτων, θέσεων και προσωπικού, απευθείας στον Πρωθυπουργό. 

Πρόκειται για μία πρωτοφανή επίθεση στο δικαίωμα για πλουραλιστική, αξιόπιστη κι αντικειμενική ενημέρωση που έχουν όλοι οι πολίτες κι αποτελεί τη βάση κάθε Δημοκρατίας. Ο πρόσφατος δε διορισμός του μέχρι πρότινος διευθυντή του γραφείου Τύπου του κ. Μητσοτάκη ως προέδρου της ΕΡΤ, ολοκληρώνει αυτή την εικόνα της προσπάθειας απόλυτης χειραγώγησης της ενημέρωσης του συνόλου των πολιτών.

- Η αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με τη νέα κυβέρνηση εντός της Βουλής δεν άργησε να έρθει. Τα νομοσχέδια για το επιτελικό κράτος και την αυτοδιοίκηση, καθώς και τα άρθρα που τα συνόδεψαν, στάθηκαν αφορμή για να ανέβουν οι τόνοι. Γιατί αντιδράσατε τόσο έντονα στις πρωτοβουλίες αυτές;

Πρόκειται ακριβώς για δύο νομοσχέδια άκρως εμβληματικά, τα οποία κι αυτά με τη σειρά τους ενσαρκώνουν και υλοποιούν το πρότυπο διακυβέρνησης της χώρας που έχει η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, όπως το περιέγραψα και στην προηγούμενη απάντησή μου.

Το δήθεν «επιτελικό» κράτος αποτελεί ένα υδροκέφαλο τέρας μείγματος οικονομικού νεοφιλελευθερισμού με την απόλυτη συγκέντρωση εξουσιών και τον έλεγχο του κράτους από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Βάσει των διατάξεων του συγκεκριμένου νόμου, νόμος ο οποίος σημειωτέον ψηφίστηκε με διαδικασία fast track και χωρίς την απαραίτητη κοινωνική διαβούλευση, εγκαθιδρύεται η νέα «Προεδρία της Κυβέρνησης» με 440 υπαλλήλους, εκ των οποίων το 1/3 είναι μετακλητοί, χωρίς δηλαδή, τις υποχρεώσεις και τις πειθαρχίες που επιβάλλει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας. Βάσει δε του άρθρου 21, και η Προεδρία της Κυβέρνησης υπάγεται στον πρωθυπουργό κι ένας από τους βασικούς στόχους της είναι «η παρακολούθηση της εφαρμογής του κυβερνητικού έργου». Γίνεται έτσι πρόδηλο ότι ο πρωθυπουργός δεν εμπιστεύεται ούτε τους υπουργούς του. 

Αν τους εμπιστευόταν, δεν θα χρειαζόταν ένα ιδιαίτερο, μη εκλεγμένο όργανο για την «παρακολούθηση» του έργου τους -κι άρα τον έλεγχό τους. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται σαφώς για ένα καθαρά πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο άσκησης διακυβέρνησης, για την εγκαθίδρυση κατ ουσίαν της «ενός ανδρός αρχής», η οποία αντιβαίνει κάθε έννοια πραγματικής Δημοκρατίας κι ελέγχου «από τα κάτω» της εξουσίας.

Την «ενός ανδρός αρχή» υλοποιεί και ο αντίστοιχος πολύ πρόσφατος νόμος περί τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο οποίος δέχτηκε πολλή, έντονη και δικαιολογημένη κριτική, καθώς στο όνομα της όποιας «κυβερνησιμότητας» ενισχύει σε απόλυτο βαθμό τις αρμοδιότητες του/της δημάρχου, επιβάλλει άνωθεν πλαστές πλειοψηφίες (αλλοιώνοντας έτσι το αποτέλεσμα των εκλογών και της κάλπης), αφαιρώντας παράλληλα από τα πραγματικά κύτταρα της αυτοδιοίκησης, τα κοινοτικά συμβούλια, αποφασιστικές αρμοδιότητες που τους έδινε ο νόμος «Κλεισθένη» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά αποτελούν τα πρώτα, πολύ ανησυχητικά όμως κατά τη γνώμη μας σημάδια, για το πώς η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά, θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα, να έχουν τον απόλυτο κι ασφυκτικό έλεγχο του κράτους και της ενημέρωσης των πολιτών. Απέναντι σε αυτό το σφιχτό και θανατηφόρο εναγκαλισμό της εξουσίας και του απόλυτου ελέγχου των πάντων, οι πραγματικά δημοκρατικά σκεπτόμενοι και δρώντες πολίτες, πρέπει να ανασυντάξουν τις δυνάμεις και τη δράση τους.

- Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει τον στόχο της οργανωτικής διεύρυνσης εντός του 2019 με την πραγματοποίηση σχετικού Συνεδρίου. Ποιες προτεραιότητες πρέπει να θέσει σε αυτή τη νέα εποχή το κόμμα σας;

Το πρόταγμα της πραγματικής, ποσοτικά και ποιοτικά, αντιστοίχισης της εκλογικής βάσης με την οργανωτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει επιτέλους να υλοποιηθεί. Σταθερά, μεθοδικά και με σαφείς προγραμματικούς και ιδεολογικούς στόχους. Θέλω να πω πως δεν μπορεί ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της Ελλάδας να ψηφίζει το ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και σε ένα δημοψήφισμα το 2015, να του δίνει μεγάλη δύναμη ως αντιπολίτευση, κοντά στο 32% στις τελευταίες εθνικές εκλογές, και παράλληλα να μην φροντίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ως οργανωμένος πολιτικά χώρος, να έχει τις πρωτοβουλίες και τις κινήσεις για να ενταχθεί αυτός ο κόσμος στην κοινή προσπάθεια δομικής αλλαγής και πραγματικού εκδημοκρατισμού της χώρας.

Δεν μπορεί όλος αυτός ο κόσμος να αντιμετωπίζεται αφ’ υψηλού μόνο και μόνο ως «δεξαμενή ψηφοφόρων».

Ο κόσμος που σθεναρά στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ παραπάνω από μια πενταετία, είναι κόσμος διαφορετικής κοινωνικής διαστρωμάτωσης, διαφορετικών επαγγελματικών και μορφωτικών καταβολών, που ο κάθε ένας και η κάθε μία μπορούν παραγωγικά με πραγματικές ιδέες και προτάσεις, με συγκεκριμένες δράσεις, να συμβάλλουν στο κοινό όραμα του ΣΥΡΙΖΑ για μια πραγματικά Δημοκρατική Ελλάδα με βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη όλων, με σεβασμό προς τον πολίτη, τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες και δικαιώματα. Και φυσικά με απόλυτο σεβασμό του περιβάλλοντος και με πρόταγμα φιλοπεριβαλλοντικές και οικολογικές πολιτικές, τόσο σε πανελλαδικό όσο και σε πανευρωπαϊκό, παγκόσμιο επίπεδο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί τον κύριο πόλο όλων των προοδευτικών, δημοκρατικών, πραγματικά κοινωνικών δυνάμεων της χώρας. Και να τις εκφράζει τόσο προγραμματικά και ιδεολογικά, όσο και οργανωτικά.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 18 Αυγούστου 2019

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία